In Between

Prologue

Sometimes you need to sacrifice your own happiness for others.

Hindi naman kinakailangan na laging nasa iyo ang pabor. Minsan kailangan mo ring makaranas ng sakit. Pero syempre kailangan mo ring maramdaman ang saya. Minsan kahit masakit, kahit hindi mo gusto, kahit mahirap isipin kinakailangan mong tanggapin kung ano o sino ba talaga ang taong mahalaga para sa'yo.

"Did you ever loved me? Kahit konting panahon? Kahit tatlong araw man lang?" I ask him while I'm preventing my tears to fall.

"I-I'm sorry Zyrine" ayun ang mga salitang dapat magpapagaan ng sa kalooban kung ang isang tao at may nagawang mali sa'yo pero sa kaso ko ngayon bakit ang sakit. Ang sakit-sakit makinig ang salitang yon. At matapos nga niyang sabihin yun napahagulhol na lang ako bigla.

"S-sana...nagkunwari ka man lang. yan ang ayoko sa'yo e napakastraight to the point mo" I told him. Hindi ko ring mapigilang mapatawa na lang sa mga nangyayari. Naawa ako sa sarili ko. Napakalaki kong tanga.

"Z-Zyrine listen to me'" he tried to touch me pero iniiwas ko ang sarili ko.

"Huwag mo akong hahawakan. Hindi ko kailangan ng awa mo. Dahil higit sa lahat ako ang mas awang-awa sa sarili ko kesa diyan sa awang nararamdaman mo" tiningnan ko sa mga mata niya at lumingon rin ako sa kasama niya at muli ko siyang tiningnan.

"Okay lang ako kaya ko ang sarili ko. I'm setting you free. Dahil alam ko rin naman na kailaman hindi ka naging akin" grabe panalo ang speech. Go Janica kaya mo yan tapusin mo na ang kadramahan mo na ito.

"Tsaka syempre dapat ako ang makipag-break kahit papano may pride pa rin ako. Maghiwalay na tayo. Sana maging masaya ka sa piling niya" sadyang ganan pag nasasaktan nakukuha pang magjoke. Kasi ang lahat na ito ay isang malaking kalokohan.

Tinalikuran ko na sila at nagsimula nang maglakad papalayo sa kanila. Habang pinipigilan ko ang paghikbi ko. Ang sakit-sakit kaya sa dibdib. Pero napatigil ako ng may humablot ng braso ko. Kaya hindi na ko nagdalwang isip. Pagkahatap ko sa kanya sinampal ko agad siya nang malakas. Ang kulit e.

"Yan ba ang gusto mong makuha bago ako makaalis? Okay na? Naramdaman mo ba? Kulang pa yan sa nararamdaman ko ngayon. Pero huwag kang magalala. Alam mo naman ang ugali ko kpag naumpisan ko na dapat tuloy-tuloy. Naumumpisahan ko nang maging tanga kaya lulubusin ko na. Pwede niyo pa rin akong maging kaibigan don't worry pero sana huwag makapal mukha niyo palipasin niyo muna ang mga araw bago kayo mag-hi sakin. Okay?"

——
Haaays ampanget na naman ng story ko. Una na akong lumait ha. Huwag nang gagaya hahahaha.