OYUN DIŞI✓

2.1 Ölüme Merhaba

💫 Nasılsınız bakalım? Neler yapıyorsunuz?

💫Heyecanın doruklarda olduğu bir bölüm oldu açıkçası(egoya bakın hele)

💫 Arkadaşlar bundan sonra bölümleri belirli kampanyalara göre ithaf edeceğim birilerine🌈

💫Bol oy ve yorumu unutmayın. İsteyen buraya saati bırakabilir❣️

💫 İyi okumaaalar 💜

Multi:Aral

derenelifcik'e ithafen

.....

Böyle bir tesadüf gerçek hayatta nasıl olurdu ki? Evet,evet sormam gereken ilk soru bence de bu olmamalıydı ama kalbimdeki hayal kırıklığının sesini ta buradan duyarken bence şoka girmemem bile büyük bir mucizeydi.

Bana yine ve yine yalan söylemişti. Bana yalanların en büyüğünü,en kötüsünü söylemişti. Yüreğim isyanlar içinde, nedenini sorgularcasına yanarken ben ise olduğum yerde put gibi dikilip kalmıştım. Herkesin bakışları gözde(!) çiftimizde olduğu için de kimse benim bu garip ve bitik halimi fark etmemişti. Zaten şu an istediğim son şeydi odak noktası olmak. Sen ne yaptın Berke ha? Bunu bize nasıl yaptın?

Halbuki bana her şeyi hallettiğini söylemişti. Hatta dönünce sinemaya gideriz diye söz bile vermemiş miydi? Ben bunu hak edecek ne yapmıştım ki ha? Bu kadar ağır bir cezayı hak edecek kadar ne günah işlemiş olabilirdim ki? Birkaç saat önce hissettiğim uykusuzluk,şimdi de yerini öfke ve kırgınlığa bırakmıştı. Neden etrafımda gördüğüm her insan bir şekilde mutluyken ben her gün yeni bir yıkıma maruz kalıyordum?

Gözlerimin önünde hayallerim yok oluyordu ve ben üzerimde paspal bir kıyafet ile onların bu mutlu gününde garsonluk yapıyordum. Ben üç yıldır içten içe belki bir gün biz de evleniriz,bu işi daha da ileri taşırız diye düşünürken şu an kaç senelik sevgilimin nişanındaydım. Asıl ironi diye buna denir işte. Hayat,bu gece bana en büyük oyununu oynamıştı sanırım ve ben yine oyundışı kalmayı çok da güzel başarmıştım.

Lakin ben böyle bir oyunu kaldırabilecek kadar güçlü değildim. İkisinin gözleri birbirinden bir saniye bile ayrılmazken bana burada böylece durmak düşmemeliydi bence. Daha iki gün önce yanıbaşımda olup bana sözler veren adam,bugün gözlerimin önünde başka bir kızla nişanlanmamalıydı. Ben bunları düşünürken öyle bir şey olmuştu ki...Canım,hiç bu kadar yanmamıştı. Kendimi hiç bu kadar kimsesiz ve çaresiz hissetmemiştim. Ne mi olmuştu?

Benim dokunmaya bile utandığım,kıyamadığım dudaklara şu an başka bir kız sahip oluyordu hunharca. Benim bakmaya doyamadığım gözler şu an nefret ettiğim bir kadın için kapanmıştı. O kadın,onu öyle bir etkisi altına almıştı ki kaç yıllık sevgilisini bile göremeyecek kadar kör olmuştu. Belki de bu hikayedeki asıl kör kişi bizzat kendimdim ha.

Hatta belki de en başından beri her şey apaçık ortadayken bile ben aşkımdan dolayı ondan gelen her şeye,sorgulama gereği bile duymadan razı oluyordum. Pardon,ufak bir yanlışlıklık var sanırım. O oluyordum değil,olmuştum olacak çünkü artık böyle bir şey olması mümkün bile değildi. Ne olursa olsun, ben bu kadarına da müsaade edemem.

Ha bu arada,madem burada bir davet var,bu daveti mahvetmekten de çok bir zarar gelmez değil mi? Şu filmlerde olduğu gibi ağlayarak bu salondan uzaklaşacağımı falan düşünüyorsanız,üzgünüm ama sizi hayal kırıklığına uğratacağım. Bu gece bu salonu onlara dar etmezsem benim adım da Zeynep değil. Ağlama işini buradan ayrıldıktan sonraki zamana da saklayabilirdim sanırım.

Daha fazla bekletmeden mükemmel şovuma geçmek için onlara doğru yürümeye başlamıştım. Tabi dünyanın sekizinci harikası olan çiftimizin arkası dönük olduğu için beni henüz görmemişlerdi ama ben zevkle göstermesini de bilirdim. Onlara biraz daha yaklaşınca şu son zamanlarda başıma en çok gelen şey tekrar gerçekleşmişti. Ne mi olmuştu? Aslında tahmin etmişsinizdir bence,malum önüne gelen herkes bunu yapıyor da.