Part-29(ဆန်းကြယ်မှု)

503 55 18
                                    

For Unicode
ဆန်းကြယ်မှု

ခြေလှမ်းတို့သည် အိမ်တော်ထဲသို့ စတင်၀င်လိုက်လျှင်ပင် အိမ်တော်ထဲရှိလူတို့သည် ယခင်ကထက် ပို၍တိတ်ဆိတ်နေသည်ကို နန္ဒ သတိပြုမိပါသည်။ ဧည့်ခန်းတွင်ထိုင်နေသော သခင်မကြီးနှစ်ဦးတို့မှာလည်း မျက်နှာမကောင်းကြပေ။

နန္ဒ၀င်လာသည်ကို သခင်မကြီးဒေါ်နန်းသီရိမြင်သောအခါ နန္ဒအား စိုင်းထွဋ်ခေါင်ထံသွားရန်အမိန့်ပေးသည်။

“ နန္ဒ... မင်းသခင်လေးကို သွားနှိုးခဲ့စမ်း..”

“ အမိန့်အတိုင်းပါ “

“ သူ နေတဲ့အခန်းရဲ့ ဘေးချင်းကပ်ရပ်အခန်းမှာ အိပ်နေတယ်.. တခြားလူတွေနှိုးတာကို အဝင်မခံဘူး..”

“ ကျွန်တော် သွားကြည့်လိုက်ပါမယ်.. “

သခင်လေးက တခြားအခန်းမှာ အိပ်တယ်ဆိုတော့ ညကသူ့အမျိုးသမီးနဲ့ အတူမရှိခဲ့ဘူးလား။ ဘာကြောင့်လဲ..။ ဘယ်လိုဆန်းကြယ်မှုတွေ ဖန်တီးနေပြန်ပြီလဲ။ ဒါပေမဲ့ သခင်လေးဖန်တီးတဲ့ ဆန်းကြယ်မှုက ကျွန်တော့်အတွက် အသုံး၀င်တယ်။ ကျေးဇူးတင်တယ်သခင်လေး။ သခင်မကြီးတွေကို စိတ်အနှောင့်အယှက်‌ဖြစ်စေခဲ့လို့ပေါ့။

ကျေနပ်သော အပြုံးတို့ဖြင့် နန္ဒတစ်ယောက် အိမ်တော်အပေါ်ထပ်သို့ တက်သွားရာ လှေကားတွင် စောကလျာနှင့်ဆုံခဲ့သည်။ စောကလျာသည် နန္ဒအားပြုံးပြခဲ့သည်။ အတောက်ပဆုံး အပြုံးများနှင့်သာ..။

ဖြစ်သင့်သည်နှင့် ဖြစ်နေသည်တို့.. လွဲနေပြီဟု ကျွန်တော်ယူဆမိသည်။ မင်္ဂလာဦးညတွင် ခင်ပွန်းဖြစ်သူနှင့် ခွဲနေရသည့် ဇနီးသည်တစ်ဦးသည် ဤမျှလောက် တောက်ပစွာ ပြုံးနိုင်သည်လော။ အနည်းငယ်သော ၀မ်းနည်းမှုတို့ ရှိနေသင့်သည်မဟုတ်လော။

ရှိနေသင့်သည့် ၀မ်းနည်းမှုအစား မရှိနေသင့်သည့် ပျော်ရွှင်မှုအငွေ့အသက်များကို စောကလျာထံမှ ခံစားလိုက်ရသည်ဖြစ်၍ နန္ဒစိတ်ထဲတွင် ဘ၀င်မကျလှ။

စိုင်းထွဋ်ခေါင်ရှိနေသည့် အခန်းရှေ့သို့ရောက်သော‌အခါ တံခါးဖွင့်သော်လည်း ဖွင့်၍မရ။ အခန်းထဲမှ သော့ခတ်ထားသောကြောင့် ဖြစ်သည်။ ထို့ကြောင့်နန္ဒသည် စိုင်းထွဋ်ခေါင်အား အသံပေး၍ ၀င်ခွင့်တောင်းသည်။

