UNDER SPECTRUM 🌈 (Completed)

Chapter 74

UNDER SPECTRUM 🌈
( a Jolina Dela Cruz and Eya Laure Fan fiction)

Chapter 74

ORANGE symbolizes energy, vitality, cheer, excitement, adventure, warmth, and good health. However, pure orange can be brass; however, it may suggest a lack of serious intellectual values and bad taste. Orange stands for danger; it’s used for safety equipment and to indicate areas where we need to exercise caution. The sixth color under the visible spectrum 🧡

Jol's POV

Walong araw, walong araw  pagkatapos sabihin sa amin ng doctor ang resulta nang operasyon ni Eya. Walong araw na pero hindi pa din ako makapaniwala..

*Flashback*

Paglabas nang doctor ay agad ko siyang nilapitan at ganun din sila tito at tita dahil nakarating na sa kanila ang nangyari kay Eya..

Doctor : Whose the parent of the patient?

Tito : Ako doc..

Doc : The operation was successful but we have a little problem..

Me: Ano po yun doc?

Doc : Malubha ang tama ng pasyente, we have revived her for several times while the operation is on going.. The operation is good but she has a small chance of waking up.. Maraming dugo ang nawala sa kanya

Umiiyak na naman ako, hindi... Hindi..

Doc: I'm sorry, we have done our part.. Let's just hope that she still have the spark to fight and survive this, but let's prepare ourselves to the worst possible outcome.

Naupo na lang din sila tito at tita habang umiiyak.. Kung alam ko lang na ganito ang mangyayari sana hindi ko siya hinayaan na saluhin ang mga bala na dapat ay para sa akin..

Me: Tito.. Tita.. I'm sorry.. I'm so sorry.. Kasalanan ko.

Niyakap ako ni Tita at umiyak na naman ng umiyak.. Ayoko.. Ayokong mawala sa akin, sa amin si Eya pero bakit napakahirap namang tuparin ng hiling ko?

Tita: Wala kang kasalanan Jolina ha? Wag mong iisipin na kasalanan mo tong lahat..

Me: Pero tita hindi ko siya naingatan, nakulong ko nga yung may kasalanan  ng lahat nang to pero ito naman ang kapalit..

Tita: Let's just hope that Eya will get through this.. Kakayanin to ni Eya..

Tumango na lang ako at niyakap ulit si Tita..

*End of Flashback*

Walong araw na ang nakalipas at nailipat na sa Manila si Eya para mas matutukan ng mas dalubhasang mga doctor ang kalagayan niya..

Sila tita ang nagbabantay ngayon dahil sa training namin para sa araw ng laban bukas..

CRDJ: JOLINA!!!!

Walong araw na rin siyang hindi gumigising.. Minsan nawawalan na ako nang pag asa na mumulat pa ang mga mata niya.

CRDJ: DELA CRUZ!!!!

Pero naroon yung butil-butil na pag asa na babalik siya at magkakasama kami ulit..

CRDJ: JOLINA VALENZUELA DELA CRUZ!!!!!

Me: Yes Coach!!!!

Lumapit ang mga teammates ko sa akin at nakatingin din kay Coach Ramil.

CRDJ: Lutang ka naman! Ilang araw ka nang ganyan ahh!! Akala mo ba hindi ko napapansin na out of bounds lagi ang mga tira mo?!! Umayos ka nga!!

Me: Sorry po Coach..

CRDJ: Kapag oras nang training, mag-training ka! Umayos ka! Hindi yung ang dami mong iniisip na nawawala kana sa focus mo!