ဗိုလ်ချုပ်ကြီးက ပန်းပွင့်နီလေးတွေလိုက်စုနေတယ် [ဘာသာပြန်] {Complete}

အပိုင်း - ၇၇

{Zawgyi}

•သူ႔ရဲ႕ေယာကၡမေတြေရာက္လာၿပီ•

စုံတြဲဝတ္ထားတဲ့အဝတ္အစားေတြက အေတာ္ေလးစုတ္ျပတ္ေနၿပီး သူတို႔မေသခင္ ထိခိုက္ဒဏ္ရာရခဲ့မွန္း သက္ေသျပသလိုျဖစ္ေနတယ္။ ဒါေပမယ့္ တစ္ခ်က္ၾကည့္လိုက္႐ုံနဲ႔တင္ ဒီႏွစ္ေယာက္ သူ႔ရဲ႕ေယာကၡထီးနဲ႔ ေယာကၡမဆိုတာ လဲ့ေယာင္ေျပာႏိုင္တယ္!

ရႈေယာင္မ်က္ခုံးေတြက သူ႔အေဖနဲ႔တစ္ပုံစံတည္းျဖစ္ၿပီး နား႐ြက္ပုံစံကေတာ့ သူ႔အေမနဲ႔ဆင္တူတာေၾကာင့္ မိသားစုမဟုတ္ဘူးလို႔ ျငင္းႏိုင္စရာမရွိဘူး။

လဲ့ေယာင္ ရႈေယာင္ကို စကၠန႔္ပိုင္းေလာက္စိုက္ၾကည့္ၿပီးေနာက္ စုံတြဲအိုတစ္တြဲကိုၾကည့္လိုက္ၿပီး ႐ုတ္တရက္ ေတာင့္ေတာင့္ႀကီးျဖစ္လာတယ္။ ခုနေလးကတင္ပဲ အက်ယ္ႀကီးေအာ္လိုက္တာေလ…

‘ငါ့ရဲ႕မိဘျဖစ္လာမယ့္သူေတြကို မေကာင္းတဲ့အျမင္ႀကီးေတြနဲ႔ မက်န္ခဲ့သင့္ဘူးေလ!’

လဲ့ေယာင္ ျမန္ျမန္ဆန္ဆန္ ဂဏန္းတစ္ေကာင္လို ေဘးတိုက္ေလွ်ာက္ၿပီး အေနာက္ကို ႏွစ္လွမ္းဆုတ္ကာ ရႈေယာင္နားမွာရပ္ၿပီး လက္ေမာင္းကိုလွမ္းကိုင္ထားရင္း ခုနစ္သုံးလုံးဆိုရင္ ႏွစ္ဆယ့္တစ္ျဖစ္ႏိုင္တယ္ဆိုတဲ့အခ်က္ကို လုံး၀လ်စ္လ်ဴရႈၿပီး ေတာက္ပစြာ ၿပဳံးၿပဳံးေလးေနလိုက္တယ္ “ဟယ္လို ဦးေလးနဲ႔ အန္တီ” [T/N : ခုနစ္သုံးလုံးဆိုရင္ ႏွစ္ဆယ့္တစ္ျဖစ္တယ္ဆိုတာက တကယ္ျဖစ္ေနတဲ့အေျခအေနတစ္ရပ္ကိုေျပာခ်င္တာပါ]

ေဖေဖရႈနဲ႔ ေမေမရႈ “…”

ႏွစ္ေပါင္းႏွစ္ဆယ္လုံးလုံးၾကာၿပီးေတာ့မွ သူ႔မိဘေတြကို ျပန္ေတြ႕ႏိုင္မယ္ဆိုတာ မေမွ်ာ္လင့္ခဲ့တာေၾကာင့္ ရႈေယာင္ခဏေလာက္ အေတာင့္လိုက္ရပ္ေနမိတယ္။ သူ႔နားက လဲ့ေယာင္အသံၾကားေတာ့မွပဲ သတိျပန္ကပ္လာတယ္။ လဲ့ေယာင္ကို ဦးေဆာင္ၿပီး ေရွ႕ကိုအနည္းငယ္တိုးကာ သူ႔မိဘေတြရဲ႕ေရွ႕မွာရပ္ၿပီး သူတို႔ကို ရႈပ္ေထြးေနတဲ့အၾကည့္နဲ႔ၾကည့္ၿပီး ေျပာလိုက္တယ္ “အေမ အေဖ ကြၽန္ေတာ္ ရႈေယာင္ပါ”

သူ႔အေဖနဲ႔အေမဆုံးသြားတုန္းက  ရႈေယာင္ကေလးပဲရွိေသးတယ္ဆိုေပမယ့္ သူကအရမ္းဉာဏ္ေကာင္းတာေၾကာင့္ သူ႔မိဘေတြရဲ႕ပုံစံကို အခ်ိန္တိုင္းမွတ္မိေနခဲ့တယ္။ သူတို႔အတူ႐ိုက္ထားတဲ့ဓာတ္ပုံေတြကိုလည္း သိမ္းထားတယ္။ သို႔ေပမယ့္ ဒီစုံတြဲကို တကယ္တမ္းမ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ေတြ႕လိုက္ရတဲ့အခါက်ျပန္ေတာ့ နည္းနည္းစိမ္းေနသလို ခံစားရတယ္။