UNDER SPECTRUM 🌈
( a Jolina Dela Cruz and Eya Laure Fan fiction)Chapter 46
Wayne's POV
Bwisit!! Argh!! Napakasakit ng tuhod ko. Sinadya niya talagang baliin ang tuhod ko para hindi na ako makapaglaro ng volleyball. Pero ang iniisip ko ay kung paano niya nalaman ang nangyari 10 years ago. Paano niya nalaman na ako ang dahilan kung bakit nabulag si Ate Sophia..
Shit...
Me : Tulong!!! Tulong!!!!
Maya maya pa ay narinig ko ang pagbukas ng pintuan.. Nang makapasok ay tinignan niya lamang ako at hindi nagsalita. Parang hindi pa nga siya nagulat sa sinapit ko.
Me: Hindi mo ba ako tutulungan? For pete's sake, bali ang tuhod ko RapRap. Tulungan mo ako!
Rap: I knew this will happen. Masyado mong minaliit ang kakayahan niya dahil lang sa babae siya..
Me: Hindi kita maintindihan! Pwede bang tulungan mo na lang ako?
Rap: Actually simula nang pumasok si Jolina dito sa restroom, nasa labas na ako. Hindi ako nagpakita sa teammate niya pero narinig ko ang mga pinag usapan niyo.
Me: And so?
Rap : Alam na alam niya kung saan ka dapat tatamaan. She's smart. Hindi madaling malaman ang mga bagay bagay na ganun sa maikling oras pero nagawa niya.
Me: Are you praising her? Really? Infront of me ha??
Rap : Yeah. And by the way you deserved more than that injury. Pasalamat ka yan lang ang natamo mo. Kung ako ang ginawan mo nang ganun? Habang buhay ka nang hindi makakalakad.
Me: Wow Raphael Sumalinog is sharing wisdom. Akala ko ba ay galit ka kay Jolina?
Rap: Galit? Well I just say to her that time na gamitin niya naman ang utak niya, wag lang puro lakas. May dapat ba siyang ikagalit doon kung natulungan ko siya para mahuli ka.
Natahimik ako sa sinabi ni RapRap.
Rap: Ang hirap kasi sayo lahat dinadaan mo sa utak pero sa mga ganitong pagkakataon, talo ka. Nakalimutan mo ata na matalinong babae ang kinakalaban mo? Who would have thought na may alam na pala siya tungkol sa koneksyon mo kay Anthony?
Palabas na sana siya ng pinto nang magsalita ako ulit.
Me: Hindi mo man lang ako tutulungan?
Rap: Nilagay mo ang sarili mo sa posisyon kung saan ka ngayon, nagawa mo yan ng mag isa, kayanan mo ng mag isa.
Bwisit!!!!!!
Me: RAPHAEL!!!!
Ngunit narinig ko ang pagsara nang pinto..
Bwisit! Bwisit! Bwisit!!
**************
Jol's POV
Nang makarating kami sa dorm ay nadatnan na namin ang ibang mga kasama namin kanina sa Razon. I gave them my sweetest smile as a sign that we got it.
Tin: Kamusta na siya?
Me: Sabihin na lang natin na isang taon siyang hindi makakalakad ng maayos at makakalaro ng volleyball.
Des: Di ka kaya mapahamak sa ginawa mo Jols?
Me: I will never forsake myself Ate Des. I cover it up to make it an accident instead.
Mars: He deserves it Ate Des. Sa lahat ng mga ginawa niyang pakikipagtulungan kay Anthony, kulang pa yung ginawa ni Jolina.
BINABASA MO ANG
UNDER SPECTRUM 🌈 (Completed)
FanfictionTo love someone is to choose one label and to fight for someone is definitely a DAMN GOOD BATTLE