Ay ışığı altında uyuyamadığım bir gece
Ne kadar beklersem bekleyeyim, gelmeyeceksin
Yanımda boşluk var
Artık yalnız olmaya yabancılık duymuyorum...
JJK×PCY
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Roséanne Park Chaeyoung
Öğleden sonra ki İngilizce dersi boştu. Hoca rahatsız olduğu için gelmemişti. Herkes kendi halinde takılırken kafama atılan kağıtla öldürücü bakışlarımı atan kişiye çevirdim. "Ölmek mi istiyorsun TaeHyung." omuz silkti. Gözlerimi kapatıp sakinleşmeye çalıştığım sırada tekrar kafama kağıt attığında hışımla ayağı kalkıp boğazına yapıştım.
"Niye piçlik yapıyorsun? İlla uyarmalı mıyım ya da tehdit, dayak falan?" boğazında olan elimi çok sıkmıyordum ve o şuan gülüyordu. Şerefsiz...
Biraz daha sıkılaştırıp yüzüne eğildim. "Döverim seni Kim TaeHyung. Ayağını denk al." tam o sırada kapı açıldığında o tarafa baktım. Arka bahçede sigara içen şahsiyet ve onun arkasında ise çok sevgili (!) müdürümüz vardı.
Adını bilmediğim iğrenç şahsiyetin gözleri beni bulduğunda gözlerimi devirerek TaeHyung' un boğazından elimi çekip geri yerime geçtim. Kafamı sıraya koyup gözlerimi kapattım. Anladığım kadarıyla burada öğretmendi. Adını merak ediyordum ama çokta istekli gözükmek istemediğim için onu bu şekilde de dinleyebilirdim.
"Çocuklar ingilizce öğretmeniniz rahatsızdı biliyorsunuz. Artık bu rahatsızlığından dolayı aramızda olamayacak. Yeni ingilizce öğretmeniz Bay Jeon ile devam edeceksiniz." kapanan kapı sesinden müdürün çıktığını anlamıştım.
Hemen ardından Jeon' un sesi geldi. "Kısa keseceğim, İlkokul çocuğu değilsiniz sonuçta. Ben Jeon Jungkook. Bundan sonra İngilizce derslerinize gireceğim. Bugünlük derse başlamayacağım."
Herkes sevinç çığlıkları atarken yüzümü buruşturup gözlerimi araladım. Kafamı sıradan hızlıca kaldırıp elimi sıraya vurduğum da bütün sınıf susmuş bana bakıyordu. "Kafa patlatmaktan başka bir bok yapmıyorsunuz. Kapayın çenenizi."
Herkes homurdanarak önüne döndüğünde kafamı tekrar sıraya gömdüm.
«...»
Sarsılmamla hafif aralık olan dudaklarımı kapatıp yalayarak kuruluğunu giderdim. Gözlerimi yavaşça araladığım da karşımda gördüğüm Jeon ile kaşlarımı çatarak hızlıca geri çekildim. "Ne yapıyorsun sen?" gözlerini devirip nefes vererek konuştu.
"Meraklı değilim. Okul kapanacak birazdan. Burada kalmak istiyorsan ayrı tabi ama tutulma diye dedim."
Hayır yani ona neydi ayrıca okul kapanacaksa onun burada ne işi vardı? Ayağa kalkıp çantama bakınmaya başladım. İşaret parmağı ile askısından tuttuğu çantamı bana uzattı. Çekerek çantayı aldım ve yürümeye başladım. Bir süre arkamdan gelmediğini fark ettiğimde rahatladım. Belli olmazdı sonuçta beni temizlik görevlileri de uyandırabilirdi ama o uyandırmıştı, tırsmadım değil. Normalde nasıl yürüyorsam öyle yürüyordum. Yavaş ama seri.
Sonunda okul kapısından çıktığımda yanımdan geçip arabasına bindi. Gözlerimi devirip yoluma devam ettim. Arada telefonumdan saate bakıyordum. Eve çok geç gitmek istemiyordum. Annem her ne kadar istemese de ona yardım etmek hoşuma gidiyordu.
Dıştan ne kadar huysuz, asi ve soğuk duruyorsam aslında içimde bir o kadar neşeli, tatlı ve sıcak biri vardı, tabii birde içimde kopan fırtınalar...
Eve geldiğimde somurtkan halimden çıkıp yüzüme bir gülümseme yerleştirdim. "Anne?" seslendiğim de ses gelmemişti. "Anne?" yine ses gelmediğinde gülümsemem yerini endişeye ve korkuya bıraktı. Deli gibi atan kalbimle odalara bakmaya başladım. "Anne, ses verir misin?!" telefonu buradaydı ama kendisi yoktu. Kapı çaldığında dolu olan gözlerimle koşarak açtım. Karşımda gördüğüm bedene ,anneme, sarılıp kafamı boynuna gömdüm. Saçımı okşadı. "Ne oldu kızım? Ne bu halin?" burnumu çekim "Korktum" diyebildim sadece.
Hala saçımı okşarken konuşmasına devam etti. "Bay ve Bayan Kim'in büyük üvey oğlu gelmiş yurt dışından. Onları yemeğe çağırdım." kafamı sallayıp ondan ayrıldım. TaeHyung' u görmek istemiyordum ama mecbur katlanacaktım. İçeri girip kapıyı kapattım.
Üvey oğulları, TaeHyung ve ailesi buraya taşındığından beri yurt dışında üniversite okuyormuş. En azından Bayan Kim öyle diyordu. Aslında biraz merak ediyordum ama TaeHyung'a da katlanmak ölüm gibiydi. Sürekli benimle uğraşıyordu ve en sonunda birgün cidden dövecektim.
...
⚡Bazılarınız biliyordur ben ,Tokyo, boş bölümler yazmaya ve o bölümleri istediğim yerde bitirmeyi severim xndjdjfjvj. Umarım keyif alarak okursunuz.
⚡Sizleri çok seviyorum. Oy ve yorumlarınızı bekliyorum. Sonra görüşürüz💞
Sınır: 6 vote..
By:Tokyo
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
