Burslu Öğrenci

BÖ/47

Duş aldıktan sonra aynada biraz kendimi inceledim. Gerçekten gözlerimin altı morarmıştı, tıpkı üç yaşımda çekilen fotoğraflardaki gibi yüzümdeki damarlar belli olmaya başlamıştı. Hasta olduğumu ailemden saklayamazdım. Özellikle Rümeysa'dan.

Saçlarımı kurutup, üstümü giydim ve yatağa uzanıp Rümeysa kahvelerimizi yapana kadar biraz dinlenmeye çalıştım.

Gözlerimi açtığımda hava kararmıştı, telefonuma uzanıp saate baktım, 21:47 Yataktan kalkacağım sırada Rümeysa odaya girdi.

"Ses yapıp ben mi uyandırdım?"

"Yok hayatım da biz en son kahve içecektik."

"Yatağa uzanmıştın bende hiç rahatsız etmedim."

"Sende ikidir uğraşıyorsun bir türlü içmek nasip olmuyor."

"Ne uğraşması hayatım, senin için yapmayacağım da kime yapacağım." dediğinde tebessüm edip başımı olumlu anlamda salladım.

"Çocuklar uyudu mu?"

"Uydular. İstersen şimdi kahve yapayım." dediğinde yataktan kalktım.

"Tamam hayatım. Ben elimi yüzümü bir yıkayım." deyip lavaboya yöneldim. Yine lavaboda yüzümü inceleyerek belli bir zaman geçirdim.

Lavabodan çıktığımda Rümeysa balkondaki koltuklardan birine oturmuş beni bekliyordu. "Çok beklettim mi?"

"Yok fazla bekletmedin ama biraz daha bekletseydin kahveler buz gibi olacaktı."

"Ah senin o muhteşem yaptığın kahvenin buz gibi olmasını istemem." deyip fincanın birini aldım. Rümeysa daha yeni yeni kahveyi güzel yapmaya başlamıştı, önceden pek de güzel yapamıyordu.

"Ses tonunda bir ima sezdim."

"Yok canım ne iması." deyip kahvemden yudumladım. Gerçekten güzel yapmıştı.

"Ömer."

"Efendim hayatım."

"Bitkin gözüküyorsun ve bu benim canımı çok sıkıyor."

"Hayatım şimdi kahvemizi içelim sonra konuşsak bunları olmaz mı?"

"Ne konuşacağız sonra?"

"Sana bir şey anlatmam gerekiyor."

"Ne anlatman gerekiyor?" deyip fincanı sehpaya bıraktı ve tamamen bana döndü.

"Şimdi konuşmayalım lütfen."

"Ama..."

"Lütfen."

"Yatmadan önce konuşacağız tamam mı?"

"Tamam, hadi şimdi başka bir konu aç, başka bir şey konuşalım."

"Biliyor musun, Eylül Çağatay'ın onu aldattığını düşünüyor."

"Gerçekten mi?"

Çağatay çapkındı falan ama Eylül hayatına girdiğinden beri bir kıza yan gözle baktığını görmemiştim. Gerçi Olga kankası vardı ya neyse.

"Evet, şirkete geldiğim gün onun yanındaydım o zaman anlattı."

"E ama Çağatay böyle bir şey yapmaz ki."

"Bende öyle dedim ama önceden bir sürü kızla takılıyordu bu kafamı karıştırıyor dedi."

"Allah Allah neden böyle bir düşünceye kapılmış ki?"

"Hamilelik yüzünden olabilir, hormonlar altı üst olmuş durumda normal bence."

"Olabilir."

"Çağatay cidden öyle bir şey yapmaz değil mi?"