“ သခင်လေး... သခင်လေး.. “

“ ဘယ်သူလဲ.. မလာပါနဲ့လို့ပြောထားတယ်မဟုတ်လား..။ ငါအမိန့်ကို လွန်ဆန်နေတာလား..ဟမ် “

ဟိန်းထွက်လာသော သခင်လေး၏အသံသည် သခင်လေးမည်မျှဒေါသထွက်နေကြောင်းကို ဖော်ပြနေသည်။

သူအော်လွှတ်နေတာ ဘယ်နှယောက်တောင်ရှိနေပြီလဲ...။

“ ကျွန်တော်နန္ဒရောက်နေပါတယ်။ သခင်မကြီးတို့ကခေါ်ခိုင်းလိုက်လို့ပါ.. သခင်လေး တံခါးဖွင့်ပေးပါဦး.. “

နန္ဒစကားဆုံးပြီး တစ်မိနစ်ခန့်အကြာတွင် စိုင်းထွဋ်ခေါင်သည် အခန်းတံခါးလာဖွင့်ပေးသည်။

တံခါးလာဖွင့်ပေးသည့် သခင်လေး၏ ဘယ်ဘက်ပခုံးအနားတွင်း‌ သွေးများပေနေသည်။ ညက မိမိလက်ချက်ကြောင့် သခင်လေးယခုလိုဖြစ်ရသည်ကို တောင်းပန်ချင်သော်လည်း နှုတ်ဖျားသို့ထွက်မလာ။ နာကျင်မှုတို့က တားဆီးထားသည်။

“ ၀င်လာခဲ့.. “

နန္ဒသည်လည်း စိုင်းထွဋ်ခေါင်ခေါ်ဆောင်ရာအနောက်သို့ လိုက်သွားခဲ့သည်။ ထို့နောက် စိုင်းထွဋ်ခေါင်သည် အခန်းတံခါးပြန်ပိတ်လိုက်သည်။

“ ဘာဖြစ်လို့ ပိတ်လိုက်တာလဲ.. “

“ ကိုယ့်ရဲ့ ဒီအခြေနေကြီးကို တခြားသူတွေ မြင်သွားလို့ မဖြစ်ဘူးလေ.. “

“ မြင်တော့လည်း အမှန်တိုင်းပြောလိုက်လေ.. ကျွန်တော်လုပ်တာပါလို့..”

“ မပြောဘူး.. ပြောလိုက်လို့ အရီးတော်သိသွားရင် မင်းအတွက် လွတ်လမ်းမရှိတော့ဘူး “

“ သေတော့လည်း ဘာဖြစ်လို့လဲ.. သခင်လေးသေတာမှမဟုတ်ပဲ..။‌ အသက်ရှင်လျက်နဲ့ ဘ၀သေသွားပြီး အဓိပ္ပာယ်မဲ့ကုန်တာထက်.. အသက်သေသွားတာ ပိုမကောင်းဘူးလား..။ သခင်မကြီးဒေါ်နန်းသီရီ သခင်မကြီးဒေါ်နန်းသီတာ သခင်မလေးစောကလျာ.. သူတို့တွေအားလုံးက သခင်လေးရဲ့ ဘ၀တွေပဲလေ.. သူတို့ရှိနေသမျှ သခင်လေးရဲ့ဘ၀က အဓိပ္ပာယ်ရှိနေမှာပါ.. “

“ မင်းမရှိဘဲနေရမယ့် ကိုယ့်ဘ၀ကို မင်းမမြင်ရဘူးကောင်လေး.. ကာယကံရှင်ဖြစ်တဲ့ကိုယ်ပဲသိပါတယ်။ သိပ်ကြောက်စရာကောင်းတယ် “

“ ကြောက်စရာကောင်းမှန်းသိခဲ့ရင် အစကတည်းက အပိုင်သိမ်းထားခဲ့ပါလား... ဘာလို့စွန့်ပစ်ခဲ့သေးလဲ..”

“ ကိုယ်သတ္တိမရှိခဲ့ဘူးကောင်လေး.. မင်းနာကျင်မယ့်ကိစ္စတွေအတွက်.. မိသားစုကြီး ပျက်စီးရတော့မယ့် ကိစ္စအတွက်.. ကိုယ်သတ္တိမရှိခဲ့ဘူး “

“ သတ္တိမရှိတာမဟုတ်ဘူး.. သတ္တိကြောင်ခဲ့တာ။ အခု ကျွန်တော်ပျော်နေတယ်လို့ သခင်လေးထင်လို့လား..။ မှားတယ်နော်.. အခုကျွန်တော်က သိပ်နာကျင်နေတယ်.. ကျွန်တော့်လောက်သတ္တိမရှိတဲ့သခင်လေးကို ဘာကြောင့်ချစ်မိခဲ့တာလဲ ဆိုပြီးတော့ပေါ့..”

မိမိ၏စကားနောက် တိုးလျစွာထွက်‌ပေါ်လာသည့် သခင်လေး၏စကားသည် မိမိအား ရက်စက်ခဲ့သော သခင်လေးမဟုတ်သည့်နှယ်...။

“ တောင်းပန်ပါတယ်..”

“ မတောင်းပန်ပါနဲ့.. ကျွန်တော့်အဘအတွက်ရော ကျွန်တော့်ဘ၀ရောအတွက် ဘယ်တော့မှခွင့်လွှတ်မှာမဟုတ်လို့.. “

အတူတူရင်ဆိုင်မယ်လို့ ပြောထားရဲ့နဲ့ တစ်ယောက်တည်း ကျိတ်ခံစားနေတဲ့ သခင်လေးကို ကျွန်တော်ခွင့်မလွှတ်ဘူး..။ ကျွန်တော့်နှလုံးသားကို ချစ်တတ်အောင်သင်ပေးပြီး မုန်းတတ်အောင်မသင်ပေးတဲ့ သခင်လေးကို ခွင့်မလွှတ်ဘူး..။

သွေးစွန်းနေတဲ့ သခင်လေးရဲ့ အ၀တ်အစားတွေကို လဲပေးတော့ သခင်လေးရဲ့ ကိုယ်ပူချိန်မြင့်နေတာကို ကျွန်တော်ခံစားမိတယ်။

“ ဖျားနေတာကိုများ ဘာလို့ဇနီးသည်ရဲ့ ပြုစုမှုကို မခံချင်ရတာလဲ.. “

“ ကိုယ်မနှစ်သက်တဲ့လူက ကိုယ့်ကိုထိတွေ့နေမှာ ကိုယ်မလိုလားဘူး..။ အဲဒါကြောင့်လည်း ညမအိပ်ခဲ့ဘူး.. နောက်လည်းအတူတူနေမှာမဟုတ်ဘူး..”

“ သေချာလှချီလား.. ထားပါလေ.. ဒီနေ့တစ်နေ့လုံး ကျွန်တော်သခင်လေးဘေးမှာရှိနေပေးမယ်။ အခုတော့ ဆရာ၀န်ပင့်‌လိုက်ဦးမယ် “

နန္ဒသည် ဆရာ၀န်ပင့်ရန် ထွက်သွားမည်အပြု.. ထိုင်ရာမှထလိုက်ချိန်တွင် စိုင်းထွဋ်ခေါင်သည်နန္ဒ၏လက်ကို လှမ်းဆွဲထားသည်။

“ မင်းရဲ့အမုန်းတွေကို ခံနိုင်ရည်မရှိတဲ့ကိုယ့်အတွက် အမုန်းတွေကို လက်ဆောင်အဖြစ် မပေးခဲ့တာကို ကျေးဇူးတင်ပါတယ်ကောင်လေး..”

ကျွန်တော်ကလည်းကျေးဇူးတင်ပါတယ်.. မနေ့ညက အကြားချင်ဆုံးစကားဖြစ်တဲ့ ချစ်တယ်.. လို့ပြောခဲ့ပေးလို့။

ပြောနေသည့် ရင်တွင်းစကားသံသည် နှုတ်ဖျားကထွက်သည်နှင့် တခြားစီ..

“သေသေချာချာထုပ်ပိုးနေရတုန်းမို့လို့ မပေးရသေးတာပါ... ပေးတဲ့အခါ.. လက်ခံနိုင်အောင် ကြိုးစားထားပါ “

ကျွန်တော်တောင် ဟန်ဆောင်တတ်နေပြီသခင်လေး။ သခင်လေးနဲ့ အနေနီးသွားလို့ထင်တယ်..။

ထို့နောက်နန္ဒသည် အိမ်တော်‌၏အောက်ထပ်သို့ဆင်းကာ သခင်လေးနေမကောင်းကြောင်း ပြောခဲ့သည်။

“ သခင်လေးနေမကောင်းဖြစ်နေပါတယ်.. အဲဒါကြောင့် ဆရာ၀န်ပင့်ပေးပါ သခင်မကြီး..”

“အေး‌အေး ကောင်းပြီ.. ကလျာက သားတော်ကိုသွားကြည့်ပေးထားနော်.. ညီမတော်က ဆရာ၀န်သွားပင့်လိုက်ဦးကွယ်..”

“ ကောင်းပါပြီ အစ်မတော်.. “

သခင်မကြီးဒေါ်နန်းသီရီ၏စကားကြောင့် သခင်မကြီးဒေါ်နန်းသီတာသည် ဆရာ၀န်ပင့်ရန် ထွက်သွားခဲ့သည်။ စောကလျာသည်လည်း စိုင်းထွဋ်ခေါင်ထံသို့သွားရန်ပြုနေစဉ် နန္ဒပြောလိုက်သည့်စကားကြောင့် စောကလျာ ဒေါသထွက်ရသည်။

“ စိတ်တော့မရှိပါနဲ့သခင်မလေး.. သခင်လေး သူ့အနားကို ဘယ်သူမှမလာဖို့မှာထားပါတယ်..။ ကျွန်တော်ကလွဲရင်ပေါ့.. “

“ မင်းစကားက ဘာသဘောလဲ..။ ငါက သူ့ဇနီး.. သူနေမကောင်းတဲ့အချိန် သူ့ဘေးနားမှာ ငါရှိနေရမှာပေါ့.. “

“ အဲဒါဆို အတူရှိနေသင့်တဲ့ဇနီးသည်ဖြစ်ပြီး ဘာလို့ညကတည်းက အတူမရှိခဲ့တာလဲ..။ သခင်လေးက ညကတည်းက နေမကောင်းဖြစ်နေတာပါ..”

ထိုစကားကြောင့်ပင် ထပ်၍ဒေါသမီးတောက်လောင်သူ တစ်ဦးထွက်ပေါ်လာသည်။ ထိုသူသည် သခင်လေး၏မိခင် သခင်မကြီးဒေါ်နန်းသီရိဖြစ်သည်။

“ တယ်.. လူပါး၀လိုက်တဲ့ကျွန်.. မင်းက ဘယ်သူ့အားကိုးနဲ့ အခုလောက်ထိရိုင်းစိုင်းနေရတာလဲ..”

“ ရိုင်းစိုင်းတာလည်းမဟုတ်သလို လူပါး၀တာလည်းမဟုတ်ပါဘူး..။ ဒါပေမဲ့.. ကျွန်တော့်ဘေးမှာ သခင်လေးတစ်ယောက်လုံးရှိနေပါတယ် “

ကြောက်လန့်ခြင်းမရှိ၊ တုန်လှုပ်ခြင်းမရှိ၊ တင်းမာသော မျက်နှာအမူအရာဖြင့် ခွန်းတုံ့ပြန်နေသည့်နန္ဒ၏ အသွင်အပြင်သည် မာကျောလှသည်။ ခက်ထန်လှသည်။

“ အိမ်ထဲကလူတွေ သူ့ကိုအပြင်ထုတ်သွားပြီး အပြစ်ပေးစမ်း..”

“ဟုတ်ကဲ့.. ရပါတယ်.. အပြစ်ပေးလိုက်ပါ..။ တစ်ခုတော့ရှိတယ် သခင်လေးက ကျွန်တော်ကလွဲရင် ဘယ်သူကိုမှ အဲဒီအခန်းထဲ ပေးမ၀င်ဘူးတဲ့..။ ဘယ်လိုလုပ်ရမလဲ.. မယုံရင်သွားမေးကြည့်ပါဦး.. တော်ကြာ.. ဘယ်သူ့ကိုမှအခန်းထဲမ၀င်ခိုင်းဘဲ တစ်‌‌ယောက်တည်းတစ်ခုခုဖြစ်နေရင် ဘယ်လိုလုပ်မလဲ “

ထိုစကား၏အစွမ်းထက်မှုသည် သခင်မကြီးဒေါ်နန်းသီရိကိုပင် မေ့လဲစေခဲ့သည်။

ဒီလောက်လေးကိုတော့ ခံနိုင်ရည်ရှိဦးမှပေါ့..။ နောက်ဆို.. ဒီထက်မက လောင်ကျွမ်းရဦးမှာမို့.. ခံနိုင်ရည်ရှိပါစေဦး..။

သခင်မကြီးမေ့လဲသည်ကိုပင် ဂရုမပြု။ သခင်လေး ရှိရာသို့သာ ‌ခြေလှမ်းတို့ဦးတည်လိုက်သည်။

ထိုအခါ စောကလျာသည်နန္ဒအား လှမ်းဆွဲလိုက်သည်။

“ မင်းကိုယ်မင်း ဘာထင်နေလဲ.. “

“ ဘာ‌မှမထင်ပါဘူး... “

“ စိုင်းထွဋ်ခေါင်ရဲ့ အနားမှာ ခဏလောက်နေရတာကို မင်းက အောက်‌ခြေလွတ်နေတာလား.. “

“ အင်း.. လွတ်နေတယ်ထင်တယ်.. ဘာပဲပြောပြော ကျွန်တော်က သခင်ဘေးနားမှာနေနေရလို့ လွတ်ဖို့အောက်‌ခြေရှိတယ်။ သခင်မလေးက သခင်လေးဘေးနားမှာ ရှိမနေရတော့ လွတ်ဖို့အောက်ခြေတောင်ရှိပါ့မလား.. “

“ မင်းကများ ရာရာစစ ငါ့ကိုစော်ကားရဲတယ်ပေါ့..။ ငါ့ကိုအခုလို့စော်ကားတဲ့အတွက် မင်း‌ကောင်းကောင်းကြီး နောင်တရစေရမယ်.. “

“ ဟုတ်ကဲ့.. နောင်တတွေကို ကြည့်ချင်စမ်းပါဘိ..။ နောက်ပြီး သခင်မလေးနဲ့ သခင်လေးလက်ထပ်လိုက်တာကလည်း မပိုင်ဆိုင်သင့်တဲ့သူကို ပိုင်ဆိုင်မိကြောင်း နောင်တရစေမယ် “

ယခင်ကနန္ဒသည် ဤသို့မဟုတ်။ အိမ်တော်ရှိသခင်များအား ကြောက်တတ်သည်။ ရိုသေတတ်သည်။ ယခုတွင်မူ ထိုသို့မဟုတ်တော့..။ နန္ဒချေပလိုက်သည့်စကားကြောင့် အိမ်တော်ရှိလူများတို့သည် အံ့ဩနေကြသည်။

နောက်ဆုံးတော့ ရုပ်သေးရုပ်လေး အသက်၀င်လာခဲ့ပြီ...

