Twisted Happiness

Chapter 47 Love is not Triangle it's Heart shape!

Sam's POV....

Kakawawa naman si Myloves grounded pala siya. Pero sa boses niya para bang may mas malaki pang problema na hindi ko alam. Hindi rin naman kasi kami nakapag-usap ng maayos dahil naki hiram lang siya ng phone.

Bago mag dismissal ay humiwalay na agad ako sa Tropa dahil baka malaman pa ni Papa na kasama ko sila.Ayoko naman na pati sila ay madamay pa! :(((

Habang naglalakad lakad na ko. At wala sa sarili bigla namang may sumigaw ng pangalan ko!

"Sam!!!! Sam Wait!!!!!"-Sigaw ng isang boses ng lalaki.

"O___O! Huh! Sino kaya yun?"-Sabay talikod at hanap sa taong tumatawag sakin.

"Sam! ^_^ How are you?"-Masayang bati sakin ni Kenneth.

"O___o! Ke...Kenneth!"-Sam.

"Kamusta kana? Hindi na kasi tayo madalas ngayon magkita. Kamusta nakita nga pala kita sa TV sa party nina Migz kahapon. So how is it? ^_^"-Masaya lang si Kenneth at halatang natuwa siyang makita ulit ako.

"Hey Sam???? Sam??? Are you okay?"-Sabay hawak sa balikat ko dahil naka tanga lang ako at di nagsasalita.

"O__O! Huh! Ahhh Oo okay lang ako."-Simpleng sagot ko sa kanya.

"O___o! Is there... Is there something wrong? Parang hindi ka kasi okay?"-Kenneth.

"Okay lang ako Kenneth ^_^ Wala to!"-Pilit na smile ko sa kanya.

"Is it because of Miggy?"-Pag-aalalang tanong niya.

"Huh? O__O! Hindi ano ba okay nga lang sabi ako! Hindi ako malungkot!"-Medyo asar na ko this time ang kulit niya kasi.

Nagulat nlng ako ng bigla niya kong yakapin!

"Sam it's okay! I'm here you can cry on me. You can release all the pain inside you. Sampalin mo ko o kahit murahin mo pa ko mailabas lang natin yang dinadala mong sakit!"-Habang naka yakap parin siya sakin.

Hindi ko na napigilan pa ang mga luha ko! Napaka bait sakin ni Kenneth at kahit wala naman akong sinasabi ay nararamdaman niya na may pinagdadaanan ako. T__T Umiyak lang ako ng umiyak habang magkayakap parin kami! Hindi ko na alam ang gagawin ko.

"Miss na miss ko na si Miggy pero wala akong magawa! Gustong gusto ko na siyang makita pero hindi pwede! T__T"-Yun nlng ang nasabi ko kay Kenneth habang magkayakap kami.

"It's okay I'm here. :((("-Kenneth.

Nang mahimasmasan ako humiwalay na agad ako sa pagkaka yakap ni Kenneth dahil baka may maka kita pa samin.

"Thank you Kenneth! Alam ko naman na nandyan ka para sakin! Salamat sa pagiging mabuti mong kaibigan. ^_^"-Habang nagpupunas ako ng mga luha ko.

"Ano bang nangyari sa inyo ni Miggy? Is that the reason kung bakit hindi siya ngayon pumasok? Alam na ba ng mga parents niyo?"-Kenneth.

"Oo Kenneth at galit na galit ang parents ko! Gusto nilang iwan ko na si Miggy. Pero hindi ko kayang gawin yun mamatay ako pag nakahiwalay kami ni Miggy! T__T"-Sam.

"O__o! Sam...."-Kenneth.

"Kenneth tulungan mo namam ako! Gusto kong makita si Miggy. Diba kilala naman ng Family niyo ang family nina Miggy asa Mansion daw siya ng Dad niya. Tulungan mo naman akong makita siya please!!! T__T"-Pagmamakaawa ko kay Kenneth.

"O__O!! Sam!....Kung alam na pala to ng mga magulang niyo mahihirapan na akong tulungan ka. Sigurado rin ako na mas naghigpit na si Tito sa security ni Migz."-Kenneth.

"Gusto ko lang namang makita si Myloves at gusto ko siyang makasama. T_T"-Sam.

"I'm sorry Sam! I'm sorry kung wala akong magawa para mabawasan yung sakit at lungkot na nararamdaman mo. Kung pwede lang ako nlng ako makaramadam niyan inako ko na! :((("-Kenneth.