ဗိုလ်ချုပ်ကြီးက ပန်းပွင့်နီလေးတွေလိုက်စုနေတယ် [ဘာသာပြန်] {Complete}

အပိုင်း - ၂၂

{Zawgyi}

•A Light Kiss•

ခုနတုန္းက အေမႊးနံ႔သာတိုင္ေတြကို မီးညႇိခိုင္းၿပီး ေလထုအလႊာပါးကို လဲ့ေယာင္စကားေျပာေနတာေၾကာင့္ တခ်ိဳ႕လူေတြ သူတစ္ခုခုမွားေနတာလားလို႔ သံသယဝင္တာ မဆန္းပါဘူး။ စစ္သားေတြသာမကဘူး ဦးေလးမင္နဲ႔ယန္က်ဲ႕ေတာင္ လဲ့ေယာင္နည္းနည္းေၾကာင္ေနတယ္လို႔ ေတြးမိၾကတယ္။

လဲ့ေယာင္ခုနက သူ႔ကိုသတိေပးလိုက္တာကို ယန္က်ဲ႕မွတ္မိေသးတယ္။ ရႈေယာင္က သူ႔ကိုမီးအားအရင္းအျမစ္ကို သြားစစ္ဖို႔ေျပာတုန္းက လဲ့ေယာင္ကသူသြားရင္ေတာင္ ျပင္ႏိုင္မွာမဟုတ္ဘူးလို႔ ေျပာခဲ့တယ္။ အရင္ဆုံးစစ္ေတာင္မစစ္ၾကည့္ရေသးဘဲနဲ႔ ဘာေၾကာင့္သူျပင္လို႔ရႏိုင္မွာမဟုတ္ဘူးလို႔ လဲ့ေယာင္ေတြးရတာလဲ?

ထိုအခ်ိန္မွာ ဦးေလးမင္ေျပာလာတယ္ “ယန္က်ဲ႕ ဒီမွာရွိတဲ့လူတိုင္းကို ဒီမေတာ္တဆအေၾကာင္း တစ္ခြန္းေတာင္ဟခြင့္မျပဳဘူးလို႔ ေျပာထားလိုက္၊ မျပန႔္သြားေစနဲ႔.. ဒီေန႔ကိစၥကို ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးတရားဝင္ေၾကျငာတဲ့အထိ ေစာင့္ရမယ္”

ယန္က်ဲ႕အေျခအေနကို နားလည္တာေၾကာင့္ ေခါင္းၿငိတ္ျပလိုက္တယ္ “ကြၽန္ေတာ္ နားလည္ပါၿပီ ဦးေလးမင္၊ အရင္ဆုံး ကြၽန္ေတာ္ေဆး႐ုံသြားၿပီး တ်န္းယီကို ၾကည့္လိုက္ပါအုံးမယ္”

ဦးေလးမင္က ရႈပ္ေထြးေနတဲ့အမူအယာနဲ႔ လက္ထဲက အေမႊးတိုင္ျပာေတြကို ၾကည့္ေနတယ္။

တ်န္းယီကို ေဆး႐ုံျပန္ေခၚသြားၾကတယ္။ သူ႔ကိုယ္က အဖ်ားဆက္တိုက္တက္ေနတာေၾကာင့္ ဆရာဝန္ကအရင္ဆုံး အဖ်ားက်ေဆးသြင္းေပးၿပီး က်ိဳးပဲ့တာေတြ တျခားအႀကီးအက်ယ္ထိခိုက္မိတာေတြရွိလားဆိုတာ စစ္ေဆးလိုက္တယ္။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ သူကစတီးလူသားလို႔နာမည္ႀကီးတဲ့ ရႈေယာင္နဲ႔တိုက္ခိုက္ခဲ့တာေလ။ တ်န္းယီကသူ႔ေနာက္က ဒုတိယေနရာမွာဆိုေပမယ့္ သိသာစြာပဲ သူအႀကီးအက်ယ္ထိခိုက္မိသြားတယ္။

“စိတ္မပူပါနဲ႔” လဲ့ေယာင္ ရႈေယာင္ကိုေျပာလိုက္တယ္ “သူေဆးသြင္းၿပီးသြားၿပီပဲ မနက္ျဖန္ပိုေကာင္းလာမွာပါ”

“ေသခ်ာလို႔လား?” သူလဲ့ေယာင္အေပၚဘယ္ေလာက္ယုံလဲဆိုတာ ရႈေယာင္မေျပာႏိုင္ေပမယ့္ ဒီေကာင္ေလးကို ၁၀၀%သံသယမဝင္ဘူးဆိုတာေတာ့ သူသိတယ္။ ေနာက္ၿပီးေတာ့ တ်န္းယီက ဒဏ္ရာႀကီးေတြနဲ႔ ေဆး႐ုံကေျပးထြက္ၿပီး ဘာေၾကာင့္ သူ႔ကို႐ုတ္တရက္လာတိုက္ခိုက္ရတာလဲ? သူတို႔အခ်ိန္အၾကာႀကီး သူငယ္ခ်င္းေတြျဖစ္လာတာကို။