BÖ/35

431 96 28
                                    

"Bu aralar sen beni anlamıyorsun. Amerika'ya gittiğimde seni aldatacağıma inandın. Bunu kolayca nasıl yutmamı bekliyorsun?"

"Kabul ediyorum inandım ama yanlış olduğunun farkına vardım Ömer, içimden geçenleri ifade edemiyorum ama..."

"Aması yok Rümeysa ben ayrılmak istiyorum, birlikte olduğumuz aylar seni bana çok güzel tanıttı."

"Bu mu yani! Bu kadar kolay mı?"

"Seni sevdim bunu inkâr edemem ama sevmek yetmiyor güvenmek de lazım."

"Ömer." deyip bileğimi tuttu, "Bak hata yaptım özür dilerim böyle bitmesin, bitemez. Ben seni bir iki cümle yüzünden kaybetmek istemiyorum lütfen. Çağatay'la seni aynı kefeye koydum özür dilerim." dedi ama hiçbir şey söylemedim.

Rümeysa beni seviyordu bunu bilmiyordum ya da kendimi inandırmak istiyordum...

"Yarın uçağım var, iki hafta sonra geri geleceğim."

"Affettin mi beni?" deyip masumca bana baktı.

"Hayır. O zaman konuşuruz anlamında dedim."

"Özür dilerim."

"Bak, bana güvenmiyorsun..." diyordum ki lafımı kesip, "Hayır Ömer ben öyle söylemek istemedim." dedi.

"Beni bir dinle."

"Dinliyorum."

"Sana kıyamıyorum ama kıyamamamı kullanarak beni üzme. Gideceğim ve gitme sebebim sadece okul okumak. Seni aldatmak istesem ruhun duymaz burnunun dibinde aldatırım ama ben öyle bir gönülde iki kişi taşıyacak insan değilim."

"Biliyorum öyle biri olmadığını."

"Sen böyle davrandıkça ilişkimizin çok uzun süreceğine dair inancım kırılıyor, bitiyor." deyip derin bir nefes aldım.

"Ben çok zor bir hayat yaşadım Rümeysa, bunu biliyorsun. Ben kimse tarafından sevilmedim çünkü herkes kibirliydi beni bir şey yerine koymuyorlardı. Ailem Ender ve Kaya beni çok seviyor ama benden uzakta oldukları için sevgilerini hissetmedim. Verildiğim ailede beni pek sevmedi büyüse de gitse der gibi baktılar bana. Beni bu hayatta hissettirerek bir tek babaannem sevdi, o da gerçek babaannem değildi ya neyse. Bende bu hayatta bir tek babaannemi sevdim, annemle babamı da sevdim ama uzaktalardı işte. Ve seni sevdim Rümeysa, benim sevgimi yıpratıyorsun. Ben yıpranmaya alışkınım ama sevdiğim bir insanın beni yıpratmasına alışkın değilim."

"Haklısın, yanlış yaptım. Seni üzüyorum, yıpratıyorum ama ben bunları bilerek yapmıyorum çünkü birini nasıl güzel sevebilirim bilmiyorum."

"Sana kırgınım, kızgınım ve daha bir sürü şeyim ama sensiz de yapmam." deyip başını göğsüme yasladım.

Elimi tutup, "Bu sene olmaz ama seneye yanına gelmem için babamla konuşacağım." dedi.

"Hemen konuşma, babamın ne yapacağı belli olmaz belki seneye bırak gel burada oku der." dedim gülerek.

"İnşallah."

"Ben sana söylemeyi unuttum Mert ve Çağatay'da geliyor."

"Gerçekten mi?" diyerek geri çekildi.

"Evet Burak amca çocukları ayırmaya gerek yok küçüklükten beri beraberler dedi."

"Çağatay gelmesin ya onun ne yapacağı belli olmuyor."

"Rümeysaa!" dedim kızarcasına.

"Tamam tamam bir şey demedim ama gelmese daha iyi olurdu." dedi gülerek. Saatime bakıp iç çektim, "Şimdi gitmem lazım, annem biraz kırılmış da bana."

Burslu ÖğrenciHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin