Chapter 25

100 2 0
                                    

UNDER SPECTRUM 🌈
( a Jolina Dela Cruz and Eya Laure Fan fiction)

Chapter 25

Jol's POV

Puspusang training ang inabot namin kinaumagahan matapos ang panalo namin against Ateneo. Buti na lang at hindi napansin ng ilan ang pagiging sobrang tahimik ko dahil sa nangyari nung gabi. Naging sobrang distracted ako dahil nadadamay na ang pamilya ko sa gulong to. Napakagaling talaga ng Anthony na yan.

Erika: Baks okay ka lang? Lumilipad na naman ang isip mo.

Me : Uhh wala. Namimiss ko lang sila mama.

Erika: *ngumiti* pare-pareho naman tayong namimiss ang kanya kanya nating pamilya eh. At araw araw natin silang namimiss, pero ngayon ka lang naging distracted ng ganyan. Anong problema?

Wala talaga akong maitatago sa kanilang dalawa ni Mars. Kabisadong kabisado nila ako.

Me: Si Anthony.. Muntik niya nang sagasaan si Jerick nung gabi matapos tayong manalo sa Ateneo.

Erika : Ano?!

Me: Tumigil kang sumigaw kung ayaw mong makatikim sa akin.

Erika : Sensya.. Pero paano niya nalaman ang bahay niyo at paano niya nakilala ang kapatid mo?

Me: Erika, oo duwag sa pakikipaglaban si Anthony dahil hindi siya lumalaban sa akin ng mano-mano pero nag iisip siya, hindi ko alam kung anong tumatakbo sa isip niya at kung anong mga kaya niya pang gawin. Matalino ang kalaban ko Erika.

Ngumiti naman si Erika sa akin at tinapik ako sa balikat.

Erika: Matalino din ang Jolina na kilala ko. Oo hindi mo alam ang mga tumatakbo sa isipan niya pero hindi niya din alam ang tumatakbo sa utak mo. Kailangan mong labanan ang armas ng isa pang armas kaya kung utak ang ginagamit ng kalaban mo, gumamit ka din ng utak.

Bakit hindi ko naisip yun? Minsan pala may natutulong din ang pulpol na to. Joke

Me: Doon ka na, kayo na ang susunod na magtraining.

Erika: Jols *Turo sa kukote niya* Tandaan mo yung sinabi ko!

'Baliw'

: Ehem..

Me: Coach! Bakit po?

CRDJ : Gusto ko lang malaman kung bakit nag iba ata ang mga palo mo ngayon?

Me : Coach? Hindi naman po.

CRDJ: Don't take it literally. Ang gusto kong sabihin ay nag iba ata ang system mo ngayon. May oras na okay ka, may oras naman na sobrang lutang ka.

Me: Pasensya na po Coach.

CRDJ : May problema ka ba?

Me: Napapaisip lang po ako Coach.

CRDJ: Napapaisip? Bakit?

Me: Naisip ko lang po na 20 years old pa lang ako pero yung mga challenges na ibinibigay sa akin ay hindi sakto sa edad ko. Naisip ko na at the age 20 I'm supposed to be enjoying life and have fun pero hindi ganun. Ngayon isa akong estudyante, atleta at the same time ay hinahunting nang taong nakakaaway ko. Coach 20 years old lang ako pero napakarami nang nangyayari agad sa akin.

CRDJ: Sumusuko ka na ba?

Me: Hindi Coach. Never akong susuko. Napapaisip lang ako na siguro hinahayaan talaga na mangyari to. Para ma-test kung hanggang saan talaga ang itatagal ko.

CRDJ: Pero minsan it is not a test. It is really a struggle, isang problema. Isang problema o laban na kailangan mong matapos dahil kung hindi, talo ka. And i know how you hate when you lose right?

UNDER SPECTRUM 🌈 (Completed) Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon