✔️2- Kur'ân-ı Kerîm / Meâl / Tefsîr Okuyoruz 📚

232. Ders Hûd Sûresi 98-108

232. Ders :

12. Cüz, 11. Sûre, 232. Sayfa
Hûd Sûresi
98-108. Âyet-i Kerîm'eler.

 بِسْــــــــــــــــمِ اللهِ الرَّحْمـٰـنِ الرَّحِيــــــمِ

98

يَقْدُمُ قَوْمَهُ يَوْمَ الْقِيَامَةِ فَأَوْرَدَهُمُ النَّارَ
“(Firavun), kıyamet gününde kavminin önüne geçer ve onları ateşe götürür.”

O, dünyada kavminin önüne geçip dalalete sevk ettiği gibi, kıyamet günü de onları ateşe götürür.

Ayet metninde “götürdü” şeklinde mazi (geçmiş zaman) sığasıyla gelmesi, tahakkukunda mübalağa içindir.

Ayette, ateşe götürmek suya götürmekle ilgili kelimeyle anlatıldı.[1>

وَبِئْسَ الْوِرْدُ الْمَوْرُودُ
“Ne kötü bir su kaynağıdır orası!”

Hâlbuki götürdüğü su kaynağı, ne kötü bir su kaynağıdır.

Çünkü su kaynağına yanan ciğerleri ferahlatmak ve susuzluğu teskin için gidilir. Firavunun götürdüğü ateş ise, bunların tam zıddıdır.

Ayet, biraz önce ifade edilen“Hâlbuki Firavun’un tuttuğu yol doğru bir yol değildi.” (Hûd, 97) ayetine bir delil gibidir. Çünkü akıbeti böyle olan birisi, elbette emrinde rüşd sahibi olmayan birisidir.

Veya ayete bir tefsir gibidir. Yani, bir işin reşid (doğru) olmasından murat, akıbetinin iyi olmasıdır.

99

وَأُتْبِعُواْ فِي هَذِهِ لَعْنَةً وَيَوْمَ الْقِيَامَةِ
“Hem burada, hem de kıyamet gününde lanete uğradılar.”

Yani onlar dünya ve ahirette mel’un oldular.

بِئْسَ الرِّفْدُ الْمَرْفُودُ
“Onlara verilen bu destek ne fena bir destektir!”

Onlara verilen bu lanet desteği ne kötü bir destek oldu.[2>

100

ذَلِكَ مِنْ أَنبَاء الْقُرَى
“İşte bu, helâk olmuş beldelerin haberlerindendir.”

نَقُصُّهُ عَلَيْكَ
“Sana onu kıssa olarak anlatıyoruz.”

مِنْهَا قَآئِمٌ وَحَصِيدٌ
“Onlardan bir kısmı ayakta, bir kısmı da biçilmiş halde.”

Sana anlattığımız o beldelerden ayakta olanlar da var, biçilmiş ekin gibi olanlar da var.

101

وَمَا ظَلَمْنَاهُمْ
“Biz onlara zulmetmedik.”

Biz onları helak etmekle, onlara zulmetmedik.

وَلَكِن ظَلَمُواْ أَنفُسَهُمْ
“Lakin onlar kendilerine zulmettiler.”

Lakin onlar, helaki gerektiren şeyleri yaparak kendilerine zulmettiler.

فَمَا أَغْنَتْ عَنْهُمْ آلِهَتُهُمُ الَّتِي يَدْعُونَ مِن دُونِ اللّهِ مِن شَيْءٍ لِّمَّا جَاء أَمْرُ رَبِّكَ
“Allah’ı bırakıp da taptıkları ilahlar, Rabbinin emri gelince kendilerine hiçbir fayda sağlamadı.”