OYUN DIŞI✓

3.6 Erken Gelen Ayrılık

🍃Merhabaaaa. Nasılsınız bakalım?

🍃Hayatınız nasıl gidiyor bugünlerde? Var mı bir derdi,sıkıntısı olan?

🍃Bu bölümde sizce neler yaşanacak?

🍃Başlama saatini de buraya alayım 👉

🍃Lütfen ama lütfen vote ve yorumu unutmayın kuzularım 💞

Keyifli okumalar🥰

nirassa ve ElaAlgul' e ithafen💕

.....

Sanki göz kapaklarım dahil tüm bedenimin üzerinde tonlarca yük varmış gibi hissederken gözlerimi açabilmem mümkün dahi değildi. Neredeydim ya da neden bu haldeydim maalesef hiçbir şekilde bilmiyordum. Sanki simsiyah,koca bir karanlıkta gözlerim kapalı bir halde tüm dünyadan soyutlanmış gibiydim. Düşüncelerim dahil benliğimin her köşesi yorgunken kendime gelmem biraz zaman alacağa benziyordu.

Ellerim ve ayaklarım sanki günlerce hareket etmemişcesine uyuşmuşken neler olduğunu anlamaya çalışıyordum. Her ne kadar istemesem de gözlerimi kendime gelebilmek adına açmaya karar vermiştim. İlk önce sağ elimdeki parmaklarımı yavaşça oynatmaya başlamıştım. Sanki uzun bir süredir kesintisiz uyuyordum da şimdi de uyumaktan dolayı her tarafım tutulmuş gibiydi. Gözlerimi anında açmayı tabiki de başaramamıştım. Ortama alışmak için gözlerimi bir iki defa kırpmıştım ki gözüme aniden gelen ışık süzmesiyle gözlerimi hemen geri kapatmıştım.

Bu ışık kümesi direkt olarak sağ gözümü hedef aldığı için sıkıca yummuştum. O sırada kulağıma ne dediklerini hiçbir şekilde anlayamasam da bazı sesler ilişmişti. Vücuduma her ne verilmişse kendimi olabildiğince yorgun ve aptallaşmış hissediyordum. Gözlerimi yeniden açtığımda ise sağ gözüme tekrardan aynı ışık vurulmuştu. Bu defa gözlerimi açık bırakmış ve beyaz gömlekli kişinin bana istediğini yapmasına izin vermiştim.

Elini gözüme getirip açık olan gözümü eliyle daha da açmıştı. Ardından sağ gözüm ile işini bitirip aynı işlemi bu defa da sol gözüme yapmıştı. Yavaş yavaş kendime gelmeye başlıyor ve az öncekine nazaran az da olsa seslerin ne olduğunu ayırt edebiliyordum. Yaşananlar zihnimde adeta bir film şeridi edasıyla akıp geçerken uyku ile uyanıklık arası bir evrede sıkışıp kalmıştım. Doktor görünümlü bu kişi bana iyi olup olmadığımla alakalı birkaç soru sorsa da ona sadece bayık bakışlar atmakla yetiniyordum.

Kendimi konuşamayacak kadar yorgun hissettiğim ve hala uykuya ihtiyacım olduğu için de gözlerimi tekrardan kapatmak istiyordum. Bu yüzden doktorun bana seslenişine aldırmadan gözlerimi tekrardan sımsıkı kapatmıştım. Zaten bir iki saniye sonra da gözlerim gibi bilincim de kendiliğinden kapanmıştı.

*************************************
Yüzümün üzerinde hissettiğim dokunuşlarla uyku aleminden yavaşça sıyrılmaya başlamıştım. Özelikle yanaklarımda dolaşan bu dokunuşların kime ait olduğunu da merak ediyordum. Gerçi bunu yapabilecek tek bir kişi vardı ve o kişi de Aral'ın ta kendisiydi. Acaba ben vurulunca çok üzülmüş müydü? Vurulduktan sonra az çok ağladığını hatırlıyor gibiydim ama bunun gerçek mi yoksa beynimin bana oynadığı bir oyun mu olduğunu henüz ayırt edememiştim.

Hala gözlerimi açmamış olsam da ben de sağ elimi yorgunca havaya kaldırmıştım. Tabi henüz toparlanmamış olduğum ve ellerimin üzerinde de birtakım kablolar olduğu için bu hareketim biraz uzun sürmüştü. Ardından da elimi onun yanağımın üzerindeki elinin üstüne yerleştirmiştim. Ona kızgındım ama eminim ki o da Derin ile o bara gittiğimiz için bana çok kızgındı. Elbette o kadının,bana bağırmasının ve daha nicesinin hesabını ona soracaktım ama şimdi değil. İlk önce hem bedenen hem de ruhen toparlanmam gerekiyordu ve bunun için de yine ona ihtiyacım vardı.