42 - Ginny

300 15 1
                                    

Ik lag in bed. Weken waren weer verstreken, hoewel er geen nieuw iemand versteend was, hield ik Ginny extra goed in de gaten. Niet alleen ik hield haar in de gaten, ook Aurora en Lyra deden dat. Wat betreft mijn vader, ik heb het hem een soort van vergeven, maar niet honderd procent. Hij vertelde tegen mij dat hij door Voldemort gedwongen werd om een dooddoener te worden, of ik dat geloofde was een ander verhaal, ik kon namelijk aan zijn gezicht zien dat hij niet echt de waarheid sprak. In ieder geval onze band is daardoor flink aangetast, hoe erger het nog aangepast kon worden. Ik wist niet eens meer zeker of hij nog wel als een vaderfiguur aanvoelde.
Ik stond op. Alicia lag nog zo vredig te slapen, maar helaas, de les begon straks, dus ze moest echt wakker worden. Ik pakte mijn kussen en gooide het tegen Alicia aan.
'Waarom ben je zo?' jammerde ze toen ze wakker werd. Ik grinnikte,
'ik ben super geweldig!' antwoordde ik en ik liep de badkamer in. Ik hoorde nog net hoe Alicia luidruchtig zuchtte.

'Ik ga alvast.' zei ik tegen Alicia en ik liep m'n slaapkamer uit.
'Zie je later!' antwoordde ze terug en ze verdween de badkamer in. Ik daarentegen liep richting de grote zaal toe voor het ontbijt.

Ik ontliep mijn vader een beetje, hoe gemeen het ook klonk. Ik zag Ron, Harry en Aurora al zitten. Ik toverde een glimlach op mijn gezicht en liep naar ze toe.
'Een hele goede morgen!' zei ik vrolijk.
'Goedemorgen!' antwoordde Harry.
'Hey Aurora, wat is onze eerste les?' vroeg ik aan Aurora.
'Ehm, Toverdranken.' antwoordde ze. 'Meen je dat nou? Ik heb echt geen zin in Toverdranken.' jammerde ik. 'Sinds wanneer haat jij nou weer toverdranken?' vroeg Harry verbaasd. 'Sinds mijn vader lesgeeft.' antwoordde ik.
'Een leuk feitje, hij gaf al het hele jaar les, net zoals de jaren daarvoor.' antwoordde Harry. 'Dus wat is er aan de hand?'
Ik gaf hem geen antwoord terug, maar at inplaats daarvan mijn eten op.

We verzamelde zoals "gewoonlijk" weer bij de deur van de grote zaal tot mijn vader er was.
'Eerstejaars volg mij!' zei mijn vader die net aangekomen was. Gehoorzaam volgde we hem naar het toverdranken lokaal.

De lessen gingen zo snel dat ik alweer klaar was voordat ik er überhaupt erg in had. Ik was op weg naar de bieb, stiekem, want natuurlijk waren de regels nog in volle gang, maar om nou elke keer onder begeleiding naar de bieb te gaan was nou ook niet de meest geweldige bezigheid. Ik liep stilletjes langs de boekenkasten op zoek naar een dreuzelboek, die waren vaak juist het leukst om te lezen, vandaar. Vooral boeken dat over magie gingen, dat gaf je een kijk in wat dreuzels over onze soort dachten. Mijn vingers gleden langs de boeken en stopte bij een boek, ik pakte het boek en las de achterkant. Ik besloot dat het een leuk boek was, dus ik propte het in mijn tas.
'Hey, wie zullen we daar hebben.' hoorde ik een stem achter me, verschrikt draaide ik me om, ik keek recht in de ogen van Draco.
'Wat doe jij hier, je mag helemaal niet alleen door de gangen!' siste ik.
'Jij ook niet en ik daarentegen ben een puurbloed, dus ik loop geen gevaar.' antwoordde hij.
'Oh dus je gaat weer opscheppen over je bloed? Ga anders maar gewoon weg.' zei ik.
'Eigenlijk kwam ik hier voor een boek,
maar ja.' Ik rolde met mijn ogen.
'Ik vind het wel raar, Draco Malfidus die een boek leest.' zei ik met opgetrokken wenkbrauwen.
'Zo raar is dat niet, ik moet een verslag voor Kruidenkunde dus ging ik op zoek naar een leuk boek.' verdedigde hij zichzelf.
'Zoals ik zei... raar. Daarbij is het ook raar dat we hier een gesprek hebben.' zei ik en ik liep langs hem heen.
'Ook leuk jou gesproken te hebben.' zei hij me nog achterna, voordat ik de bibliotheek uitliep, weer terug naar mijn woonkamer.

Met een zucht plofte ik op de bank bij het haard. Ik pakte het dreuzelboek en sloeg het open, ik had nu toch niks te doen, oftewel het was een perfect moment om te lezen.

Niet veel later hoorde ik de deur achter me opengaan.
'Hey.' zei Alicia die de kamer inkwam. 'Hoi.' mompelde ik terug, terwijl ik verder ging met lezen. Ze kwam naar me toe gelopen,
'Eh... heb - heb je het gehoord?' Vroeg ze twijfelend, verbaasd keek ik haar aan,
'Licht eraan wat.' antwoordde ik. 'Ginny wemel is flauw gevallen of zoiets, ze ligt nu in de ziekenzaal, alles gaat goed met haar ze is al wakker.' antwoordde ze. Ik keek haar verbaasd aan, ik vroeg me af wat er met Ginny gebeurd is.
'Dat meen je niet?' vroeg ik geschokt. 'Loena vertelde het me. Ik dacht ik vertel het aan jou, want je bent vrienden met Ginny.' antwoordde Alicia en ze verdween de slaapkamer in. Ik smeet mijn boek aan de kant en holde weg, op weg naar de ziekenzaal.

'Wat doe jij alleen op de gangen?' hoorde ik een stem achter me, ik draaide me om en keek toe hoe mij vader op me af kwam gelopen.
'Oh ehm, ik - ik was op weg naar de ziekenzaal.' antwoordde ik.
'Je weet best dat je niet alleen over de gangen mag dwalen en waarom ga je überhaupt naar de ziekenzaal?' vroeg hij.
'Ginny ligt in de ziekenzaal, ik wil haar bezoeken.' antwoordde ik.
'Ik breng je wel naar de ziekenzaal.' zuchtte mijn vader, ik knikte ter betekenis van dankbaarheid en samen liepen we naar de ziekenzaal.

Ik zag Ginny al liggen, ze viel best wel op met haar rode haren.
'Ginny - oh Ginny! Gaat alles wel?' riep ik van een afstand en ik rende naar haar toe.
'Het gaat best.' lachte ze. Ik keek haar bezorgd aan,
'Wat is er gebeurd?' vroeg ik.
'Ik gleed uit, en dus stootte ik mijn hoofd tegen mijn bedrand.' antwoordde ze. Ik maakte een "aha"gezicht.
'Wat doe jij hier, het is geen bezoekuur!' riep Madame Pleister. Ik schrok, aangezien ik haar niet aan hoorde komen lopen.
'Ik ga al.' mompelde ik. 'Veel sterkte.' fluisterde ik nog snel tegen Ginny en ik gaf haar weer zo'n warme knuffel waardoor ik rood werd. Snel trok ik me weer van haar weg. Me vader stond me op te wachten bij de deur, dus samen met hem liep ik weer terug naar de woonkamer.

Our secretWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu