Twisted Happiness

Chapter 49 Nothing Can Keep Us Apart! ^_^

Miggy's POV....

Umakyat na ko ng room ko habang litong lito pa rin sa mga bagay na pwede kong gawin. Ibinigay na ulit sakin ang phone ko at lahat ng gamit ko ay naka lagay na sa room ko. Pati susi ng Kotse ko at susi sa kabilang mansion.

Mukhang binigyan na nga ulit ako ni Dad ng konting kalayaan. Pero hindi parin maalis sa puso ko yung sakit nang pagsampal sakin ni Dad! T_T Hindi ako umiiyak dahil sa physical na sakit kundi sa emotional effect ng ginawa niya! :(((

Pati mga inosenteng tao ay nadamay na sa away naming mag-ama! Mukhang mahihirapan na kong ibalance ang oras ko kay Myloves sa studies at sa Company! :(((

Sam's POV...

Pagkahatid sakin ni Kenneth ay umalis na agad siya. Alam kong nasaktan ko siya at naging masyado kong straight forward sa kanya. Ayoko man siyang saktan pero wala naman kasing madaling paraan para sabihin ko na hindi ko siya mahal ei! :(((

Pumasok na ko sa bahay. May kausap si Mama sa phone siguro si Papa yun kasi wala pa siya umakyat muna ko sa room ko para magpahinga sandali at magpalit ng damit.

Puma's Calling...

O__o! Si Puma tumatawag bakit kaya?! Hala baka tungkol kay Miggy ano kaya nangyari!!!!

"Hello Puma?"-Sam.

"Sam kamusta kana? Sorry kung hindi kita madamayan ngayon finals kasi namin! Pero binabalitaan naman ako ng tropa. Ano kamusta kana? :("-Puma.

"Huh? Eto hindi parin okay. Hanggang ngayon hindi parin kami makapag-usap ng maayos ni Miggy. Grounded parin ako at tanging si Kenneth lang ang pinayagan ni Papa na makasama ko. :((("-Sam.

"Awwww! :((( Kaya mo yan Sam alam ko naman na gagawin lahat ni Besty para makasama ka ulit. Basta andito lang ang tropa okay! Alam mo naman na ipinagbilin ka na rin samin ni Besty kaya pag may kailangan ka andito lang kami! ^_^"-Puma.

"Thank you Puma ha! ^_^ Ang swerte ni Miggy dahil may mga kaibigan siyang katulad niyo! Na palaging andyan para sa kanya at handa siyang tulungan ano mang oras."-Sam.

"Ano ka ba. Di ka naman namin tinutulungan dahil lang kay Besty! Syempre kaibigan na rin ang turing namin sayo kaya pag may problema ka syempre dadamayan ka rin namin! ^_^"-Puma.

"Thank you Puma ha! Pasensya na rin kayo samin ni Miggy pati kayo naiipit na ng dahil samin! :((("-Sam.

"Sus! Wala yun marami na kaming matitinding pinag daanan niyang si Miggy. Through Ups and down magkakasama na kami kaya wala to! Malalampasan din nating lahat to! Kaya Kapit lang at dapat walang susuko! ^_^"-Puma.

Habang magka-usap kami ni Puma bigla naman akong tinawag ni Mama.

"Anak! Sam bumaba kana kakain na tayo!"-Mama.

"Ahhhh! O__o! Puma tinatawag na ko ni Mama baka kasi mahalata pa niyang may kausap ako sa phone! Sige ha salamat ulit sa lahat. ^_^"-Sam

End Call...

Bumaba na agad ako after kong magpalit ng damit. Naka ready na ang pagkain namin at para sa tatlong tao lang ang plate dahil nga wala si Papa.

Nakaka pagtaka naman ata na wala pa si Papa. Normally kasi kahit gano pa karami ang mga gawain niya sa Office umuuwi parin siya on time para makasabay namin sa Dinner.

"Oh anak kamusta ang school?"-Tanong ni Mama habang nilalagyan ako ng pagkain sa plate.

"Okay lang po."-Sagot ko.

"Teka bakit hindi nga pala pumasok si Kenneth. Diba siya ang naghatid sayo?"-Mama.

"O_o! Huh! Ahhhhh...Masama daw po kasi pakiramdam niya kaya di na pumasok."-Sam.