Araf

157 40 340
                                    

" Herşeyi hatırlıyorum. "

Kayra duraksamıştı. Irmak ona yaklaştığında sormaya cesaret edemediği sorunun cevabını, kızın cesaretle ona dikilen bakışlarında okuyarak tedirgin oldu.Hayatında hiç tedirginlik hissetmemişti .Kendini hiç bu kadar eli kolu bağlanmış da hissetmemişti .

" Artık bana ne olduğunu söyleyecek misin?"

Kayra, komiser kadının karakol binasından çıktığını gördü. Orada olduklarını biliyormuş gibi onları dikkatle seyrediyordu.Bir çift ona dikilmiş sorgulayan göz yeterliydi.Ikinci bir çift sorgulayan, tuhaf bir şüphe ve tedirgin edici bir kararlılık harmanlayan göze ihtiyacı yoktu.

" Gidelim. "

Irmak' ın  onu takip edeceğine emin yürümeye başlamıştı.Komiserin bakışlarını delici bir alet gibi köşeyi dönene dek sırtında hissetmişti.Köşeyi dönünce, sabrını yitiren Irmak onun koluna dokunmuştu.Kayra kolunu hızla çekti.

" Nereye gidiyoruz böyle?"

" Durursak gidemeyeceğimiz yere "

Irmak inatla gene koluna uzanıp, bu kez tutunca, durdu.Kızın yüzünde sıkılmış bir ifade vardı.

" Çok komik gerçekten.Kelime oyunları yapmasan olmaz mı ?"

" Sen de soru sorup durmasan olmaz mı ?"

" Üzgünüm ama olmaz.Bir açıklamayı hakediyorum ."

" Madem hatırlıyorsun olanları, ne olduğunu neden soruyorsun ?"

" Olanları değil senin ne olduğunu soruyorum .Nesin sen ?"

Kayra nefesi kesilir gibi kıza baktı.Irmak' ın  gözleri tarayıcı gibi milim milim yüzünde geziyordu.Korkudan eser yoktu.Merak ve tahmin edememenin gerginliğine  karışan , tahmin ettiklerinin doğru çıkma ihtimaline karşı duyduğu kafa karışıklığından has bir karmaşa hakimdi yüzünde.Insanların korkmalarına şaşırmıyordu.Ustalıkla gözlere yasak kıldığı suretini görse kız  çığlık atıp ,çoktan kaçmıştı. Görmelerine izin verdiği yanını görüp, halen yakınında duruyordu.

" Birşey mi çektin sen ? Kafan mı iyi şu an? "

Sırıtarak yürümeye devam etmişti ama Irmak dibinde bitmişti gene.

" Serap hoca bana ne yaptıysa işe yaramadı.Hatırlamamam için yaptığı şey neyse bende işe yaramadı.Çünkü hatırlıyorum.Seni, otoparkı, beni götürdüğün evi, orada olanları hatırlıyorum.O yaptığı şey hafızama etki etmedi ama başka birşey yaptı.Bunun ne olduğunu anlamazsam kafayı yemeye başladığımı düşüneceğim ama bu da olmuyor.Sanki beynim hiç olmadığı kadar dingin ve net.Daha önce hayal gücüm sandığım şeylerin gerçek olabileceğini düşünmeye başladım. Bilmem lazım.Neden bazı kişiler farklı görünmeye başladı gözüme ? "

Kayra tedirginliği  artarak gerilmişti.

" Olayın travmasından  kafan karışmış senin ."

" Neden aptalmışım gibi konuşuyorsun benimle ? Ne gördüğümü biliyorum ben.O geceden sonra gördüklerimi de biliyorum.Görmek istemiyorum ama beynime laf geçiremiyorum.Kimsenin yüzüne bakmak istemiyorum ama bunu ne kadar daha yapabilirim ki? Bazı kişiler eskisi gibi görünmüyorlar artık.Sadece etrafimdakilerden bahsetmiyorum.Sokakta, otobüste her yerde böyle oluyor.Neden böyle oluyor ?"

Irmak aniden yerinden sıçramış, koluna yapışmıştı. Kayra onun gözlerini sımsıkı yumup, kafasını öne eğdigini gördü.

" Neyin var ? Ne oldu ?"

Irmak cevap vermemişti.Kayra kaldırımda yürüyen birinin yanlarından geçerken, Irmak'ın iyice yaklaşıp, arkasına doğru geçtiğini fark etti.Kız  kafasını onun koluna doğru adeta gömmüştü. Kulaklarına kızın kalbinin tok ve yüksek perdeden çarpan sesi geliyordu.

Kadim Ittifak #wattys2019Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin