Kabanata 37

2 0 0
                                    

Ilang araw na ang lumipas simula ng pangyayari sa mansion. Bumalik rin naman kami pagkatapos masiguro na maayos na ang lahat. Gusto ko mang huwag na kami bumalik pero dahil yun ang kagustuhan ni Dad, sumang-ayon na rin ako. Napamahal na kasi siya sa bahay kaya hindi niya iyon kayang iwan. Hindi ko naman maiwan si Dad na mag-isa dahil wala na siyang ibang kasama maliban sakin.

About naman kay Jamina, hindi ko na siya muling nakita at hindi siya nagpakita kahit na alam kong nabalitaan niya ang nangyari. Nag-iisip pa ako ng paraan para mapalabas siya kung saang lungga siya naroon.

Ilang araw na rin naming sinusubaybayan si Yap. Binibigyan lamang namin siya ng oras hanggang makapag desisyon siya tungkol sa lahat ng pinag-usapan namin. Hindi niya alam na wala kaming ginawa sa pamilya niya pero wala kaming balak na ipaalam pa. Hangga't hindi siya nagsasalita, mananatili siyang hostage namin.

Sinuri ko ang nakangiting mukha ng ama ko. Tinitimbang ko ang magiging reaksyon niya sa binanggit ko ngunit wala akong ibang makita roon kundi kagalakan. Hindi ba siya magagalit?

"Why? I already said yes. Why are you giving me that look?" He innocently asked.

I bit my lower lip and gulped. "Really? You're not against it?"

"Why would I? You're old enough to decide on your own. Whatever your decision is, I will support it. I'm just happy that you tell it to me honestly. I thought I need to wait for months before you admit it."

Napangiwi naman ako sa sinabi niya. "So you're telling me that you already know it? That you're just waiting for me to tell you?"

Grabe! Hindi ako makapaniwala! Paano niya nalaman? Am I too obvious?

Tumawa siya at umiling iling. Na para bang hindi siya makapaniwala sa tanong ko. "Sapphire, I am your father. Aside from that, I am the Master. Secrets are not secrets for me."

Secrets are not secrets for him? Does he mean...?

Bago pa ako makabuo ng tanong, nagsalita na muli siya. "What are you waiting for? Call your man. I want to meet him."

Aish! Ngayon na talaga? As in, now na?

Wala akong nagawa kung hindi ang tumayo sa pagkakaupo. I told Dad about Zane. Everything about him even when we're still young. And because of that, he wants to meet him now. Ang motibo ko lang ay ipaalam sa kaniya na may boyfriend na ako. Gusto ko lang makita ang reaksyon niya tungkol doon. Not that it will affect my decision but his reaction is important. Hindi ko expected na agad niyang ipapatawag si Zane.

"Zane!" Bungad ko pagkasagot niya ng tawag.

"Woah baby. What's the matter, eh? What happened?"

Ten o'clock palang ng umaga. Magkausap lang kami kanina at sinabi kong I'll spend this day with Dad kaya alam kong unexpected ang tawag ko. What's more unexpected is what will happen later. Alam kong may idea si Dad na I'm dating someone but he didn't know who is it.

Huminga ako ng malalim. "I need you here."

"W-what? What happened to you? Did someone hurt you? Where are you? Fuck! Why did you let yourself to be hurt? I told you to take care of yourself always when I'm not with you. What did you do this time Sapphire?" Tumataas ang boses niya habang dumarami ang sinasabi niya.

Lalong sumasakit ang ulo ko sa lalaking 'to. Pag sinabing 'I need you here', nasaktan agad? Di ba pwedeng kailangan ko lang siyang ipakilala kay Daddy?

Hinilot ko ang sintido ko at pumikit. "Huminahon ka nga! Pumunta ka ngayon dito. Gusto kang ma meet ni Dad. Ngayon na!"

"What?"

I Am Me When I'm With You (COMPLETED)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon