Ay ışığı altında uyuyamadığım bir gece
Ne kadar beklersem bekleyeyim, gelmeyeceksin
Yanımda boşluk var
Artık yalnız olmaya yabancılık duymuyorum...
JJK×PCY
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Jeon Jungkook
Kendime hazırladığım salata ile masaya oturup yemeye başladım.
Hem salatayı yiyor hem de telefonumla ilgileniyordum. Telefon da pek bir şey bulamayınca kapatıp kenara koydum ve salatamı yemeye devam ettim.
Beş dakika sonra pişirdiğim kurabiyeleri çıkartacaktım. Umarım güzel olurlardı.
Salatam bittikten sonra tabağı sudan geçirip makineye koydum. Kurabiyeler pişmiş olmalıydı. Artık çıkarma zamanı gelmişti.
Fırının önüne geldiğimde kaşlarımı çattım. Derecesi neden fazlaydı? Bir dakika kurabiyelerim yanmış!
Fırını kapatıp kurabiyeleri hemen çıkarttım. Bunu yapan her kimse benden çekeceği vardı!
Sinirle elimdeki eldivenleri çıkartıp Tae' nin yanına gittim. "Tae fırının derecesini sen mi arttırdın!?" Tae korkarak kafasını sağa sola salladı. O zaman bunu yapan kişi...? Rosé! Tabii ya!
Hızla odasına çıktım. Kapıyı açmaya çalıştım ama kilitliydi. "Rosie aç kapıyı!" Bunun kapıyı açacağı yoktu. "Aç şu kapıyı be!"
Roséanne Park Chaeyoung
Beni bi bırakında uyuyayım ya! Yataktan kalkıp etrafa baktım. Jungkook deli gibi kapıya vuruyordu.
Ah tabii ya! Kurabiyelerin halini görmüş olmalı. Sıçtın Ro-Si-E!
Hızlıca ayağa kalktım. Aklıma gizli odam geldiğinde odanın anahtarını aramaya başladım. "Rosie açacak mısın? Yoksa kapıyı mı kırayım?" Anahtarları bulmuştum. Odayı açıp içeri girdim ve geri kapatıp kitledim
Bu odadan bahçeye çıkan bir kapı vardı. Bahçeye çıkıp kaçabilirdim.
Sonunda bahçeye çıkabilmiştim. Derin bir nefes verdim. Tam kaçacağım sırada kolumdan tutulup durdurulmam bir oldu. Kolum tutana baktığımda rahatlamıştım. "Taehyung bırak beni."
"Neden?" Bir sen eksin valla ya! "Abinden kaçı-" eyvah bunu söylememem gerekiyordu. "Üzgünüm Rosie seni bırakamam. Eğer bırakırsam seninle beraber bende yanarım." Sabır dilercesine kafamı geriye attım ve Of' ladım. "Chaeyoung!" Al işte. "Bırak işte Taehyung!" Başını iki yana salladı.
"Aferin Tae." Jungkook yanımıza doğru gelmeye başladı. Tae' ye korkulu gözlerle bakıyordum. Jungkook yanımıza geldiği an Taehyung beni bıraktı. Bıraktı? Bunu fırsat bilip koşmaya başladım. "Ay elimden kaçtı." Koşarken Tae' nin bu dediğine gülmüştüm.
Jungkook hâlâ yorulmadan beni kovalıyordu ama ben çok yorulmuştum. Sanırım durmam gerekiyordu.
Durup nefesimi düzenlemeye çalıştım. Jungkook da aynı şekilde nefesini düzenlemeye çalışıyordu. "Bi dinle be-" konuşamamıştım. Nefesimim düzelmesini bekledim. "Bi dinle beni."
"Hayır." Üstüme doğru koştuğunda kaçmadım. Beni yakalamıştı. "Şimdi doğru içeri koca bebek. Her şeyi anlatacaksın."
İçeri girdik. Şu an resmen sorguya çekilmiştim. "Söyle bakalım Rosie neden kurabiyelerime zarar verdin?" Ay kurabiyen batsın! Omuz silktim. "Canım sıkıldı bende dedim Jungkook' un kurabiyelerinesaldırayım."
Taehyung garip garip bana bakıyordu. Eliyle ayağımı gösterdi. Jungkook da aydınlanmış gibi bana baktı. "Senin ayağın burkulmamış mıydı?" İşte şimdi hapı yuttum. Elimle ayağımı tuttum. "Ah çok ağrıyor." Tamam bu sefer yememişlerdi.
"Neler oluyor Rosie? Her şeyi anlatacaksın."
...
⚡Bir adet yaramaz Rosie jskdj
⚡Bu bölümde benden Arkadaşlar. Hatırladığım kadarıyla üst üstte bölüm yazmıştım.
