I Am Me When I'm With You (COMPLETED)

Kabanata 10

Nagising ako sa alarm ko. Pagtingin ko sa hinigaan ni Zane, wala na siya. Baka nasa baba na siya kaya naligo ako at nagbihis ng uniform. Sinisipon pa rin ako pero hindi na kagaya kagabi, maayos na rin ang pakiramdam ko. Naabutan ko si Zane na naghahanda ng pagkain sa hapag. Nakabihis na rin siya at kagaya ng dati, gwapo pa rin.

"Good Morning," bati ko sa kaniya.

Lumingon siya at lumapit sa akin. Nagulat ako ng hawakan niya ang noo ko. "You're well now. By the way, Good Morning baby." He then kissed my forehead.

Pansin ko talaga na sweet si Zane. Even to his Mommy, he always told him to take care and kiss her on her cheeks. Ang swerte ng mamahalin niya kasi total package na siya. Yung pagluluto nga niya sa akin parang ipinapakita niya na magiging mabuti siyang asawa.

"Zane," tawag ko sa kalagitnaan ng pagkain. "I'm sorry yesterday."

Kumunot ang noo niya. "Why?"

"Actually, alam ko naman na pag kumain ako ng maraming ice cream ay magkakasakit ako. Pero kumain pa din ako kasi favorite ko yun. Atsaka first time ko nalang ulit mag ice cream kasi pinagbawalan ako ni Mama years ako. Kaya nga sobrang saya ko kasi dinala mo ako dun kaso hindi ko nabanggit sayo yung bagay na yun. Kaya sorry, wala kang kasalanan dun. Ako ang may kasalanan."

He remain frowning. "Next time, you tell me okay? I hate to see you that sick. I got worried."

"Opo, sorry na ha? Bati na tayo, please?"

"No."

"Then, I'll give you one wish. If I make it, bati na tayo. Deal?"

He smirk. "Deal."

While on the way to school, Zane said that his wish is for me to never leave his side starting this day until tomorrow, in Alice birthday. I don't have any answer to that but a yes because that's his wish. Naalala ko na meron pa akong utang na isang wish sa lalaking iyon nung nagpaunahan kaming bumaba sa hagdan. Buti nalang hindi pa hinihingi sakin.

Bumaba kami ng kotse at nakaakbay na naman siya sakin. At nakatingin na naman ang mga estudyante sa amin. Hindi kami madalas magsabay papasok ng school, pag pauwi lang kaya bago siguro sa paningin ng mga estudyante. Ano naman ang magagawa ko? Hindi ako pwedeng umalis sa tabi niya ngayong araw hanggang bukas ng gabi.

"Listen Sapph. Ihahatid kita sa room mo at mamayang break hintayin mo ulit ako sa room mo, susunduin kita at sabay tayo sa cafeteria. After class, wait me again. You'll not go anywhere without me. Understand?"

I rolled my eyes. "O. po."

He just chuckled.

"Girl, ano yung nabalitaan ko kanina? Kayo na ba talaga ni Papa Zane ha? Bakit sabay kayong pumasok? Diba sabay lang kayong umuuwi?"

Paano ko ba sasabihin na may deal kami? Pero siguradong magtatanong siya kung paano nabuo ang deal, and it will lead us to what happened last night. Hindi ko pwedeng sabihin yun, baka ma issue kami sa school. They might misunderstood us.

"Uhm, nakita lang niya ako sa daan kanina then ayun, sinabay niya ako." I bit my lower lip. I hate lying.

"Weh? Lokohin mo lelang mo. May namamagitan na sa inyo noh?"

I giggled. "Wala ah. Childhood friend kami. Yun lang."

But Clarissa being Clarissa syempre hindi siya naniwala. Ang tagal niyang nangulit tungkol sa amin ni Zane pero hindi ko na siya pinapansin. Tatahimik din naman iyang pag napagod.

Kagaya nga ng sinabi ni Zane, sinundo niya ako nung break time at sabay kaming kumain. Gusto ko sanang maupo sa table ni Clarissa and Alice kaso ayaw ni Zane. Moment daw naming dalawa, arte! Ganun din ang nangyari ng uwian, hinatid niya ako sa bahay at pupunta ulit dito bukas. Sabay kaming pupunta ng party.