Roséanne Park Chaeyoung
"Ne sıkıcı." Diye mırıldandım. Baekhyun beni duymuş olacak ki güldü. "Sanırım hiçbir dersi sevmiyorsun." Başımı iki yana salladım. "Bir tek ingilizceyi seviyorum. O da iyi olduğum tek ders." Sıkıntıdan boş boş kağıt karalıyordum. "Teneffüse kaç dakika var?" Diye sordu Baekhyun. Kolumda ki saate baktım.
"13 dakika var. Bu teneffüs yemek yiyeceğiz." Başıyla beni onayladı ve önüne dönüp dersi dinlemeye devam etti. Ben tabii ki dinlemeyip kafamı sıraya yasladım ve gözlerimi dinlendirmek için kapattım.
Sonunda teneffüs! Sonunda yemek! Sonunda ingiliz- tamam derse Jungkook girecekti ve ben ona kırgındım... Kafasını dersin son dakikalarında sıraya gömmüş olan Baekhyun' u dürtüp kalkmasını sağladım. Bir an önce yemekhaneye inmeliydik çünkü çok acıkmıştım. "Kalk kalk zil çaldı. Yemek yiyelim çok acıktım." Baekhyun kafasını kaldırıp etrafa bakmaya başladı. Ne olduğunu anlamış olacak ki sıradan kalkıp esnedi. Onun bu haline gülüp bende sıradan kalktım ve sınıftan çıktım.
Baekhyun arkamdan geliyor mu diye bakmak için arkamı döndüm. Ben Baekhyun' u beklerken Taehyung gelmişti. "Baekhyun nerede?" Tae omuz silkip bileğimi tutup beni yemekhaneye sürüklemeye başladı. Neredem geliyordu bu samimiyet? Tamam beş yıldır tanıdığım çocuğa bir şey demeyecektim. Arkadaşımdı sonuçta. Ya da ben öyle sanıyordum.
Yemekhaneye geldiğimizde yemeklerimizi alıp boş bir masaya oturduk. "Neden benimle yiyorsun Taehyung?" Dedim tek kaşımı kaldırıp ona bakarak. "Bir nedeni yok. Arkadaşımla yemek yemek istedim." Kesinlikle bir nedeni vardı? Ama neyse bir şey demeyeceğim.
Yemeklerimizin bitmeye yakın yemekhaneye Baekhyun girmişti. Beni gördüğünde kaşlarını çatıp yanıma gelmeye başladı.
Yanımıza geldiği gibi Taehyung' un ensesinden tutup havaya kaldırdı. "Şerefsiz!" Ben daha ne olduğunu anlayamadan Baekhyun Tae' nin yüzüne yumruk attı. Herkes şaşkınlıkla bizi izlerken ben olayın şokunu atlatmaya çalışıyordum. Baekhyun Tae' ye art arda yumruklar atarken ne yapacağımı bilmiyordum. En iyisi Jungkook' u çağırmaktı.
Yemekhaneden koşarak çıkıp öğretmenler odasına gittim. Kapıyı sertçe açıp içeri girdim. Bütün öğretmenler bana şaşkınlıkla bana bakıyordu ama umurumda değildi. Jungkook' u burada bulamayınca kendi odasına gittim.
Koşarken Jungkook' u bir öğrenci ile konuşurken gördüm. Ona doğru koşmaya başladım. "Jungkook!" Kafasını kitaptan kaldırıp bana baktı. "Taehyung," Nefesimi düzenlemeye çalıştım. "Baekhyun onu dövüyor." Jungkook kaşlarını çattı. "Yemekhanedeler." Jungkook elindeki kitabı kıza verip yemekhaneye koşmaya başladı. Bende peşinden gittim.
Baekhyun hâlâ Tae' yi dövüyordu ve Taehyung ona karşılık vermiyordu. "Siz ikiniz! Hemen ayrılın!" Jungkook' un sesi bütün yemekhaneyi susturmuştu. Korkmadım değil yani.
Baekhyun Jungkook' u gördüğü zaman Taehyung' u bıraktı. Jungkook Baekhyun ile ilgilenirken bende Tae' nin yanına gittim. "Dağılmışsın resmen." Kalkmasına yardım ettim. "Revire gidelim." Başıyla beni onayladı.
Revire gidip Tae' nin yüzüne pansuman yaptım. "Neden seni dövdü?"
"Birazcık kışkırtmış olabilirim." Dedini parmağının ucunu göstererek. "Biraz olduğuna emin misin?"
"Of tamam kışkırttım işte. Ona senim yanında dolaşmamasını söyledim." Dedi suratını asarak. Bende kaşlarımı çattım. "Neden öyle bir şey söyledin?"
"Annen... Jungkook' a sana göz kulak olmasını söylemiş. Bu yüzden ona böyle söyledim." Annem neden böyle bir şey yapmıştı? Tekrar bayılmamdan korkuyor olmalıydı. "Tamam bu defa bir şey demeyeceğim."
Pansuman işi bittikten sonra Tae' yi beklemeden revirden çıktım.
Madem bana göz kulak olacaklardı. Bende onlara engel olurdum. Baekhyun ile konuşmaya devam edecektim.
...
⚡Selam canlarrrrr ben geldim. Umarım bölümü beğenmişsinizdir.
⚡Sizleri çok çok çokkk seviyorum ❤️
⚡I Purple You 💜
By:Tina
ŞİMDİ OKUDUĞUN
✔️°Make İt Right° » Rosékook✔️
FanfictionAy ışığı altında uyuyamadığım bir gece Ne kadar beklersem bekleyeyim, gelmeyeceksin Yanımda boşluk var Artık yalnız olmaya yabancılık duymuyorum... JJK×PCY