Our secret

24 - Tranen

Ik zat aan de Hufflepuff tafel. Het was alweer een paar weken later, om precies te zijn 18 December. De kerst kwam al steeds dichterbij. Buiten begon het af en toe ook al te sneeuwen. Soms hoorde ik de onbekende stem weer, maar Ginny was gelukkig niet meer verdwenen.

'Ga jij ook naar de duelleer club vanavond?' vroeg Maddie. Oh ja die was vandaag.
'Eh ja - ja, ik heb me ervoor ingeschreven, dus ik zal wel moeten.' zuchtte ik.
'Ik ook, dan kunnen we in ieder geval samen zijn.' zei ze met een grote glimlach. Ik gaf een glimlach terug en at mijn laatste beetje pap op. Vandaag had ik alleen nog bezweringen en Toverdranken. Nou vond ik dat niet eens zo erg aangezien dat mijn twee lievelingsvakken waren.

Samen met Madeline liep ik naar het bezweringenlokaal.
'Goedemiddag.' piepte professor Banning toen we plek namen in het lokaal.
'Goedmiddag!' zeiden wij beleefd terug. Langzaam stroomde de klas binnen. Aurora nam samen met Jasmijn voor ons plek.
'Gaan jullie ook naar de duelleerclub?' vroeg Aurora. Ik knikte, 'Ik heb er alleen geen zin in.' zei ik. 'Waarom niet?' vroeg Jasmijn. 'Smalhart.' antwoordde ik. De andere lachte terwijl ik alleen maar dacht hoe stom Smalhart was en dan nog erger, ik zat met zijn dochter op één kamer.
'Opgelet allemaal!' riep professor Banning boven het rumoer uit. Het duurde een tijdje voor het stil was, maar het was uiteindelijk wel stil. 'Vandaag gaan we verder met waar we vorige weken mee begonnen zijn, wie weet nog wat voor spreuk we oefende?' mijn hand schoot omhoog. 'Ja, juffrouw Sneep?'
'We oefende Lumos, professor.' antwoordde ik.
'Correct!' zei professor Banning vrolijk. 'Paar weken geleden heb ik de uitleg al gegeven, in deze les is het de bedoeling dat je het gaat proberen, wie weet nog welke plant niet tegen lumos kan?' weer schoot mijn hand omhoog, maar ook die van Alicia.
'Zeg het maar, juffrouw Smalhart!' zei professor Banning.
'Duivelsstrik, meneer.' antwoordde Alicia.
'Goed zo, 5 punten voor Ravenklauw!' geïrriteerd keek ik naar Alicia. Hoezo kreeg zij nou weer punten? De rest van de les hebben we alleen maar lumos geoefend, maar zoals altijd kon ik de spreuk al, waardoor het veel te makkelijk voor mij was.
'Fijne dag professor!' zei ik toen ik het klaslokaal verliet.
'Waar moeten we nu heen?' vroeg Maddie.
'Toverdranken lokaal.'
Helaas waren de kerkers aan de andere kant van het kasteel.
'Kom op, anders komen we te laat!' riep ik naar Maddie die het te ver vond om te lopen. 'We zijn er bijna.' zei ik toen we de kerkers inliepen.

'Neem snel plaats!' zei mijn vader toen we bij het klaslokaal aankwamen. We liepen snel naar binnen en gingen voorin de klas zitten.
'Toverdranken, wat heb ik hier zin in zeg.' zei ik vrolijk tegen Maddie. Maddie was het niet bepaald met mij eens.
'Mag ik de aandacht!' riep de kille stem van mijn vader. In tegenstelling van bezweringen was de klas dit keer wél meteen stil. Dat kwam waarschijnlijk omdat ze geen ruzie wilden hebben met professor Sneep.
'Vandaag gaan we weer in groepjes werken, omdat ik weet dat er voor vanavond een duelleer club is georganiseerd, hoeven jullie geen verslag erover te maken. Als vervanging ga ik deze les de toverdrank beoordelen en krijg je van de beoordeling een cijfer. Het is dus belangrijk dat je goed je best doet. Omdat we met een grote klas zijn mogen jullie zelf groepjes van 5 personen maken.' legde mijn vader uit. Verbaasd keek iedereen mijn vader aan, wat ik ook wel begreep, hij gaf voor het eerst geen huiswerk op en je mocht eigen groepjes maken. Hij was vast en zeker in een goede bui. 'Iedereen gaat deze les zweren antidote maken. Het recept staat op bladzijde 286 van jullie boek, veel succes.' terwijl mijn vader dat zei legde hij de ingrediënten op een tafeltje neer.
'Met wie zullen wij gaan?' vroeg Madeline die het lokaal doorkeek. 'Misschien Aurora, Ginny, Jasmijn en Lyra?' vroeg ik. Maddie keek even moeilijk toen ik Ginny's naam opnoemde, maar ze ging er wel mee akkoord.
'Helaas mag je maar met zijn vijven.' zei Madeline. Ik keek het klaslokaal rond.
'Ik heb een idee.' zei ik tegen haar en zonder uitleg stond ik op. Ik liep naar mijn vader die rustig aan zijn bureau zat te lezen.
'Professor, is het misschien mogelijk dat we een groepje van zes zouden vormen? Het zou perfect uitkomen aangezien er een leerling teveel is om alleen maar groepjes van vijf te kunnen maken.' vroeg ik zo lief mogelijk. Mijn vader keek mij even streng aan, maar ging daarna gelukkig akkoord.
Ik liep naar Aurora en Jasmijn toe. 'Hey willen jullie samen met Maddie en mij?' ze knikte blij. Nu moest ik het nog aan Ginny vragen. Ginny zat helemaal alleen achter in de klas. Ik liep naar haar toe en zag dat ze dat zwarte boekje weer had.
'Gin?' vroeg ik.
'Ja?' mompelde ze. "Wil je samen met mij, Aurora, Jasmijn en Maddie aan de opdracht werken?'
'Ja hoor.' haar gezicht klaarde op. Het ging van grauw naar vrolijk. Samen met Ginny liep ik naar Lyra toe.
'Hey Lyra, wil je samen met mij, Ginny, Maddie, Aurora en Jasmijn aan het toverdranken opdracht?' ook Lyra wilde meedoen. Samen met Ginny en Lyra liepen we naar de tafels waar Jasmijn, Aurora en Maddie al zaten te wachten.
'Laten we meteen beginnen.' stelde ik voor.
'Welke ingrediënten hebben we nodig?' vroeg Lyra.
'Verse brandnetels, Slangentanden, Gehoornde slakken en Stekelvarken Stekels.' las Maddie voor.
Aurora en Jasmijn pakte de ingrediënten, en ik pakte mijn keteltje. 'Hier zijn de ingrediënten.' zei Jasmijn en ze legde het op onze tafeltje neer. 'Ik zal wel voorlezen wat we moeten doen.' zei Lyra.
'Oké dan ga ik alles roeren enzovoort.' zei ik.
'Oké je moet de slangentanden verbrijzelen, de gehoornde slakken stoven, en als je de stekelvarkens stekels toevoegt voordat je de ketel van het vuur neemt, dan zal je toverdrank zuur groene rook hebben.' zei Lyra. Ik deed wat Lyra zei en voor we het wisten hadden we een bijna perfect toverdrankje gemaakt.

