UNDER SPECTRUM 🌈
( a Jolina Dela Cruz and Eya Laure Fan fiction)Chapter 51
Ysa's POV
Mabilis ang naging paghabol ko kay Eya nang makaalis na sila Marionne..
Me: Hintayin mo ako Ejiya!!
Eya: Hindi ngayon Ysa!!
Me: Mag uusap tayo Eya.. Kailan ka ba titigil ha? Nakita mo ba yung nangyari kanina ha? Nakita mo ba yung itsura ni Jolina?
Eya: Yes I do. Kinausap ko nga di ba? Come on Ysa, nagiging marupok ka kasi gusto mo siya pero ako hindi naniniwala sa paiyak iyak niya.
Me: We both know na ayaw ni Jolina na nakikita siyang umiiyak ng maraming tao Eya..
Natigilan siya sa planong pag alis na naman at pag iwas.
Me: You never seen her cry in front of you I suppose. Pero yung kanina? That was the first time Eya. Ngayon ko lang nakita na umiyak ng todo si Jolina at narinig mo ba ang sinabi ni Marionne? Since they came back after going to UST, ganun na siya. Hindi mo man lang ba naiisip na baka may malalang sakit na yung kaibigan mo?
Tinignan niya ako nang masama.
Eya: Hindi ko na siya itinuturing na kaibigan Ysa. She is not my friend anymore.
Me: Oh right. How do I suppose to forget the very reason kung bakit siya ganun ngayon? You know what as your friend I am trying my best to fully understand you but I have enough.
Eya: So mas kakampihan mo pa sila kaysa sa akin?
Me: No Eya. Masyado na tayong matanda para sa kampihan na yan. You're acting so immature without seeing na tinataboy mo na palayo yung mga taong nagmamahal sayo.. And anong sabi mo kanina? Hindi mo na siya tinuturing na kaibigan? If you're going to be like this, I will be the first person na magpapasalamat na hindi ka niya kaibigan Eya. Alam mo kung bakit?
Nakatingin ako sa kanya without any hesitations in my eyes.
Me: Cause you don't deserve it. I wonder how good the old Eya was? The Eya that she mets 10 years ago, she must be better than the girl infront of me now. Kasi ang babaeng nasa harap ko ngayon ay hindi deserving sa lahat ng pagmamahal at pagpapahalaga na ibinibigay ni Jolina.
Umalis na ako sa harap niya at sinadyang banggain ang balikat niya. Pero bago ako tuluyang umalis ay may sinabi pa ako
Me: You really change a lot since the night you heard the voice mail that Anthony has sent you. Since then, you've been the worst version of you. Totoo nga ang sabi ni Mars, walang ibang dapat sisihin sa nangyayari kay Jolina kung hindi ikaw lang. Why don't you go back to the old Eya that we know? Maybe it could bring back the Jolina that we love.
Umalis na ako at hindi na siya nilingon pa. Wala akong pagsisisi sa mga sinabi ko. Kung ito lang ang paraan para umayos na si Ejiya, gagawin ko. Maibalik ko lang ang lahat sa dati..
**********
Marionne's POV
Nandito kami ngayon sa hospital room ni Jolina. Kasalukuyan siyang natutulog habang binabantayan namin siya.
Erika: Baks.. Usap usap na yung nangyari kay Jolina at Eya kanina.
Me: Wag niyo na lang pansinin, ang importante ay ang kalagayan ni Jols.
Maya maya pa ay dumating na si Coach Ramil at binigyan na daw siya ng reseta ng doctor para sa sakit ni Jolina.
CRDJ: Wag daw tayo masyadong mag alala kasi normal lang daw sa sakit niya ang nangyari kanina. Nagiging emotional siya kapag nakikita niya ang isang taong gustong gusto niyang makita.
BINABASA MO ANG
UNDER SPECTRUM 🌈 (Completed)
FanficTo love someone is to choose one label and to fight for someone is definitely a DAMN GOOD BATTLE