Diamonds Of The Night.

Κεφάλαιο -48-

Evelin

Ένιωθα τόσο απαίσια που αναγκάστηκα να τον αφήσω όμως φοβήθηκα τόσο πολύ. Το πρόσωπο εκείνη της κοπέλας ήταν τόσο τρομακτικό ενώ είμαι τόσο σίγουρη πως ήρθε για μένα. Ήρθε για να με σκοτώσει. Θεέ μου! Καλά έκανα που έφυγα. Έτσι δεν θα ανάγκαζα τον πατέρα μου να τρελαινόταν καθώς θα ήξερε πως έχασε τις δυο γυναίκες που αγάπησε περισσότερο στην ζωή του. Έτσι κι αλλιώς αν είμαι εδώ πέρα θα καταφέρω να τον βλέπω. Δεν θέλω να τον σβήσω από την ζωή μου. Δεν το αξίζει!

Γιατί ο Justin τον αξίζει; Πέταξε το υποσυνείδητο μου. Όχι ούτε εκείνος το άξιζε όμως η σχέση μας δεν έχει μέλλον. Δεν θα μας αφήσουν να ευτυχίσουμε μαζί.

«Mirianna.» φώναξε ενθουσιασμένος ο Diego όταν με είδε και τον κοίταξα ανασηκώνοντας το φρύδι σκεπτικά. «Συγνώμη. EVELIN!» το διόρθωσε και με αγκάλιασα ενώ με έκανε σβούρες. «Πόσο μου έλειψες κοριτσάκι μου!» Το πρόσωπο του ήταν τόσο λαμπερό. Φαινόταν τόσο χαρούμενος.

«Και μένα μου έλειψες Diego» του είπα χαμογελώντας του όσο πιο αληθινά μπορούσα.

«Ει, τι έχεις;» με ρώτησε ενώ κατάλαβε τι τρέχει. Ο Diego ήξερε πάντα όταν ήμουν και όταν δεν ήμουν καλά. Ήξερε να με διαβάζει. Να διαβάζει τα μάτια μου, το πρόσωπο μου; Δεν ξέρω όμως πάντα έπεφτε μέσα. «Σου έκανε κάτι ο Justin;» ρώτησε. Ίσως δεν πέφτει και πάντα μέσα.

«Όχι καμία σχέση όμως δεν έχει νόημα να το συζητήσουμε. Πάμε! Θέλω να δω τα παιδιά.» είπα και έπλεξε τα δάχτυλα μας ενώ ένιωσα τόσο αμήχανα. Δεν ήξερα πώς να αντιδράσω.

Justin.

Με παράτησε. Με παράτησε ξανά λες και δεν σήμαινα τίποτα. Με το φιλί, με έκανε να καταλάβω πως νιώθει. Πως θέλει να είμαστε μαζί όμως έκανα το μεγαλύτερο λάθος της ζωής μου. Δεν έπρεπε να πιστέψω πως θα θυμηθεί απλά έπαιζε το παιχνιδάκι της και τώρα θα γελάει παρέα με τον ηλίθιο γκόμενο της. Δεν το πιστεύω ότι έπεσα στην παγίδα ενός μικρού κοριτσιού. Πως το άφησα να συμβεί; Πως επέτρεψα στον εαυτό μου να ερωτευτεί; Ήξερα πως για μένα δεν ήταν οι έρωτες, γιατί έμπλεξα με αυτούς;

«Τι έγινε Justin; Σε παράτησε η γκόμενα;» άκουσα μια γνώριμη, γυναικεία φωνή να λέει και πάγωσα. Άργησα να πάρω τα μάτια μου από το ποτήρι με το ουίσκι που κρατούσα στα χέρια μου ενώ προσπαθούσα να θυμηθώ ποια στο διάολο ήταν. Όταν κατάλαβα, ευχόμουν να μην ήταν αυτή αλλιώς θα την σκότωνα μέσα σε αυτό το μπαρ.