Ay ışığı altında uyuyamadığım bir gece
Ne kadar beklersem bekleyeyim, gelmeyeceksin
Yanımda boşluk var
Artık yalnız olmaya yabancılık duymuyorum...
JJK×PCY
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Roséanne Park Chaeyoung
Öğleden sonra ki ilk ingilizce dersindeydik ve Jungkook normalin aksine aşırı sıkıcı bir şekilde ders anlatıyordu. Normalde uyurdum ama Baek sürekli bir şeyler söyleyip beni güldürüyordu. Yani en azında gülümsememe sebep oluyordu. Her ne kadar ona sus desemde dinlemiyor ve beni arada Jungkook'un öldürücü bakışlarına maruz bırakıyordu.
Vay amına koyayım gülümsemekte suç oldu şimdi. Hem özür dilemiyor hem de gülmeme karışıyor. Hayır yani özür dilesede bir şey fark etmez sonuçta kapı komşum ne diyebilir?
Baekhyun kafasını koluna yaslamış bana dönük bir şekilde fısıldayarak bir şeyler anlatırken bende arada ona bakıp gülmemek için dudaklarımı birbirine bastırıyordum. En azında bu halimle bile beni güldürüyordu.
En son sessizce kıkırdayıp yavaşça yanağına vurdum. "Sus artık."
"Rosanne Park Chaeyoung ve Byun Baekhyun susup dersi dinleyin." şuan o bize ilkokul veledi muamelesi mi yapıyor, yoksa bana mı öyle geliyor? Bütün sınıf bize bakıyorken Baekhyun arkasına yaslanmış yayılarak oturmaya başlamıştı.
Bende gözlerimi devirip camdan dışarı bakmaya başladım. Sinirli bir nefes verme sesi duyduğumda umursamadan camdan bakmaya devam ettim. Sınıfta ölüm sessizliği vardı ve ben herkesin bana baktığına yemin edebilirdim. "Chaeyoung, kalk ve son anlattığım konuyu bana tekrar anlat." elimi alnıma vurup kafamı iki yana salladım. Cidden Baekhyun ile gülüşüyorum diye onu dinlemediğimi falan mı sanıyordu?
"Neden Bay Jeon? Siz unuttunuz mu?" sınıftakilere baktığımda ortamın ciddiyetini gülerek bozmak istemedikleri için elleri ile ağızlarını kapatmış olduklarını gördüm. "Chaeyoung sabrımı zorluyorsun." tek kaşımı kaldırarak baktığımda o da aynısını yaptı. "Seni dinliyoruz." omuzlarımı düşürerek anlatmaya başladığımda dikkatle beni dinliyordu. Hadi ama, cidden mi? Tamam derslerim kötü olabilir ama ben yapmak istemediğim için kötü. Gerizekalı olduğum için değil.
Son cümlesinide harfiyyen söylediğimde bıkkınca suratına bakıp konuştum. "Şimdi oturabilir miyim?" yüzünde hafif şaşkınlık ifadesiyle kafasını aşağı yukarı salladı. Yaaa öyle göt olursunuz işte Jungkook bey.
Yerime oturdum. Baekhyun yine eski pozisyonunda bana bakıyordu. "Harikaydi cidden. Ne ara dinledin?" omuz silktim ve kafamı ona dönük olacak şekilde sıraya koydum.
Teneffüs zili çaldığında kafamı sıradan kaldırdım. "Rose, bakıyorumda kendine oyuncak bulmuşsun." Baekhyun kaşlarını çatarak kokoşa baktığında bıkkınca nefes verdim. "Sen kaybettin galiba. Başka türlü böyle imalar pek sana göre değil." yüzünde ki sırıtış bir anda silindiğinde onu takmayarak sınıftan çıktım. Şuan için istediğim tek şey midemdekileri çıkarmaktı. Fazlasıyla midem bulanırlen onunla laf dalaşına giremezdim.
...
⚡Selammmmmmmmm..
⚡Ay ben bi özledim sizi. 💙
⚡Bölümü nasıl buldunuz?
⚡Sizi seviyorum. I, purple you. 💜💜
By:Tokyo
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
