Our secret

29 - Spijbelen

Een dag was verstreken. Gisteren was ik vrijwel direct weggegaan na het eten. Ik wilde mijn vader gewoon niet onder ogen zien. Vandaag zou dat toch wel moeten, was ik bang. Noxy sprong op mijn bed toen ze doorhad dat ik wakker was. Alicia lag nog te slapen dus ik stapte zo stil mogelijk uit bed. Gapend liep ik naar de badkamer. De maandagen waren altijd lastig, dan moest je weer vroeg op. Zodra ik was aangekleed en mijn haren in model had gebracht liep ik de badkamer weer uit. Het was een kwartier later en Alicia was nog steeds niet wakker geworden. Ik zuchtte en liep daarna naar haar toe. Voorzichtig schudde ik haar door elkaar.
'Wakker worden.' zei ik zacht. Het duurde even, maar ze was wakker geworden. Ze schrok even van me, ze was nog steeds bang van me, maar wel minder dan eerst.
'Ik ga alvast naar de grote zaal.' deelde ik mee. Ze knikte en ik ging ervandoor.

Madeline was nog steeds ziek, die had het zwaar te pakken. Hoewel ik het niet erg zou vinden om alleen te zitten, had ik toch wel gezelligheid nodig, dus liep ik maar weer naar de Griffoendor tafel. Daar zaten Aurora, Harry, Hermelien, Ron en Ginny al te eten.
'Hoi.' zei ik en ik nam tegenover Harry plaats.
'Hey.' begroette ze me allemaal terug. Ik keek even naar de lerarentafel waar mijn vader druk in gesprek was met professor Anderling. Ik rolde met mijn ogen en bracht mijn aandacht weer naar de andere.
'En, hoe gaat het met jullie?' vroeg ik zo vrolijk mogelijk. Ik was alles behalve vrolijk. Mijn vader had ervoor gezorgd dat ik voor het eerst moest nablijven en nog wel om een rot rede. 'Het gaat wel goed.' waren de antwoordden van de andere.
'Hoe gaat het met jou?' vroeg Hermelien.
'Goed.' antwoordde ik met een nep glimlach.
'Weet je het zeker?' vroeg Aurora.
'Mwa het gaat best. Ik ben een beetje boos, maar het gaat.' gaf ik toe.
Zodra ik klaar was met eten baande ik me een weg naar het toverdranken lokaal. Natuurlijk moest ik weer toverdranken als eerste les hebben, waarom zat het leven niet gewoon een keer mee? Ik liep het lokaal in en ging random ergens alleen zitten. Lyra kwam naast me zitten. Ik zat liever nu alleen, maar als er toch iemand naast me moest zitten had ik het liefst Lyra.
'Je ziet er somber uit.' constateerde ze.
'Vindt je het gek?' vroeg ik. 'We hebben toverdranken.'
'En sinds wanneer vindt jij Toverdranken niet leuk?' lachte Lyra.
'Sinds vandaag, denk ik.'
'Stilte!' riep mijn vader door het lokaal. Ik keek snel op en bedacht dat hij het tegen mij had. Dat zou geen gemakkelijke les worden, dat was zeker.

Ik had de les overleefd, net aan. Het scheelde niks of ik zou eruit gestuurd worden en als dat gebeurde dan was je echt de pineut. Er waren 20 punten van Huffelpuf afgetrokken, door mij, maar ik had het overleeft. Zuchtend verliet ik de les.
'Dat verliep goed.' zei Lyra. Ik gaf haar een dodelijke blik, maar diep van binnen vond ik het eigenlijk wel grappig.

'Ik heb echt geen zin in geschiedenis!' zeurde ik toen we de zoveelste trap ophadden gelopen.
'Ik ook niet, maar ja.' zei Lyra,
'en deze les gedraag je je wel.'
'Ik zal er over nadenken.' antwoordde ik grijnzend. Lyra gaf me een speelse stoot. Ik was heus wel van plan me de rest van de dag te gedragen. Ik wilde ik niet te ver gaan. Ik moest al een dag nablijven, dat wilde ik niet erger maken. Ik wist waar de grens zat, dus daar ging ik dan ook niet overheen.

'Goedemorgen.' zei ik beleefd tegen professor Kist, een knikje kreeg ik terug. Ik zocht Ginny, want ik zou eigenlijk naast haar zitten, maar ze was er niet. Ze kwam misschien later, dus ging ik naast Lyra zitten. Ik pakte mijn boeken erbij en begon aantekeningen over te nemen, aangezien dat het enige is dat we ooit met geschiedenis deden. Toen Ginny er na een kwartier nog niet was, begon ik me toch wel weer zorgen te maken. Was ze er de vorige les überhaupt wel?
'Ginny is weer weg.' fluisterde ik tegen Lyra.
'Je weet wat dat betekent.' zuchtte Lyra. Ik knikte. Ik wist heel goed wat het betekende. Altijd als Ginny verdwijnt, dan kwam er een nieuwe versteende. Wacht eens, misschien was Ginny de aanvaller. Dat kon toch niet? Ik bedoel Ginny zou zoiets nooit doen. Ik moest dit met Lyra en Aurora bespreken. Geduldig wachtte ik tot de les voorbij was. De hele les was er geen Ginny.