Κεφάλαιο -23-

1.2K 95 11
                                    

 Οι ακτίνες του φωτός χτυπούσαν στο πρόσωπο μου με αποτέλεσμα να ξυπνήσω. Κοίταξα το ρολόι και η ώρα είχε πάει ήδη 12. Κοιμόμαστε τόσες ώρες. Σηκώθηκα γρήγορα από το κρεβάτι και ο Justin αναδεύτηκε κοιτάζοντας με.

  «Που πας μωρό μου;» με ρώτησε.

  «Να φτιάξω πρωινό. Πρέπει να φύγουμε γρήγορα Justin. Θα αργήσω.» του είπα ενώ ήμουν έτοιμη να σκάσω. Δεν μπορούσα να αργήσω στο πρώτο μου ραντεβού για δουλειά με τον Sergio. Θα με περνούσε για καμία ηλίθια μικρή.

  «Θα πάρουμε κάτι στο δρόμο. Κάτσε να ντυθώ.» μου είπε και σηκώθηκε από το κρεβάτι. Μπήκε στο μπάνιο και ύστερα από δυο λεπτά ήταν έξω. Άνοιξε την ντουλάπα του και έβγαλε ένα φαρδύ τζιν και ένα κοντομάνικο μπλουζάκι. Πως γίνετε να είναι τόσο όμορφος και αυτός ο όμορφος να είναι μαζί μου. ΜΑΖΙ ΜΟΥ.

  «Ντύσου κι εσύ μωρό μου.» μου είπε αφήνοντας μου ένα γλυκό φιλί στον λαιμό.

  «Μου αρέσω έτσι.» του είπα κοιτώντας τον εαυτό μου στον καθρέφτη.

  «Γκουχου – γκουχου. Μόνο εγώ έχω το δικαίωμα να σε βλέπω έτσι.» είπε κοιτώντας τα πόδια μου. Γέλασα και τον έσπρωξα.

  «Καλά αλλά το μπλουζάκι κατάσχεται.» του είπε και γέλασε. Πήρα το τζιν μου και μπήκα στο μπάνιο. Το φόρεσα και έβαλα την μπλούζα του Justin από μέσα. Δεν υπήρχε περίπτωση να την βγάλω τώρα. Θα την άφηνα σπίτι μου. Βγήκα από το μπάνιο και με κοίταξε γελώντας.

  «Έτσι θα βγεις έξω;» με ρώτησε και χαμογέλασα.

  «Ναι τι έχω;» τον ρώτησα ανασηκώνοντας το φρύδι.

  «Τίποτα! Είσαι κούκλα.» είπε δίνοντας μου ένα πεταχτό φιλί.

 Κατεβήκαμε μαζί τα σκαλιά και καθίσαμε στο αμάξι μου. Αυτήν την φορά άφησα τον Justin να οδηγήσει εφόσον ένιωθε καλύτερα. Οδηγούσε προς το σπίτι μου και εγώ απλά τον χάζευα. Δεν μπορεί να κατάφερα να είναι δικός μου. Να χωρίσει την Stephanie, ποια την STEPHANIE; Για μένα. Απλά ακόμη δεν το χωράει ο νους μου.

  «Justin σταμάτα εδώ.» του είπα.

  «Γιατί;» ρώτησε με απορία.

  «Μπορεί να είναι η Stephanie σπίτι.» είπα .

  «Δεν με νοιάζει!» απάντησε αδιάφορα.

  «Νοιάζει όμως εμένα. Πρέπει να το κρατήσουμε κρυφό λίγο ακόμα! Δεν πρέπει να το μάθει ακόμα η Stephanie.»

  Αναστέναξε και σταμάτησε το αμάξι. «Καλά. Μην αργήσεις γιατί αλλιώς θα έρθω να σε βρω.» με απείλησε και βγήκα από το αμάξι τρέχοντας. Μπήκα στο σπίτι μου και εκεί αντίκρισα την Stephanie με ένα αγόρι.

Diamonds Of The Night.Where stories live. Discover now