ဗိုလ်ချုပ်ကြီးက ပန်းပွင့်နီလေးတွေလိုက်စုနေတယ် [ဘာသာပြန်] {Complete}

အပိုင်း - ၁၅

{Zawgyi}

•လဲ့ေယာင္၏ပိုကာကဒ္ေလးမ်ား•

ေနာက္တစ္ရက္လဲ့ေယာင္ႏိုးလာခ်ိန္မွာ အျပင္ဘက္မွာမိုးေတြ႐ြာေနတယ္။ သူအိပ္ယာေပၚမွာ ၾကက္ၿခံလိုရႈပ္ပြေနတဲ့ ဆံပင္ေတြနဲ႔ထိုင္ေနၿပီး မ်က္လုံးကလည္းဝါးတားတားျဖစ္ေနတုန္းပဲ။ ရင္းႏွီးေနတဲ့ringtoneသံကိုၾကားေတာ့ ႐ုတ္တရက္စိတ္လႈပ္ရွားစြာ သူ႔ရဲ႕စကားေျပာစက္ကို ၾကည့္လိုက္တယ္။ သူ႔ရဲ႕ေခ်းေငြေတြအကုန္ ရွင္းၿပီးသြားၿပီဆိုတာ ျမင္လိုက္ေတာ့မွ အလုံးႀကီးက်သြားေတာ့တယ္။

"ဘာလုပ္ေနတာလဲ? ပိုက္ဆံထပ္ၿပီး လႊဲယူခံရမွာေၾကာက္ေနတာလား?" သူ႔ေဘးနားက ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးကခပ္အက္အက္အသံနဲ႔ ေျပာတယ္။

"မဟုတ္ပါဘူး!" လဲ့ေယာင္သူ႔ကို စိုက္ၾကည့္လိုက္တယ္။ ရႈေယာင္ရဲ႕အသံက ႏိုးလာခ်ိန္ဆို အသံၾသၾသနဲ႔ အက္ရွရွႀကီးျဖစ္တယ္။ အဲ့လိုဆိုသူ႔ရင္ထဲမွာ ထူးဆန္းတဲ့ခံစားမႈတစ္ခုျဖစ္လာၿပီး ပူလာတတ္တယ္။ တကယ္လို႔ရႈေယာင္ပုံက ေန႔တိုင္းသူ႔ကိုစေနာက္ဖို႔ အႀကံဆိုးႀကီးရွိေနတဲ့သူတစ္ေယာက္နဲ႔ မတူရင္ေတာ့ ပိုေကာင္းမွာေပါ့။

သူ႔ကိုအခ်ိန္ခဏေလာက္ၾကည့္ၿပီးေတာ့မွ လဲ့ေယာင္မတ္တပ္ရပ္ကာ ေခါင္းကိုေမာ့ ရင္ကိုဖြင့္ၿပီးတိုက္ပြဲဝင္ေတာ့မလို အားအင္အျပည့္နဲ႔ မီးဖိုေခ်ာင္ဆီ ေျမာက္ႂကြေျမာက္ႂကြခ်ီတက္သြားတယ္။

သူ႔ဇနီးေလးရဲ႕ တက္ႂကြတဲ့ၾကက္ဖလိုပုံမ်ိဳးေလးကို ျမင္ေတာ့ ရႈေယာင္လည္းအိပ္ယာထဲေနခ်င္စိတ္ေပ်ာက္ၿပီး ထလာလိုက္တယ္။ မိုးစင္စင္မလင္းေသးေပမယ့္ ေရခ်ိဳးၿပီးေတာ့ ထုံးစံအတိုင္းတဘက္တစ္ထည္ခါးမွာပတ္ၿပီး ထြက္လာတယ္။ ဆိုဖာေပၚမွာထိုင္ၿပီး ေဆးလိပ္မီးညႇိကာ အက်င့္ျဖစ္ေနတဲ့အတိုင္း လက္ဖက္ရည္စားပြဲေပၚ သူ႔ရဲ႕ေျခေထာက္ရွည္ႀကီးႏွစ္ေခ်ာင္းလုံးတင္ကာ သူ႔ရဲ႕IAက ေျပာျပေပးေနတဲ့ မနက္ပိုင္းစစ္ေရးသတင္းေတြကို နားေထာင္ေနတယ္။[T/N : IA - intelligent assistant]

ခဏၾကာေတာ့ ရႈေယာင္လွမ္းေအာ္ေျပာလာတယ္ "လဲ့ေယာင္ေယာင္ေရ ကိုယ့္ကို ေရတစ္ခြက္ေလာက္!"