OYUN DIŞI✓

0.2 Yatağımdaki Yabancı

✳️Eğer buradaysan hikayeme bir şans verdin demektir.

✳️Lütfen başlamadan önce vote vermeyi unutma 🤗

✳️ İyi okumalar ♥️❤️

- yeni kapak multide

......

derenelifcik 'e ithafen

Gözkapaklarımın üzerine üzerine vuran ışık süzmeleriyle yatakta yan dönüp uyumaya devam ettim. Henüz yeterince uykumu alamamıştım ve sanki üzerimden tır geçmiş gibi hissediyordum. Hala gözlerim kapalıyken dün akşamki ses tekrar ilişti kulaklarıma.

"Bak,bak hala uyuyor. Görende sen değil de o vuruldu sanacak. Gerçi dün geceki tepkileriyle fazla korkmuşa benziyordu"

Sonra o sert ama bir o kadar da eşsiz tınısı olan ses kapladı odayı. Zaten konuşmasından da onun dün geceki kurtardığım kişi olduğunu anlamıştım.

"Hala nasıl bıçaklandım anlamış değilim. Halbuki daha öncelerde daha fazlasıyla bile mücadele etmiştim"

"Güzel kızı görünce aklın durmuş herhalde hahahah"

"Bu ufaklıktan mı bahsediyorsun? Eğer öyleyse yanılıyorsun bil istedim. Ayrıca uyanıkken onu asla görmediğime de adım kadar eminim"

"Hı hı. Ben anladım anlayacağımı,seni gidi seni. Az değilsin sen de ha!"

"Mete! Bazen kim olduğumu unutuyorsun,hatırlatırım istersen"

Onun yaralı haline nazaran böyle kükremesiyle gözlerimi daha fazla kapalı tutamadım ve yavaşça gözlerimi açtım. Karşımdaki koltukta kendini yayarak oturan bir adet Mete vardı. Ona baktığımı fark ettiğinde onun da bakışları bana döndü.

" Ooooo,prenses uyanmış"

Ona sadece göz devirmekle yetinirken gözlerim dün gece adını öğrendiğim Aral'ı aradı. Çatık kaşlarım benimle aynı yatakta uzanmış ve bana pişkince sırıtan Aral'ı bulunca artık tek bir çizgi haline bile gelmiş olabilirdi. Hemen üzerimdeki kıyafetlere baktım. Dün geceki kıyafetlerim,ayakkabılarım hariç olduğu gibi dururken ağzımdan bir rahatlama tınısı kaçtı. Sonra o ilahi sesiyle yeniden konuştu.

"Merak etme,senin gibi küçük kızlara bir zararımız olmaz "

O küçük diye bana mı demişti? Bir kere benimle aynı yatakta yatan o değilmiydi ya?

"Dedi,benimle aynı yatakta uzanan kişi"

"Özür dileriz ya,seni ipekler içinde yatırmalıydık tüh. Bu yaralı halimle bir de sana çorba yapmam gerekirdi değil mi? "

Bu adam neden sürekli beni sinirlendirecek bir şey buluyordu? Halbuki daha tanışalı beş dakika bile olmamıştı. Bu davranışları sanki daha da fazla olabilirmiş gibi kaşlarımı çatmaya yetiyordu.

"Hayır,tabiki de sadece fazlasıyla şaşkın ve şoktayım. Hadi ama sen de bir günde bu kadar çok şey yaşasan benim gibi olurdun biliyorum"

"Hayır,aksine. Ben sadece senin hiç durmadan konuştuğunu biliyorum"

"Neeee?Asıl kendine bak,bu ukala tavırlarınla sanki sen beni kurtardın sanar millet. İhtiyacım yok ama insan numaradan da olsa bir teşekkür eder. Sende o da yok"

Ben zaten dün size demiştim. Bunun gibi kusursuz insanlar hep bencil ve egoist olur diye. Konuşmak yerine sadece gözlerime bakmakla yetinmişti. Ben de daha fazla burada durmanın gereksiz olduğunu düşünüp ayağa kalktım. Odada kısa bir göz gezdirmenin ardında kapının yanında gördüğüm ayakkabımı giyip çantamı da elime almıştım.