Ay ışığı altında uyuyamadığım bir gece
Ne kadar beklersem bekleyeyim, gelmeyeceksin
Yanımda boşluk var
Artık yalnız olmaya yabancılık duymuyorum...
JJK×PCY
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Roséanne Park Chaeyoung
Yine, yine ve yine ders çalışıyordum ki kapım tıklatılıp açıldı. Annem elinde süt bardağım ile geldiğinde kocaman gülümsedim. "Hala ders mi çalışıyorsun?" bardağı masama bırakıp saçlarımı okşadı. Kafamı sallayıp onu onayladım. "Biliyor musun? Huysuz müdürün beni aradı ve derslerinin düzeldiğini söyledi."
Oha cidden o moruk bunu yapmış mıydı? "Şimdi seninle gerçekten gurur duyuyorum kızım. Son zamanlarda eski halindem eser kalmadı. Hiçbir terapist desteği almadan kendin aştın." bence kendim değil Jungkook sayesinde olmuştu ama bunu annemin şimdilik bilmesine gerek yoktu. Gülümsedim ve beline sarıldım.
"Bugün beraber uyuyalım mı?" gülme sesi geldiğinde bende güldüm. "Yeterince çalıştığına inanıyorum toplan hadi." kollarımı çekip toplanmaya başladım ve ayağı kalkıp pijamalarımı üzerime geçirerek sütümü elime alıp içtim. "Ben bardağı götüreyim. Sen yat." annem beni onayladığında hızlıca mutfağa gidip bardağı bırakıp odama geri çıktım. Yatakta annemin yanına girip sarılarak kafamı göğsüne yasladım.
"Konuşamadık. Doğum günü nasıl geçti." Baekhyun' u ona anlatmalı mıydım? Sanırım hayır.. Esneyip konuşmaya başladım. Bir yandan saçlarımı okşarken bir yandan beni dinliyordu. "Güzel geçti. Hepsi çok iyiydi. Eğlendim yani."
"Keşke elbiseni birde ben görseydim üzerinde." omuz silktim. "Bence bana yakışmadı." onaylamaz mırıltılar çıkardı. "Sana her şey yakışır güzel kızım." gülümsedim. "Sana çekmişim." sesim iyice derinlerden geliyordu artık. "Uyu hadi. Daha yarın sınava girip yüksek not alacaksın."
Sesli şekilde güldüm. "Kimyadan pek ümidim yok ama olsun. Senin için yüksek alacağım annecim." birkaç dakika sustuğumuzda ben çoktan uykuya dalmıştım.
«...»
Sabah kalktığımda annem yanımda yoktu. Aşağıdan gelen sesler çoktan kalkıp kahvaltı hazırlamaya başladığını gösteriyordu.
Kalkıp banyoda işlerimi hallettikten sonra okul üniformamın gömleğini giyerken koşarak aşağı indim. "Günaydın~" Düğmelerimi ilikleyip masaya oturduğumda. Masada Jungkook ve TaeHyung' un olmadığını görüp kaşlarımı çattım. "Jungkook ve TaeHyung nerede anne?"
Annem ocağın altını kapatıp tabakları dizmeye başladığında bende sürahiden su doldurup içtim. "Gelirler birazdan. Evden kıyafet almaya gittiler." kafamı sallayıp yemeğimi yemeye başladım. Nasıl olsa birazdan geleceklerdi. Kapı çaldığında annem gidip kapıyı açtı ben ise elimdeki kocaman lokmayı ağzıma atıp çiğnemeye başladım. "Oha Rosie. Benide ye." ters bir bakış atıp yemeğime geri döndüm. Jungkook günaydın diyerek karşımda ki sandalyeye oturunca ona bakmadan kafamı hafifçe sallayıp diğer lokmamı ağzıma attım. Ne? Asla tripli değilim. Sadece bakmak istemiyorum.. Evet kesinlikle öyle. (Burada namık kemal devreye giriyor arkadaşlar. Hadi göreyim sizi..)
Yemeğimi yediğimde ayağa kalkıp çantamı alarak kapıya yöneldim. "Yürüyerek gideceğim."
Annemin dikkat et diyen sesine karşı kafamı sallayıp ayakkabılarımı giydim ve binanın merdivenlerinden inmeye başladım. Artık değil asansöre binmek asansör gördüğümde bile nefesim daralıyordu. Baekhyun şerefsizi sağolsun. Bütün hayatımı sikme planları yaptığına emindim..
...
⚡O kadar boş bir bölümdü ki...
⚡Neyse artık siz idare edin..
⚡Sizi seviyorum. I, purple you 💜💜
By:Tokyo
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
