❐ chapter XLIX

67 15 0
                                    

Chapter Forty-Nine

Danny's POV

Aaaaahhh!”

Gosh, My eyes!

Pinikit ko ang mata ko at agad sinara ang kurtina. Pinatay niya naman ang gripo at tinakpan ang bibig ko.


“Shut up! Manahimik ka nga! Baka isipin nila ni-rape kita! Teka—You're familiar! Daniella?” rinig kong sabi niya.  Sino na naman ang tumawag sa pangalan ko? Does he know me? Magkakilala ba kami? Pinsan ko rin ba siya?

“Teka I mean wait! Before I open my eyes. Can you wear some bathrobe or towel to cover yourself?”


Nanatili akong nakapikit at tinanggal na niya ang pagkakahawak sakin. I know that's he already wearing a bathrobe so I decided to open my eyes.

“Hala ka? Coincidence ba to o destiny? GOSH! De Mesaaa!” agad akong yumakap sa kanya. I'm saved! Finally, I'm not alone anymore. Akala ko nasa kabilang panig siya ng mundo o ano. Biruin mo nandito lang pala ang hilaw.

“Hey, Stop. It's uncomfortable.” tinulak niya ang noo ko kaya ako lumayo ng ilang distansya.


“Huy, Anong ginagawa mo rito?  Ikaw pala ang roommate ko! Sa Weston U ka rin mag-aaral ng Accountancy?”


“Hindi, Ikaw dapat ang tatanungin ko eh. What are you doing here?! Ikaw ba yung pinsan ni Caleb?”

“Oo!  Dito ako magmamasters para sa course kong AB-PHILO. Ikaw? Diba nasa California ka?”

“I decided to transfer. Actually, My dad told me to study on Weston University. This is the best school for Accountancy.”

“Yieee, Ikaw pala ang roommate ko ah! Teka. Tapos ka na ba maligo? Ako na sunod!”

“Hoy! Bastos ka. Hanggang saan nakita mo sa akin?” sinamaan niya ako ng tingin at hinawakan ang ulo ko.

“Eh, Sa bandang Abs lang. Arte mo! Kay Lucas nga six-packs.” I smiled bitterly. Si Lucas na naman! Siya na naman. Siya na hinalikan ako sa airport para ipakita sa girlfriend niya na magaling siyang humalik. Parang gago, di'ba?

“About Lucas. .”

“Wala. Ayun, Hiniwalayan ako eh. Saks lang?” pagsisinungaling ko.


Unti nalang talaga tutulo na naman ulit ang mga luha ko. Hindi ko na alam. Sa tuwing naririnig ko ang pangalan niya ang dami kong pwedeng isipin. Sa lahat ng bagay mayroon kaming memories.

“Huwag ka na ngang umiyak! Kapag nakita pa kitang umiyak, papakasalan talaga kita as in ngayon na!”

Siraulong, Chaster!

THIRD PERSON'S POV

“Mr. Flores, Are you with us?” pag-uulit ng isa sa mga businessman na kasama ni Lucas. Kanina pa siya tulala at wala sa sarili.

Pumasok naman ang secretary niya at may pinakita sa tablet. “Sir, Weston University.”

“Sht.” he cursed.

“I'm sorry. I'm not feeling well. Let's continue this tomorrow.” umalis na si Lucas sa meeting room at hindi pinansin ang panig ng mga ka-meeting niya. He's fcking tired on this set-up. He wants to quit.

“You fcking moron!”

Nalaman niya na sa Weston University rin mag-aaral si Chaster. Sa madaling salita, madalas silang magkikita ni Danny. Naalala ulit ni Lucas ang sinabi sa kanya ni Chaster bago siya umalis ng Pilipinas.

Love, D #2: Now Or NeverTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon