UNDER SPECTRUM 🌈
( a Jolina Dela Cruz and Eya Laure Fan fiction)Chapter 9
Natapos ang tune up game at nanalo kami within 5 sets. Napakaganda ng laro ng UST at nahirapan kami kahit na hindi nila kasama ngayon si Sisi Rondina.
After tune up ay kinausap kami ni Coach tungkol sa naging performance namin at para sa training namin sa kinabukasan..
Pagkadismiss sa amin ay nilapitan agad ako ni Eya na kanina pa naghihintay na matapos kami..
Eya: Di pa rin ako makapaniwala. Totoo na ba to? Ikaw na talaga yan?
Natawa na naman ako sa reaksyon niya. Mahihimigan mo pa rin sa boses niya yung makulit at pilyang Eya Laure 10 years ago.
Me: Oo ako na to.. Si Eya ba hahahaahah.
Tinignan niya ako mula ulo hanggang paa.
Me: Hoy yang mga mata mo! Manlalait ka nuh!
Natawa naman siya..
Eya : Hindi hahahaha. Curious lang ako..
Me : Sa alin naman?
Eya : Teka upo muna tayo.. Nakakangawit magtayo e.
Umupo na kami sa bleachers at doon ko lang napansin na wala na yung mga teammates namin.. Iilan na lang kaming nandito sa loob ng Razon.
Me: Saan ka naman nacucurious?
Eya : Well to tell you frankly, ang lakas ng spiking mo sa position mo kanina. I have to say na napakaganda din ng floor defense mo.
Seryoso? Wala ako nagegets sa gustong iparating ni Eya.
Bakit niya ako binibigyan ng compliment? Ano nakakapagtaka doon?Me: Eya hindi kita maintindihan sa totoo lang.
Eya: Jolina, yung ibang teammates ko hindi sila mga straight. You know yung iba sa kanila bisexual yung iba naman, may boyfriend but still attracted to the same gender
Now I get where it is heading.
Me: Eya hindi ako tibo..
Eya: But you're acting like one, you're moving like them and I bet you dress like them, am I right ?
I consciously nodded to what Eya is saying.
Me: Pero Eya maniwala ka hindi ako tibo. Hindi ako nagkagirlfriend at tsaka baka dahil sa buhok ko kaya iniisip yun ng mga teammates mo.
Eya: Bakit nga ba maikli ang buhok? Panlalaking panlalaki oh?
Me: Tradition na kasi to sa La Salle. Kapag rookie ka kailangan mong magpagupit ng buhok. Actually hangang dibdib ko ang haba ng buhok ko dati pero kailangan kong sumunod sa tradition as a sign of commitment.
Ngumiti na lang si Eya sa akin at muli akong niyakap ng mahigpit..
Ewan ko ba, feeling ko habang yakap yakap ako ni Eya para akong lumulutang. Feeling ko ligtas ako at wala akong ibang naiisip kundi ang kasama ko lamang siya.
Eya: I'm so proud of you. Tinupad mo talaga yung mga pangako mo sa akin bago ako umalis sa Bulacan. Ang lakas lakas mo sa volleyball
Me: At hinding hindi ko malilimutan ang pangako natin na sabay nating aabutin ang pangarap nating maging part ng National Team.
Ngumiti siya bilang sign na natutuwa siya at naalala ko pa ang pangako namin sa isa't isa.
Eya: Anong nangyari nung mga araw matapos namin umalis? Naaalala mo pa ba?
BINABASA MO ANG
UNDER SPECTRUM 🌈 (Completed)
FanfictionTo love someone is to choose one label and to fight for someone is definitely a DAMN GOOD BATTLE