35
~ For Real?
>>>DANIELLA’S POV
Nang dumating si Matt, nakaalis na si Cedrick.
Mabuti na rin siguro ‘yun baka kasi mamaya eh mag-away pa ‘yung dalawa.
Naging mabilis lang ang biyahe namin papunta sa bahay. I invited Matt to come inside but he kindly refused.
“Okay ka lang ba talaga? Namumutla ka kasi kanina nung bumalik ako galing sa CR. Hindi ka naman nilalagnat,” sabi niya sa akin habang hinahaplos ang noo ko.
“Ano ka ba,” I lightly punched him on his arm. “Okay lang ako. Ang tagal-tagal mo kasi sa CR kanina. Akala ko iniwan mo na ako.”
Nag-pout pa ako para mas convincing. Tinawanan lang naman niya ako.
“Pwede ba naman ‘yun,” he said as he tucked some loose hair strands beneath my ear.
Then, we were just looking at each other.
Hindi ko na rin maintindihan ang nararamdaman ko ngayon.
“Umuwi ka nga,” I told him which he gladly obliged.
Nang makapasok ako sa bahay, kaagad ko namang nakita ang taong tatlong araw nang absent sa school.
Patakbo akong lumapit sa kanya at niyakap siya.
“Ang galing-galing mo talagang um-absent eh, ano? Talagang kung kailan kailangang-kailangan ko ang tuloy mo, saka ka naman nawawala,” sermon ko sa kanya.
“You really can’t live without me, can you?” at tinawanan lang ako ni Phillip
Kaagad naman niyang ibinigay ang mga pasalubong niya sa akin.
“So, tell me... Ano bang nangyari sa tatlong araw na wala ako?”
Ikinuwento ko kay Phillip ang mga nangyari – mula sa bulaklak at note hanggang sa mga ginawa ni Matt para mailayo ako kay Cedrick.
“It sounds to me na hindi mo naman talaga ako kailangan nitong mga nakaraang araw,” sabi niya nang ngiting-ngiti.
“What do you mean na hindi kita kailangan nitong huling tatlong araw? And why do I have the feeling na para bang amuse na amuse ka pa sa mga nangyayari?” tanong ko sa kanya na halos pasigaw na
Phillip laughed. Ang tao talagang ito!
“Why don’t you answer your own question? Kalma ka lang pati. Walang umaaway sa’yo.”
Nagkwentuhan pa kami ni Phillip hanggang sa nabanggit ko sa kanya ang nangyari sa parking lot...
*flashback*
Cedrick managed to trapped me between his two muscular arms.
Ang lapit-lapit ng mukha namin sa isa’t isa. Hindi ko magawang gumalaw o magpumiglas. Tila ba naninigas ang buo kong katawan. I could also smell his warm breath.
“Love, you can’t escape from me forever.”
“La-layuan mo nga ako,” I said stammering.
He touched my left cheek using the back of his hand.
Then he whispered something to my ear that sent shivers down to my bones.
“I may have dated a lot of women, kissed most of them and bedded a few. But I am going to prove you that this time, I am for real,” Cedrick said in his sexy, husky voice.
*end of flashback*
Tawang-tawa pa rin si Phillip sa ikinuwento ko.
“That guy is a certifed ladies’ man,” he said. “But who knows? You might be his kryptonite. Maybe, cupid’s arrow finally struck him.”
I just rolled my eyes.
“I doubt it. He’s just playing games,” I told him na siguradong-sigurado.
Phillip just shrugged his shoulders.

BINABASA MO ANG
The F Word
Ficción General"Just when you tell yourself you will never fall for anybody, you will then find yourself smiling for someone who seems to be really special." Daniella promised herself she could not fall in love with anyone for a particular and very important reaso...