ဗိုလ်ချုပ်ကြီးက ပန်းပွင့်နီလေးတွေလိုက်စုနေတယ် [ဘာသာပြန်] {Complete}

အပိုင်း - ၄၀

{Zawgyi}

•ကိုယ့္ဘာသာဇမ္းတင္ျခင္း•

ေနာက္ေတာ့ ရွန္တင္းက တကယ္ပဲလႈပ္ကုလားထိုင္ေလးယူၿပီး ျပန္ထြက္သြားတယ္။ ဒါေပမယ့္ သူထြက္သြားေတာ့ ရွန္းေ၀့လင္နဲ႔သြားတာမဟုတ္ဘဲ က်ီဖန္းယု၊ စုန္႔ဟယ္၊ ၀မ္ေဖးရွ၊ ပိ္ုင္ဟုန္းလီ၊ပိုင္ရန္နဲ႔ က်န္းယြမ္တို႔နဲ႔ သြားတာျဖစ္တယ္။ လဲ႔ေယာင္ စာရြက္နဲ႔ေဘာပင္ေတြကို ဒါဇင္နဲ႔ခ်ီၿပီး ရႈိ႕ေပးလိုက္ၿပီးေနာက္ သူတို႔ေတြကို ဖူဟဲ႔ေတာင္ဆီေရာက္တဲ႔အခါ တပ္သားေတြရဲ႕ေမြးေန႔အခ်က္အလက္ေတြကို ကူညီၿပီးမွတ္ေပးဖို႔ေျပာလိုက္တယ္။

က်ီဖန္းယုနဲ႔ စုန္႔ဟယ္တို႔က အခ်င္းခ်င္းရင္းႏွီးလာတာ ႏွစ္အေတာ္ၾကာရွိၿပီျဖစ္တာေၾကာင့္ သူတို႔ပူးေပါင္းမယ္ဆိုတာကို သံသယျဖစ္စရာေတာင္မလိုဘူး။ ပိုင္ဟုန္းလီက သူ႔ဇနီးရယ္ ကေလးရယ္နဲ႔ျပန္လည္ေပါင္းစည္းၿပီးသြားၿပီျဖစ္လို႔ သက္သာလာၿပီျဖစ္ၿပီး လဲ႔ေယာင္ကို ေက်းဇူးရွင္တစ္ေယာက္လို သေဘာထားေနၿပီျဖစ္တယ္။ အခု လဲ႔ေယာင္ဘာႀကီးပဲေျပာေျပာ သူ(ပိုင္ဟုန္းလီ)က ေသခ်ာေပါက္လုပ္ေပးေတာ့မွာျဖစ္တယ္။ ပိုင္ရန္နဲ႔ က်န္းယြမ္တို႔ကေတာ့ စုန္႔ဟယ္ရဲ႕လမ္းၫႊန္မႈအတိုင္းလိုက္နာမွာျဖစ္တယ္။ စုန္႔ဟယ္ဘယ္ေနရာကိုပဲသြားသြား သူတို႔လိုက္မွာ။ ပိုင္ဟုန္းလီက စကားအမ်ားႀကီးေျပာရတာမႀကိဳက္တာတစ္ခုကလြဲရင္ က်န္တဲ႔သူေတြက တဲ႔တိုးသမားေတြျဖစ္ၿပီး သူတို႔အားလံုး ရွန္တင္းနဲ႔အတူလက္တြဲလုပ္ေပးမယ္လို႔ ကတိေပးၾကတယ္။

ဒါကလဲ႔ေယာင္အလြန္ဆံုးေတြးႏိုင္တဲ႔ အျမန္ဆံုးနဲ႔ ထိေရာက္မႈအရွိဆံုးနည္းလမ္းျဖစ္တယ္။ က်ီဖန္းယုနဲ႔ တျခားသူေတြက တပ္သားေတြရဲ႕ေမြးေန႔အခ်က္အလက္ေတြကို မွတ္တမ္းတင္ေပးႏိုင္တယ္။ ၿပီးရင္ သူတို႔ေတြ သူ႔ဆီကိုညပိုင္းေလာက္ အခ်က္အလက္ေတြယူလာေပးတဲ႔အခါ Leslieအကူအညီနဲ႔ အသံစနစ္ကိုသံုးၿပီး light brainထဲ သြင္းလိုက္မယ္။

မ်က္ေတာင္တစ္ခတ္အတြင္းမွာ ရွန္တင္းနဲ႔ တျခားသူေတြ ေပ်ာက္သြားၾကတယ္။ ရႈေယာင္၊ တ်န္းယီနဲ႔ ရွန္းေ၀့လင္တို႔ပဲ ဖူဟဲ႔ေတာင္ေပၚမွာ လက္ရွိအေျခအေနကို ေျပာဆိုရင္းက်န္ရစ္ခဲ႔တယ္။