Naruto Uzumaki wie kim byli jego rodzice przyjaźni się z kyuubim. Od najmłodszych lat jest potężny jednak nie pokazuje tego po sobie.
Sasuke Uchiha nieśmiały zamknięty w sobie samotny chłopak. Ma wiele problemów nie ufa innym.
Naruto pewnego dnia z...
Ktoś mnie wołał po chwili rozbudziłem się całkowicie. Otworzyłem oczy i pierwsze co zobaczyłem to Naruto do którego się przytulałem.
Przypomniałem też sobie wczorajszy wieczór i zarumieniłem się cholera.
Kakashi dalej mnie wołał więc mu, odpowiedziałem.
- ta... Już wstałem. Zaraz wyjdę
- OK, ja idę szukać Naruto, bo nigdzie go nie ma - odpowiedział jounnin
Nie wiedziałem co ja mam mu odpowiedzieć przecież Naruto śpi obok mnie więc Kakashi go nie znajdzie.
Później i tak się dowie, że spaliśmy razem i znowu będzie robił dziwne miny.
Ugh...
- Kakashi-sensei, Naruto śpi u mnie w namiocie - powiedziałem.
Cale szczęście, że nikt nie mógł zobaczyć mojej twarzy, która była cała czerwona.
- Umm.. Ok to obudź go bo za 30 minut idziemy dalej.
- Hai
~~ Pov. Naruto ~~
Poczułem jak ktoś delikatnie szturcha mnie w rękę. Mruknąłem coś pod nosem i obróciłem się na drugi bok. CHWILA przecież ja nie zasnąłem wczoraj w namiocie. Przypomniałem sobie wszystko co się wydarzyło.
Szybko usiadłem uderzając w coś głową. Otworzyłem szerzej oczy że zdziwienia kiedy zorientowałem się, że to Sasuke nademną wisiał.
- Draniu co tu się stało? - zapytałem niezbyt inteligentnie
- Wczoraj zasnąłeś jak siedzieliśmy na drzewie więc przyniosłem cię do namiotu i spałeś tu.
CO czemu czuje, że policzki mnie palą!!!
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
- Umm ok - Westchnąłem próbując zrobić coś z czerwienia na swojej twarzy
- Nieważne Młotku Kakashi-sensei powiedział, że za 30 minut trzeba się zbierać.
- Ok dattebayo - odparłem wesoło
~ heh dzieciaku wiesz jak spałeś z Uchihą olśnię cię mianowicie ty go przytulałeś w talii, a on się w ciebie wtulał
~ CO!
Przez Kurame cała moja twarz jest czerwona głupi lis.
OK ale trzeba się zbierać.
TIMESKIP JUŻ POD WIECZÓR GDY BYLI NA MIEJSCU
- Nareszcie jesteśmy - krzyknął wyraźnie zadowolony z tego faktu Tauzuna.
