In Between

Chapter 8

Chapter 8

It's been two months na magkarelasyon kami. I still can't believe it though. We celebrated our first month in avery simple celebration. Hindi rin naman ako mahilig sa mga bonggang ganap. It still feels normal, parang no sparks at all. Siguro kasi umpisa pa lang? I don't know, it's just felt strange. Pero in fairness kinilig ako nung first month namin.

"Hey Zyrine." Tawag niya saakin kaya tumigil ako at humarap sa kanya.

"Bakit? May problema ba?" tanong ko sa kanya.

May dinuot siya mula sa bulsa niya. Isang maliit na kahon na kulay itim na may maliit na puitng ribbon sa labas. Inabit niya sa akin at tinanggap ko naman.

"Ano naman 'to?" mahinang tanong ko.

"Why don't you open it." Pagkasabi niya non yan binuksan ko na yung kahon nakakahiya namn sa kanya e, nagtatanong lang naman.

"Ito ung necklace na tinitingnan ko dun sa jewelry shop last last week." Medyo nanlaki ang mga mata ko sa nakita ko, ito yung necklace nung time na pumunta kami sa mall kaya nga lang napikon siya sa akin. Kaya pala medyo natalagan sa paglabas sa store na yun may binili pa pala siya.

"Yes, I saw you looking at that necklace and you looked very interested in that. That's why I bought it." Nakangiting sabi niya sa akin. Ang sweet naman niya. Kahit minsan lang siya maging sweet sa akin damang-dama ko naman kapag nangyari yon. Just like what I am feeling right now.

"T-thank you, hindi naman sa hindi ko nagustuhan pero sana hindi mo na binili." hindi ako makatingin ng deretso sa kanya nahihiya kasi ako ang mahal-mahal ng regalo niya,"Tsaka sorry kasi wala akong nai-ready na regalo hindi ko kasi alam ang ireregalo ko. Halos lahat kasi na sa'yo na." totoo yon, nung isang araw nagiisip ako ng kahit anong pwedeng ibigay sa kanya kaya nga lang sa bawat naiisip ko alam kong meron na siya at siguradong doble o triple pa ang price nun sa bihilhin ko.

"Don't think about the money it will back soon and for your gift for me, you already gave it to me in advance." ngumiti siya sa akin na para bang nahihiya pa bago siya nagpatuloy sa sinasabi niya,"The day you accepted my offer was your first gift to me." Hindi ko maiwasang kiligin sa mga sinasabi niya. May itinatago rin pala talaga siyang cheesy lines.

"First? May second pa?" Wala na akong maalala na may ibinigay pa ko sa kanya.

"The second one was the day you become my girl." I can't hide my smile anymore. Grabe yung kilig ko. Ngayon lang kasi ako nakakinig ng mga ganto.

At ngayong second month na naming na magkarelasyon. Nagpunta kami sa Night Market umarkila pa talaga siya ng space para lang magkaroon kami ng pwesto na medyo malayo sa mga tao. Syempre kailangan namin ng solo moments. Kung ano-ano ang napagkwentuhan namin. Syempre 'di nawala ang kadramahan ko. Iba kasi ung feeling nung may napagsasabihan ka ng mga bagay-bagay. Kahit laging may gulo sa bahay pagpasok ko sa trabaho nawawala na lang bigla sa isipan ko.

Pero grabe naka-two months na kami. Ilang buwan na rin akong nagtatrabaho sa kanya. Ang awkward nga lang minsan kasi siya ang nagpapasweldo sa akin. Pero sabi niya huwag ko daw isipin yon. Sa two months na lumipas naging masaya kami. Kaya sana sa mga susunod pa lalo pa kaming maging masaya.

Sa bawat araw na lumipas nadadaggan ung effort and sweetness niya. Kaya lang kung minsan na wiwirduhan ako sa kanya. Kung ano-ano kasi ang binibigay niyang material na bagay. Hindi sa nagrereklamo ako, kung tutuusin ang swerte ko pa nga e. Kaya nga lang hindi ko laging kailangan ang mga material na bagay sapat na sa akin ung lagi siyang nandyan para sa akin.

"Hey! Andyan ka pa ba?" Ay may kausap nga pala ako sa phone.

"Oo, sorry may iniisip lang." nahihiyang tugon sa kanya. Magkausap kami ngayon sa phone after niya akong ihatid.