Ay ışığı altında uyuyamadığım bir gece
Ne kadar beklersem bekleyeyim, gelmeyeceksin
Yanımda boşluk var
Artık yalnız olmaya yabancılık duymuyorum...
JJK×PCY
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Roséanne Park Chaeyoung
Sabah kalkıp hazırlandım. Dün gece çok fazla ingilizce çalışmıştım. Aslında bu benden beklenmeyen bir şeydi ama bir anlık gelen heyecanla bütün notları ezberlemiştim neredeyse.
Merdivenlerden hızlıca inip yürümeye başladım. Jungkook' u gördüğümde direkt karşı kaldırıma geçtim ve hızlıca yürümeye devam ettim.
«...»
Okula vardığımda kantinden alarak sınıfa çıktım. Jungkook kapının önünde bekliyordu. "Günaydın Bay Jeon." yanından geçip sınıfa girdiğimde peşimden oda girmişti. Beni bekliyor olamazdı değil mi?
"Sözlü yapmak istiyorum arkadaşlar herkes defterlerini kapatsın." düşüncelerimi bölen Jungkook' un huzur veren sesiyle arkama yaslandım. Cidden sesi o kadar huzur vericiydi ki bazen kısa süreliğine de olsa onunla konuştuğum zaman sorunlarımdan uzaklaştığımı hissediyordum. Neler düşünüyorum ben böyle? Kafamı iki yana sallayıp kaşlarımı çatarak dinlemeye devam ettim.
Sözlüden korkmuyordum çünkü dediğim gibi notları neredeyse ezberlemiştim. Benden önce beş kişi kalkmıştı ve hepsinin en az 2 yanlışı vardı. Kendime güveniyordum. Jungkook adımı söylediğinde sınıftan alay dolu gülmeler yükseldi. Bende alayla gülüp ayağı kalktım.
Sorduğu soruların hepsine doğru yanıt verdiğimde Jungkook memnun bir ifade ile bana bakıyordu ve sınıftan çıt bile çıkmıyordu. Eski ingilizce hocamız bende umut görmeyip sürekli beni es geçerdi. Sınavlarım gayet iyi olmasına rağmen asla bana inanmazdı. "Teşekkür ederiz Rosie. Oturabilirsin."
Gülümseyip sırama geri oturdum. Başkalarını kaldırıyordu ama onlarında en az 1-2 yanlışı çıkıyordu. Bütün sınıf bittiğinde Jungkook bana döndü.
"Rosie tek full yapan arkadaşınız. Lütfen onu tebrik edin." sınıftan zorlama alkış sesleri duyduğumda gözlerimi devirdim. Hepsi birer aptaldı.
Teneffüs zili çalmıştı. Bay Jeon aceleyle sınıftan çıkmıştı. Bende çantamdaki notları çıkartıp peşine gittim. Diğer dersimizde ingilizceydi ama notları sınıfta vermem doğru olmazdı. O yüzden şimdi versem daha iyi olacaktı.
Bay Jeon bahçeye çıkmış Taehyung ile konuşuyordu. Tae yanından ayrıldığı zaman bende Bay Jeon' un yanına gittim. Mutsuz görünüyordu. "Bay Jeon iyi misiniz?" Telaşla bana baktı. Kafasıyla onayladı ama hiçde öyle görünmüyordu. "Bay Jeon iyi olduğunuza emin misi-" birden ellerini omuzlarıma koydu ve yüzüme baktı. "Rosie lütfen sınıfı idare et. Önemli bir işim var." Sesi o kadar çaresiz çıkmıştı ki.
"Peki Bay Jeon. Sınıfla ben ilgilenirim."
"Teşekkür ederim." Ve gitti. Ne olmuştu?
«...»
"Bay Jeon kendisi beni görevlendirdi bu yüzden sözümü dinleyin ve sessiz olun!" Sınıftan gülme sesleri geldiğinde göz devirdim. Masada boş boş oturuyor konuşanları izliyordum. Taehyung gözüme çarptığında yanağının ıslak olduğunu gördüm. Ne olmuştu ona?
Yanına gittim. "Tae iyi misin?" Hızla kafasını salladı. "İyi değilsin Tae. Tuvalete git." Başıyla onaylayıp sınıftan çıktı. Cidden ne olduğunu çok merak ediyordum. Bir şekilde öğrenmem gerekiyordu.
Tae' nin peşinden bende sınıftan çıktım. O tuvaletten çıktığı zaman yanına gittim. "Tae anlatabilirsin iyi bir dinleyiciyimdir." Anlamaz şekilde bana baktı. "Ne olduğunu söyleyebilirsin." Etrafa bakındı. "Burada olmaz. Benimle gel."
Bahçeye çıkıp banka oturmuştuk. "Kimseye söylemeyeceksin ama." Başımla onu onayladım. "Annem ve babam... Onlar kaza yapmış." Duyduğum şeyle kaskatı kesildim. Bayan Kim ve Bay Kim. Yıllardır tanıdığım insanlar.
İstemsizce gözlerim dolmuştu. "Ta-Tae." Şu an o kadar güçsüz bir durumdaydım ki. Ne yapacağımı bilmiyordum.
"Okul çıkışı yanlarına gidiyoruz."
...
⚡Son kısmı Tina yazdı ve benim bile okurken ağlayasım geldi..