'Ik lever hem wel in.' zei Maddie die al opstond. Ze haalde een klein flesje tevoorschijn en goot het goedje erin. Daarna liep ze naar het bureau van mijn vader.
'Professor Sneep zei dat het er matig uitzag! zei Maddie toen ze weer terug was. Glimlachend keek ik de andere aan. Dat moest iets goeds betekenen. De les was nog niet voorbij en omdat we niks te doen hadden, waren we verstrikt in een gesprek.
In mijn ooghoeken keek ik naar Ginny. Ze was de hele tijd zo afwezig en had eigenlijk niks gedaan, dat was echt niet iets voor haar. Ik zag dat ze grote wallen onder haar ogen had. Ook zat ze zoals altijd in dat boekje te schrijven.
'Gaat het Ginny?' vroeg ik aarzelend. Ik wilde haar helpen, maar dat leed altijd alleen maar uit tot een boze Ginny. Ze schrok op uit een blijkbaar diepe gedachten.
'Wat?' vroeg ze verward. Nu keken de andere meiden ons aandachtig aan. Ginny liep langzaam rood aan. 'Gaat het?' vroeg ik opnieuw.
'Ja, hoezo?'
'Je bent zo afwezig...'
'Wat maakt dat nou weer uit?' vroeg ze bot. Ik schrok van haar reactie, maar eigenlijk had ik het wel kunnen zien aankomen. Zo deed ze namelijk altijd nadat ze in dat boekje had geschreven.
'Kan je me alsjeblieft uitleggen wat dat voor boekje is?' vroeg ik en ik legde mijn hand op haar schouder, mijn hand begon vreemd te tintelen.
Nu kwam Aurora ook naast mij zitten, zij helpt mij met het 'Ginny project' dus ik snap wel dat ze er nu ook mee wilt bemoeien.
'Wat dit is gaat jou helemaal niks aan!' zei Ginny terwijl ze het boekje omhoog hield.
'Ginny alsjeblieft.' smeekte ik. 'Bemoei je eens niet een keer met mij ,kreng!' riep Ginny uit.

Geschrokken haalde ik mijn hand van haar schouder. Waarom zei ze nou zulke dingen? Tranen kwamen op uit mijn ogen. Het was echt iets onzinnigs om over te huilen, maar ik kon het niet helpen.
'Doe eens normaal!' riep Lyra boos naar Ginny. Lyra en Aurora probeerde mij te troosten, maar het hielp niet. Ik stond op en rende het lokaal uit. Mijn vader riep nog wat naar me, maar ik luisterde niet. De bel ging, ik was dus nu uit.
Ik rende het meisjestoilet in. Wat een perfecte plek om te huilen. Ik liep naar de wasbak en gooide wat water in mijn gezicht. Ik bekeek mijn betraande gezicht in de spiegel. Waarom huilde ik? Het sloeg nergens op, sinds wanneer is was zo'n gemeen persoon. Zo was Ginny niet, ik weet het zeker, het kwam door dat boekje. Ik wist niet wat het was, maar het had sowieso duistere magie in zich. Boos veegde ik mijn tranen weg. Het had geen zin om te huilen, dat loste niks op. Na misschien net 2 minuten verliet ik de toilet weer.
Ik keek naar de grond zodat mijn waterige ogen niet zo op zouden vallen. Ik had beter wel voor me kunnen kijken, want zo klunzig als ik ben, loop ik natuurlijk vrijwel direct alweer tegen iemand aan. Ik bracht mijn hoofd omhoog om te zien wie het was. "Draco?" "Gaat het Olivia?" Vroeg hij bezorgd. "Het gaat prima" loog ik. Was het wel liegen? Het gaat prima, of niet? Ik weet het zelf niet eens.
'Olivia!' riep Lyra die achtervolgd werd door: Aurora, Jasmijn en Maddie.
'Gaat het Olivia?' vroeg Aurora bezorgd terwijl ze me een warme knuffel gaf.
'Ja het gaat wel.' antwoordde ik.