OYUN DIŞI✓

0.7 Aptal Kız

✳️Artık 7.bölüme gelerek belli bir yol katettik bile🤭🤗

✳️ Tam da sizin istediğiniz gibi bir bölüm sizi bekliyor😻

✳️Bol yorum ve voteyi lütfen eksik etmeyin❣️🍒

👉İyi okumalar...

Multi:Aral
.....

Gözlerimi birkaç kez açıp kapatarak gördüğüm şeyin beynimin bana oynadığı bir oyun olduğunu düşündüm. Ne de olsa daha dün başımı yere çarpmıştım. Bu da sıradan bir halisülasyonan ibaretti bence. Ben öylece olduğum yerde put gibi dikilmiş dururken Aral sanki bir suç işlemişim gibi kızgınlıkla bana doğru gelmeye başlamıştı. Allah rızası için bendeki şansa bakar mısınız ya? Koskoca şehirde gidecek başka hastane yokmuydu? Ha bir de asıl ironi,İnci'nin bir kız kardeşi olmasıydı. Doktor olmasını hiç saymıyorum bile.

Zaten ikisinin karakteri pek tanımasam da birbirine o kadar zıttı ki anlatamam siz düşünün. Sonunda yanıma ulaştığında ben daha ağzımı açamadan o yüzümde bir noktaya dokunmuştu. Hissettiğim hafif sızıyla suratımdaki yaralara dokunduğunu anladım.

"Zeynep ne bu halin? Ne oldu sana?"

Ona kesinlikle yaşadığım kazayı anlatmayacaktım. Sonunda diline düşmek vardı yahu. Onun diline düşüp o hiç bitmek bilmeyen egosunu çekmektense yalan söylemek kulağa daha mantıklı geliyordu. Ben daha uyduracağım yalanı kafamda kurgularken de Derin konuşmaya başlamıştı bile.

"Abla,size bahsettiğim hastam da bu. Hani şu otobüse çarpan"

Bunu söyledikten sonra kendini tutamamış ve tekrar gülmeye başlamıştı. Cidden mi ya? Ben Aral'ın karşısında ezilip bozulurken bu kahkahalara İnci ve Aral da katılmıştı. Suratım kırmızıdan mora geçiş yaparken arkamı dönüp yürümeye başlamıştım.

Madem beni dalga geçmek için çağırdılar,bence bunu ben olmadan da gayet iyi yapabilirlerdi ama en çokta Aral'a kızmıştım. Neden olduğunu bilmiyorum ama sanırım içlerinden en çok onu tanıdığım için olabilirdi. Hastanenin çıkış kapısından dışarı çıkınca öylece etrafa baktım ve taksi beklemek için kaldırıma doğru yürümeye başladım. Daha kaldırıma ulaşamadan kolumdan çekilmemle geriye doğru sendeledim.
Öteki elini de ani bir refleksle belime koyunca düşmekten son anda yırtmıştım.Olası bir kazaya karşı hemencecik kollarından çıkmaya çalışırken de olan olmuştu zaten.

Dengemi kaybettiğim için yere düşerken son anda düşmemek için Aral'a tutunmuştum.Fakat bir anda ahtapot gibi yapıştığım için boşluğuna gelen Aral da benim üzerime düşmüştü. Cidden bu iki gündür neden her fırsatta yere yapışıyorum hala anlamış değilim. Ha bu arada Aral'ın ne kadar ağır olduğundan size bahsetmiş miydim?

Şu an bedenimin üzerine bir orangutan çökmüştü resmen. Ben kalkmasını beklerken o ise bir süre benim suratımı inceledi. Tam ne oldu diye soracakken elini alnıma götürdü ve kısa bir süre sonra elini çekip parmağına baktı. Ben de bakmaya çalıştığımda kan olduğunu gördüm. Büyük ihtimal düşme sırasında olmuştu. Pek acı hissetmedigim için de küçük bir şey olmalıydı. Sonunda bakışlarını parmağından çekip üzerimden kalkmıştı. Ah,o üzerimden kalkan yükü size anlatamam.

Kendisi kalktıktan sonra elini de bana uzatmıştı kalkmam için. Bir süre tepkisizce eline bakıp tutup tutmamak arasında kalsam da sonunda ben de elini tutmuştum. İkimiz de kalktıktan sonra birbirimize bakmadan üstümüzü silkelemeye başladık. Sonrasında ise o konuşmaya başladı.

"Neden sürekli etrafımdasın hala anlamış değilim. Amacın ne onu hiç bilmiyorum"

Bu da ne demek oluyordu ya? Ben her şeyi bilerek mi yapıyordum şimdi? Basbaya oraya getirmişti konuyu.