I Am Me When I'm With You (COMPLETED)

Kabanata 7

Gaya ng napag-usapan, tinawagan nga ako ni Zane. Hanggang ten o'clock ay magkausap pa kami. We talked about random things. The whole time we're talking, I'm smiling like there's no tomorrow. Am I assuming? But why do I feel like Zane and I's feeling are mutual? Should I confess my feelings to him? Am I ready for his rejection? Or am I ready for commitment if ever we feel the same?

Napabuntong hininga nalang ako matapos ang tawag.

Masyado akong masaya sa mga sumunod na araw at hindi ko na napansin na buwan na ang lumipas. Gladly, yun ang huling buwan na pinahirapan ako ng period ko, the next months ay mild nalang. Finals na at matatapos na ang first semester. Frustrated na ako sa mga ipapasa sa school. Sabay-sabay na ang pinapagawa ng mga Prof. pero kaya pa naman namin.

"Bwiset talaga iyan si Prof. Mendoza, feeling ko may galit iyan sa akin eh. Alam niya na nahihirapan ako sa subject niya kaya ako lagi ang tinatawag niya. Gusto niya yatang bumagsak ako eh. Siya ang bagsakan ko ng palad sa mukha eh."

Guess who's the one ranting again? Of course, it's Clarissa. Araw-araw ko na yatang naririnig sa kaniya iyang linya niyang iyan. Buti nalang di siya naririnig ng mga Professor sa sinasabi niya kung hindi, matagal na 'tong napatawag sa Dean's Office.

Nanlaki naman ang mata niya. "Ah! I remember girl. Ipapakilala ko nga pala sayo yung pinsan ko. She wants to meet you. Gusto niyang makilala ang kaibigan ko na nakakatiis sa kaingayan ko."

I laughed hard. I thought she doesn't know how noisy she is. Buti naman alam niya na ang swerte niya dahil natitiis ko ang bibig niya.

I pouted. "Pinsan mo? Who?"

She smile. "She's Alice. Tourism ang course niya, first year like us. At pupunta tayo sa cafeteria para ma meet mo siya ngayon. We can hang out with her for you to know each other better. You two can be friends as well. See? Dalawa na kaming friends mo. Hindi kagaya dati diba?" kumindat pa siya sakin.

Nabanggit ko kasi sa kanya na wala pa akong nagiging kaibigan. Pero di ko na naikuwento ang tungkol sa childhood ko. Kung tutuusin naman, wala naman akong memories ng childhood talaga eh. I'm homeschooled and if not for Zane, maybe I'm still too innocent today, not that I'm not innocent anymore. I know I'm still is.

I sigh. "Fine fine. Desidido ka eh, ano pang magagawa ko?"

Tumili siya at hinila na ako patungong cafeteria. Napaka hyper talaga nitong loka na 'to.

"There!" may itinuro siyang table na nakaupo ang isang magandang babae. Yes, bagay sa kanya ang course niya. Matangkad siya, morena, at maganda. Mukha siyang pinagkakaguluhan ng mga lalaki.

Lumapit agad si Clarissa at bumeso sa pinsan niya. Nakasunod lang ako sa likod niya. Nakakahiya eh.

"Hey couz! Ganda natin ngayon ah!"

"Ngayon lang couz?" she pouted that makes her look adorable.

"Sige na nga, araw-araw pala." umakto pa siyang nasusuka. "By the way, here's my bestfriend, Sapphire Andrea Mendez. Sapph, this is Alice Cruz, my beautiful cousin."

Alice smile at me and offer her hand. "Finally! I'm meeting the famous Sapphire and my cousin's bestfriend."

I accepted her hand and smile at her as well. She has this friendly smile. Ang ganda niya, para siyang kumikinang.

"Sit down both of you. Kumain na tayo." she motioned the table.

Masaya kausap si Alice. Marami rin siyang kuwento kagaya ni Clari. Akala ko nga mahinhin siya eh. And base on her stories, she has a wild life. At her young age nakainom na siya ng alcohol. Marami rin siyang kalokohan noong high school. While me? I can't imagine myself doing things like what she do.