Our secret

38 - De schok

Ik liep de grote zaal in. Het was vandaag zaterdag en vandaag vond de "belangrijke" wedstrijd tussen Griffoendor en Huffelpuf plaats. Het was ook wel te merken aangezien er veel rood en geel te zien was in de grote zaal en het veel rumoeriger was dan dat het normaal zou zijn. Ik nam Madeline mee naar de Griffoendor tafel.
'Zin in de wedstrijd?' vroeg ik aan Harry die nerveus op zijn stoel zat te wiebelen.
'Jep, we gaan winnen, dat moet wel!' antwoordde hij.
'Oh, Griffoendor is niks vergeleken met Huffelpuf.' grapte ik.
'Zelfs de Huffelpuffers zelf zitten aan de Griffoendor tafel.' zei Ginny en ze knikte naar mij en Madeline.
'Ik zit hier alleen omdat Olivia hier zit!' verdedigde Maddie zichzelf.
'Precies en ik zit hier omdat ik nou eenmaal meer vrienden heb die in Griffoendor zitten.' zei ik terwijl ik wat croissantjes pakte.
'Jaja.' grijnsde Ginny.
'Hoe dan ook, veel succes met de wedstrijd, ik hoop dat jullie verliezen.' zei ik tegen Harry, waardoor Harry moest grijnzen,
'Heel aardig van je.'
'Weet ik.' antwoordde ik met een knipoog.
'Jullie komen toch allemaal wel kijken hè?' vroeg Harry.
'Zeker weten.' antwoordde ik. 'Ik zou het voor geen goud willen missen.'
'Ik ga proberen op tijd te komen.' zei Hermelien.
'Hoezo proberen?' vroeg Harry betreurd.
'Ik moet even naar de bibliotheek, maar waarschijnlijk ben ik wel op tijd hoor.' antwoordde ze.
'Voor jullie, zal ik we bij de Griffoendors kant staan.' zei ik.
'Ja, want we missen je zo erg als je er niet bent.' antwoordde Aurora met een grijns.
'Precies!' ging ik er op in.
'Jongens, ik ga alvast.' zei Harry en hij stond op.
'Succes!' zei ik nog een keer.
'Dankje' antwoordde hij en hij liep weg.

'Wie denken jullie dat gaan winnen?' vroeg ik aan de rest toen we plaats hadden genomen op de tribunes. 'Griffoendor natuurlijk!' antwoordde ze allemaal.
'Ik hoop het niet.' zei ik met een valse grijns.
'Waar blijft Hermelien nou eigenlijk?' vroeg Ron.
'Geen idee, ze zei dat ze op tijd zou komen.' antwoordde ik schouderophalend.
'En Ginny, waar is die?' vroeg Aurora. Verward keek ik om me heen, Ginny was er echt niet. Ik keek Aurora aan, 'slecht nieuws.' fluisterde ik en Aurora knikte.
'Laten we eerst maar gewoon naar die wedstrijd kijken, daarna zoeken we Ginny wel.' fluisterde ik tegen Aurora, maar dat plannetje ging niet door.

'Wat zegt u professor?' vroeg Leo Jordaan in de luidspreker. Leo was de commentator, dus alles wat hij zei kreeg iedereen te horen.
'Afgelast?' vroeg hij verbaasd. 'Beste dames en heren, de wedstrijd is afgelast!' riep Leo door de luidspreker. Verbaasd keek ik Aurora aan.
'Zwerkbal wordt nooit afgelast!' zei ik. 'Dit moet wel een hele goede reden hebben.' Overal klonk rumoer vandaan en veel leerlingen vertrokken alweer naar het kasteel. Ron, ik en Aurora wilden ook net gaan toen we opeens tegen werden gehouden door een paniekerige professor Anderling, met een verwarde Harry naast haar.
'Wemel, Anderson en Sneep, jullie moeten even meekomen...' zei ze. Ik keek verbaasd naar Aurora. Wat hadden we nou weer gedaan?

Het ging blijkbaar ook niet over straf uitdelen, want al gauw merkte ik dat we richting de ziekenzaal liepen. Ik wist niet wat er aan de hand was, maar het was iets ergs. Misschien was het Ginny wel.
'Dit kan schokkend zijn.' zei professor Anderling zodra we aankwamen bij een ziekenzaal bed, waarbij de gordijnen dicht waren geslagen. Natuurlijk moesten ze het extra spannend houden door die dicht te doen. Langzaam deed professor Anderling het gordijntje open en direct stond ik aan de grond genageld.
'Hermelien?' vroeg Ron.
'Ze is aangevallen, we vonden haar bij de bibliotheek en dit lag naast haar...' zei professor Anderling en ze haalde een klein spiegeltje tevoorschijn. 'Weet iemand waarom ze dit bij haar had?' allemaal schudde we onze hoofd.
'Ik laat jullie wel even alleen met haar.' zei professor Anderling na een tijdje en ze ging ervandoor. Ik liep naar voren en ging tegen het bedrand leunen.
'Ik kan het niet geloven.' zei ik zacht terwijl er een traan over mijn wang rolde.
'Ze is niet dood.' probeerde Aurora, maar het werkte niet.
'Dat weet ik ook wel, maar ze is wel weg, voor misschien wel de rest van het jaar!' snauwde ik en ik schrok van mijn eigen reactie. Harry liep naar me toe en sloeg zijn armen om me heen. 'We moeten actie ondernemen.' snikte ik en ik keek Aurora aan. Zij wist vast wel wat ik bedoelde.

Na een kwartier moesten we de ziekenzaal verlaten. Het bezoekuur was namelijk voorbij. Stilletjes liepen we naar de grote zaal. Voordat ik bij Griffoendor ging zitten liep ik naar Madeline toe.
'Wat is er?' vroeg ze bezorgd, toen ze mijn betraande gezicht zag. 'Hermelien is versteend.' antwoordde ik zacht. Maddie keek me geschrokken aan.
'Maddie, luister goed naar mij. Ik wil dat je echt goed op jezelf past. Het is duidelijk dat het monster dreuzeltelgen versteend. Jij bent een dreuzeltelg. Als je niet oppast ben jij misschien wel de volgende die in de ziekenzaal beland. Ik wil dat niet laten gebeuren, dus beloof me alsjeblieft dat je goed oppast.' ratelde ik. Madeline stond op.
'Beloofd.' antwoordde ze met een zwakke glimlach en ze gaf me een knuffel.

'Je moet straks meekomen.' fluisterde ik in Aurora's oor. Ze keek me verbaasd aan, maar knikte daarna. We aten onze lunch en stonden toen op.
'We wachten hier.' zei ik tegen Aurora toen we buiten de grote zaal deur stonden. Niet veel later kwamen een paar zwadderaars naar buiten gelopen, waaronder Lyra. Ik pakte Lyra bij haar arm en trekje haar mee. 'Mee komen.' siste ik naar de twee meiden en we liepen naar mijn woonkamer, waarna we direct doorgingen naar mijn slaapkamer. 'We moeten iets doen.' zei ik zodra ik zeker wist dat we niet werden afgeluisterd.
'Hoe wil je dat doen?' vroeg Aurora. 'We moeten Ginny ondervragen, ik heb het al een keer geprobeerd, denk ik. Ze vertelde me wat over een slang, ik denk dat het over het monster ging. Daarna heeft ze natuurlijk mijn geheugen gewist, omdat ze bang was en zo belandde ik in de ziekenzaal.' legde ik uit.
'Maar je kan niet zeker zijn dat het daarover ging, je geheugen was gewist.' antwoordde Lyra.
'Daar komen we dan toch vanzelf achter als we haar ondervragen.' zei ik.
'En wat als ze gaat liegen?' vroeg Aurora.
'Daar heb ik wat voor.' antwoordde ik geheimzinnig en ik haalde mijn kerstcadeautjes tevoorschijn.
'Dit is een gluiposcoop en een schildmantel, de gluiposcoop gaat fluiten als iemand bijvoorbeeld liegt of bedriegt en de schildmantel zorgt ervoor dat we niet geraakt worden. Oftewel als Ginny liegt krijgen we het te weten en als ze ons probeert aan te vallen zijn we beschermd.' legde ik uit.
'Geweldig, hoe kom je hieraan?' vroeg Lyra.
'De schildmantel heb ik van Harry en de gluiposcoop heb ik van Ginny zelf gekregen.' antwoordde ik.
'Dus wanneer gaan we het doen?' vroeg Aurora.
'Niet vandaag, maar wel zo snel mogelijk.' antwoordde ik en er werd plots op de deur geklopt.

'Olivia?' hoorde ik mijn vader roepen. Ik deed snel mijn spulletjes weg en liep naar de deur om die te openen. 'Ja vader?' vroeg ik verbaasd. 'Anderson, Malfidus? Wat doen jullie hier?' vroeg mijn vader verbaasd. Tegenwoordig werd hij niet meer boos op bezoek. Hij was het ondertussen wel gewend.
'Oh ehm, een beetje kletsen, weet je wel, dat soort dingen.' antwoordde Lyra en Aurora knikte.
'Aha, ik kom jou en in dit geval jullie informatie geven over de nieuwe maatregelingen.' zei mijn vader. Verbaasd keek ik hem aan.
'Alle leerlingen brengen hun tijd tussen de lessen alleen nog door in de leerlingenkamer, de leerlingen worden opgehaald voor de lessen en weer terug gebracht naar de leerlingenkamer door een leerkracht.' zei mijn vader. Met open mond keek ik hem aan.
'Oftewel we hebben nul vrijheid meer.' zei ik.
'Ik kan er niks aan doen, zolang de dader niet word gepakt moet het wel en als alles nog erger word moet de school sluiten.' antwoordde mijn vader en hij liep er weer vandoor. 'Oké... dat maakt ons plan wel wat moeilijker.' zei ik droog toen ik zeker was dat mijn vader weg was.
'We moeten het plan alsnog doorzetten en als Gin het echt is, dan moeten we haar wel aangeven!' zei Aurora.
'Ze is onze vriendin, dat kunnen we toch niet maken?' vroeg ik.
'Vriendin of niet, de school word gedreigd met sluiten, we moeten wel!' antwoordde Aurora.
'Ze heeft gelijk Liv.' zei Lyra. Ik keek de twee meiden aan en knikte daarna langzaam.
'Jullie hebben gelijk.'