Our secret

06 - Eerste schooldag

Ik stapte al vroeg uit bed, omdat ik genoeg tijd had nam ik nog even snel een douche en deed daarna mijn nieuwe Huffelpuff gewaad aan. Toen ik de woonkamer instappte zat mijn vader de ochtendprofeet te lezen. 'Goedemorgen' zei ik vrolijk, mijn vader keek op uit zijn krant. Zijn ogen gleden over mijn gewaad en toen hij het logo op mijn gewaad zag betrok zijn gezicht meteen.
'Goedemorgen Huffelpuffer' zei hij spottend terwijl hij een walg gezicht maakte. geïrriteerd keek ik naar mijn vader, waarom moest hij nou weer zo doen.
'Wat is daar mis mee?' vroeg ik met een boze blik.
'Niks, alleen ik had gehoopt dat mijn eigen dochter wel in zwadderich zou kunnen komen' zei hij duidelijk teleurgesteld.
'Nou sorry hoor, dat ik niet in zwadderich zit en jouw wensen daarom niet vervul!' riep ik bijna uit. Ik voelde mezelf rood van woede worden.
'Sorry' mompelde mijn vader, maar in zijn stem kon ik horen dat hij er niks van meende. Ik knikte even en liep daarna weg, want het ontbijt zou zometeen beginnen.

Weer afgekoeld van het gesprek liep ik naar de grote zaal, eenmaal aangekomen zag ik Madeline al zitten. Huppelend liep ik naar haar toe.
'Hey Maddie!'
'Oh hey, Olivia' glimlachte ze. Ik nam naast haar plaats. De roosters lagen op tafel en snel greep ik de mijne.
Aandacht bekeek ik hem.
'Oh dit is niet zo'n erg rooster.' zei ik en ik legde hem weer neer.
Ik pakte wat toast en propte het in me mond.
Samen met Madeline besprak ik alle vakken die we zouden hebben. Ik keek op mijn horloge.
'We kunnen beter gaan, de les begint al zo.' we stonden op en liepen de zaal uit, onderweg naar het toverdranken lokaal.

Wij kwamen als eerste aan, waarna mijn vader 5 minuten later aankwam gelopen.
'naar binnen' zei hij nors. 'Goedemorgen meneer' zei Madeline terwijl we door de deur naar binnen lopen.
'Goedemorgen pa- professor' verbeterde ik mezelf. Madeline wist dat ik Sneep van me achternaam heette, maar het liefst wil ik het een beetje stil houden, het is nou niet iets om bepaald mee te pronken. Madeline en ik namen voor in de klas plaats. Het duurde een tijdje voor de klas eindelijk compleet was. Zodra de laatste binnenkwamen deed mijn vader de deur dicht.
'Goedemorgen dames en heren, in deze les word er niet onnozel met toverstokken gezwaaid. Dus graag alle stokken uit het zicht' en meerdere leerlingen stopte hun stok snel weg. 'Tijdens de lessen leren jullie de toverdranken brouwen, bekijken jullie de werking ervan en leren jullie alles over tegengiffen.' zei mijn vader die zijn blik door het lokaal liet gaan. 'Ik verwacht niet dat jullie de schoonheid van een zacht pruttelende ketel zullen waarderen, van de kringelende damp, de delicate kracht van vloeistoffen die door de menselijke aderen kruipen en de geest bedwelmen, de zintuigen begoochelen.. ik kan jullie leren hoe jullie roem kunnen brouwen glorie kunnen destilleren en zelfs de dood kunne bottelen' vervolgde hij. 'Nou, wie kan vertellen wat een bezoar is?' Als enige stak ik mijn hand op.
'Ja juffrouw Sneep' zei mijn vader, en bij het zeggen van die naam keken veel kinderen mij verbaasd aan, waarna ik rood aanliep.
'Een bezoar is een steen uit de maag van een geit, die gebruikt wordt tegen de meeste toverdranken' antwoordde ik snel.
'Goed zo, juffrouw Sneep' zei mijn vader, en ik zag aan zijn gezicht dat hij ervan genoot van het zeggen van die naam in het bijzijn van anderen en hij gaf Huffelpuf een punt. Mijn vader had nog een aantal vragen over soorten dranken, waarop ik meestal degene was die antwoord gaf, waardoor mijn vader bij elkaar wel 10 punten heeft toegekend aan Hufffelpuff.

Nadat de bel was gegaan, liepen ik en Madeline zo snel mogelijk naar het geschiedenis van de toverkunst lokaal, aangezien deze zowat aan de andere kant van de school was.
'Is er geen snellere weg?' hijgde Madeline nadat we vijf trappen hadden gelopen.
'Nee, maar we zijn er al bijna, nog maar 3 trappen en dan de gang naar rechts' zei ik vastbesloten. Na nog eens vijf minuten lopen kwamen we eindelijk en ook uitgeput aan. 'Gelukkig zijn we nog op tijd' hijgde ik. De deur was al open dus we liepen gewoon rechtstreeks naar binnen.
'Hallo, professor' zei Madeline weer vrolijk. Professor Kist knikte alleen maar en snel namen ik en Madeline plaats. De les was echt super saai, het enige wat we deden waren namen en data opschrijven. Na wat voelde als een eeuwigheid ging eindelijk de bel. Ik stopte snel mijn aantekeningen schrift in mijn tas en stond op.

Als laatste les voor de pauze hadden we bezweringen van Professor Banning. Toen we de lokaal in kwamen gelopen, lagen er allemaal veren op de tafels. Snel namen ik en Madeline plaats voorin. 'goedemorgen kinderen, vandaag gaan we meteen beginnen met de levitatie spreuk, met deze spreuk kan je voorwerpen laten vliegen' piepte het kleine mannetje. 'Zeg mij maar na: Wingardium Leviosa!'
'WINGARDIUM LEVIOSA!' Klonk luidt door het lokaal.
Na een paar minuten begon het weer rustig te worden en kon de leraar weer beginnen met praten.
'En dan nu de beweging' zei professor Banning terwijl hij met zijn stok zwaaide. 'Doe mij maar na, de zwaai en tik' iedereen deed de beweging na. 'Probeer nu maar allemaal de spreuk uit te oefenen op de veer voor jullie' zei professor Banning. Iedereen probeerde het maar bij enkele lukte het maar. Ik ging het ook proberen en mijn veer vloog meters omhoog. Iedereen keek mij weer aan en ik voelde hoe ik weer rood werd, deze aandacht was ik niet gewend. Aan het einde van de les was het gelukkig ook heel wat kinderen geluk om de veer te laten zweven.
'De komende lessen gaan we hiermee verder, dus het geeft niet als je de spreuk nu nog niet helemaal kan.' zei Banning. 'Dan mogen jullie nu pauze houden!'
Iedereen stond op en verliet het klaslokaal.