Diamonds Of The Night.

Κεφάλαιο -27-

2 μέρες αργότερα.

 Justin.

 «Justin;» άκουσα τον Atchi να με φωνάζει. Σήκωσα το βλέμμα μου από την Evelin και τον κοίταξα.

«Ριξ' το»

«Θυμάσαι στην αρχή που σε ρώτησα αν είσαι εσυ ο Justin από τους No limits;»

Ζαρωσα το μέτοπο μου μην καταλαβαινωντας τον λόγο που το θυμήθηκε τώρα αυτό.

«Και;»

«Λοιπόν, τι λες Claus; Είναι ώρα να του πούμε;» ο Claus με κοίταξε χαμογελαστός και έγνεψε.

«Πριν γνωρίσουμε την Evelin. Είμασταν οι δύο μας.» τον κοίταξα. «Το 2011 ήσουν κάπου στα 20.. Ήσουν με την ομάδα σου. Βερολίνο, αγώνας Outta. Σε είχαμε νικήσει για διαφορά ενός δευτερολέπτου.» τον κοίταξα καθώς οι αναμνήσεις ήρθαν στην επιφάνεια.

Είχα την Mandy ανάμεσα στα πόδια μου καθώς εκείνη έβαλε το χέρι της μέσα από την φανέλα μου και δαγκωνε διαφορά σημεία του λαιμού μου.

«Bieber;» άκουσα μια αγνωστη φωνή. Απομάκρυνα από πάνω μου την Mandy -αν δεν κάνω λάθος- και τον κοίταξα.

«Γνωριζόμαστε;»

«Λένε πως είσαι καλός, και θα ήθελα να σε δω» γέλασα και τράβηξα τζούρα από το τσιγάρο μου.

«Για παμε να δούμε.»

Μπήκα στο αυτοκίνητο και σταθήκαμε στα φώτα. Με το 3 είχαμε αρχίσει να τρέχουμε ήδη. Τον είχα! Για δευτερόλεπτα όλα θόλωσαν και χωρίς να το καταλάβω είχε τερματίσει.

 

«Τι θα έλεγες να το ξανά επαναλάβουμε;» η φωνή του με ξύπνησε από τις σκέψεις.

«Δεν θα με χαλούσε.» είπα και γέλασα.

Ένιωσα την Evelin να σφίγγει το χέρι μου. Έσκυψα να την κοιτάξω και στο βλέμμα της είδα ανησυχία. Την αφησα και πηγα να προχωρήσω όμως το χέρι με σταμάτησε.

«Όχι μωρό μου..» την φίλησα και απομακρύνθηκα.

Μπήκα στο αυτοκίνητο και οδήγησα ως τα φώτα. Το ίδιο έκανε και ο Atchi.

Το πράσινο άναψε και οι δύο μας τρέχαμε αφήνοντας σκόνη.

Evelin.

Είχαν χαθεί από το οπτικό μου πεδίο και φοβόμουν τόσο πολύ. Ειδικά για τον Justin, πριν λίγο πέρασε το ατύχημα.