ဗိုလ်ချုပ်ကြီးက ပန်းပွင့်နီလေးတွေလိုက်စုနေတယ် [ဘာသာပြန်] {Complete}

အပိုင်း - ၆၁

{Zawgyi}

•မိသားစုငါးေယာက္•

ရႈေယာင္က တ်န္းယန္အေဆာင္နဲ႔ အျမင္ကိုဖြင့္ထားတာမဟုတ္ေပမယ့္ ၁၀မီတာအကြာေလာက္မွာရွိေနတဲ့ က်ီဖန္းယုဆီကို အတိအက်ေရာက္ေအာင္သြားႏိုင္တယ္။ သူကလဲ့ေယာင္ကို ဦးေဆာင္ၿပီး ဝိဉာဥ္အုပ္လိုက္ႀကီး ပ်ားပန္းခတ္သြားလာေနၾကတဲ့ စားေသာက္ဆိုင္တံခါးနားက က်ီဖန္းယုရပ္ေနတဲ့ဆီကို သြားလိုက္တယ္။ သူ႔မ်က္လုံးေတြက က်ီဖန္းယုနဲ႔ ဝမ္ေဖးရွတို႔ႏွစ္ေယာက္ၾကားမွာ ဟိုေရာက္ဒီေရာက္ျဖစ္ေနၿပီးမွ ေနာက္ဆုံးက်ီဖန္းယုဆီမွာ အဆုံးသတ္သြားတယ္။ သူျဖတ္သြားတဲ့တစ္ေလွ်ာက္မွာ လူသြားလမ္းႀကီးအလိုအေလ်ာက္ဖြင့္ေပးလိုက္သလိုျဖစ္သြားတယ္။

တခ်ိဳ႕ဝိဉာဥ္ေတြက ျဖတ္သြားတာကို ဘာမွမျဖစ္ၾကေပမယ့္ တခ်ိဳ႕တေလက်ေတာ့ ဒါကိုေတာ္ေတာ္ေလးသေဘာမက်ၾကဘူး။ ဘာေတြျဖစ္ေနတာလဲဆိုတာသတိထားမိၾကတဲ့အခါ ဘယ္သူကမ်ားသူတို႔ရဲ႕ကိုယ္ကို ျဖတ္ၿပီးသြားရဲရတာလဲဆိုတာ ၾကည့္ဖို႔လုပ္ၾကတယ္။ သို႔ေပမယ့္ ရႈေယာင္နားကိုေရာက္သြားတယ္ဆိုရင္ပဲ သူတို႔ေတြနံရံႀကီးတစ္ခုနဲ႔ တိုက္မိသြားသလို ႐ုတ္တရက္အကုန္လုံးရပ္သြားရတယ္။ အရင္တုန္းက ေတြ႕ခဲ့ဖူးတဲ့လူသားေတြနဲ႔ မတူဘဲကြဲျပားေနတဲ့ဒီအမ်ိဳးသားကို သူတို႔ေတြ အံ့အားတႀကီးၾကည့္လိုက္ၾကတယ္။

ဟိုးအရင္တုန္းကတည္းက ရႈေယာင္က တျခားသူေတြနဲ႔ မတူတာျဖစ္တယ္။ တျခားသူေတြရဲ႕ဗီဇက ဘယ္ေလာက္ပဲအားေကာင္းေနပါေစ သူတို႔ေတြက ဝိဉာဥ္ေတြတည္ရွိေနတာကို အာ႐ုံမခံႏိုင္ေပမယ့္ သူကေတာ့ အာ႐ုံခံႏိုင္တယ္။ ၿပီးေတာ့ ဒီညမွာ အဲ့စြမ္းရည္ကထပ္ၿပီးေတာ့ေတာင္ တိုးတက္လာပုံရတယ္။

"ေယာက်ာ္း? ခင္.. ခင္ဗ်ား သူတို႔ကို ဘယ္လိုလုပ္ၿပီး ျမင္ရတာလဲ?" လဲ့ေယာင္အံ့အားတႀကီးေမးလိုက္တယ္။ ဒီညသူတို႔မထြက္လာခင္ ရႈေယာင္က သူ႔အျမင္ဖြင့္ေပးမလို႔လုပ္တာကို ျငင္းခဲ့တယ္ဆိုတာ သူရွင္းရွင္းလင္းလင္းႀကီးကို မွတ္မိေနေသးတယ္။ ဒါေပမယ့္ အခုလက္ရွိသူလုပ္ေနပုံကိုၾကည့္ရင္ ရႈေယာင္က သူတို႔ကိုတကယ္ႀကီးျမင္ႏိုင္စြမ္းရွိပုံရတယ္။