ဟုတ်သည်။ သခင်မလေးစောကလျာသည် မပိုင်ဆိုင်သင့်သည်ကို ပိုင်ဆိုင်ထားသည်။ သခင်လေးသည် ပိုင်ရှင်ရှိပြီးသားဖြစ်သည်။ ပိုင်ရှင်ကလည်း မိမိဖြစ်နေသောကြောင့် မိမိပိုင်ဆိုင်သောသခင်လေးကို မည်သူကိုမျှမပေးနိုင်ပါ။ ယနေ့ ကြွလာမည့်ဆရာ၀န်သည် လူနာသုံးဦးကို တစ်ပြိုင်နက်တည်း ဆေးကုရတော့မည်။

လူနာသုံးဦး‌ဆေးကုသမှုခံယူရကြောင်းကို ဒေါ်နန်းသီတာသိသောအခါ အလွန်ဒေါသထွက်နေသည်။ သို့သော် ဒေါသတို့ကိုမျိုသိပ်လျက် အစ်မတော်ဖြစ်သူအားပြုစုရသည်။

နန္ဒသည်လည်း စိုင်းထွဋ်ခေါင်၏အပါးတွင် ခစားနေခဲ့ရသည်။ ညကိုးနာရီကျော်သောအခါ ကိုယ်စီကိုယ်စီ အိပ်ရန်ပြင်ဆင်နေကြသည်။ နန္ဒသည်လည်း ပြင်ဆင်ခဲ့သည်။ သူတစ်ယောက်တည်းသာ အိပ်သည်မဟုတ်။ စိုင်းထွဋ်ခေါင်နှင့်အတူ အိပ်စက်ရန်ဖြစ်သည်။

နန္ဒသည် စိုင်းထွဋ်ခေါင်၏‌ ပေါင်ပေါ်တွင် ခွထိုင်လိုက်ကာ စိုင်းထွဋ်‌ခေါင်၏လည်တိုင်အား လက်တို့ဖြင့်ရစ်သိုင်းထားပြီးလျှင် ညို့အားပြင်းသောမျက်၀န်းတို့ကိုဆုံစေလျက် ဆွဲဆောင်မှုရှိသော တိုးလျသည့်  အသံဖြင့် ဆိုလာသည့်စကားသည် စိုင်းထွဋ်ခေါင်၏ ထိန်းချုပ်မှုတို့ကို ကုန်ခမ်းစေသည်။

“ ကျွန်တော်လေ.. သခင်လေးကိုလိုအပ်နေတယ်.. သခင်လေးကရော.. ကျွန်တော်ကိုလိုချင်တယ်မဟုတ်လား...”

“ အင်း.. “

“ သိမ်းပိုက်ပေးပါလား သခင်လေး.. “

“ ဘာရည်ရွယ်ကြောင့် အခုလိုပြောနေလဲ သေသေချာချာမသိပေမဲ့.. မင်းရဲ့ရည်ရွယ်ချက်တွေကို ဖြည့်ဆည်းပေးချင်မိတယ်ကောင်လေး “

မင်းရဲ့ရည်ရွယ်ချက်တွေကို ဖြည့်ဆည်းပေးချင်တယ်ကောင်လေး..။ အားလုံးတော့မဟုတ်ဘူး.. ကိုယ့်မိဘတွေကိုတော့ ချွင်းချက်ပေါ့..။

ရွှေလည်တိုင်ကို နမ်းရှိုက်ချိန်မှစတင်လိုက်သည့် ညည်းသံကျယ်ကျယ်တို့ဖြင့် အကြင်သူနှစ်ဦး၏ အချစ်ညလေးသည် ရှည်ကြာခဲ့သည်။ ရှည်ကြာသည့်ညည်းသံတို့ကို စော‌ကလျာကြားပါသည်။ သို့သော် ကြေကွဲခြင်းမရှိ။

“ နင်တို့နှစ်ယောက်က ငါ့ထောက်ချောက်ထဲကို ငါမ‌တွန်းပို့ဘဲ ကောင်းကောင်းကြီးရောက်လာတာပဲ..။ အို.. လွယ်လိုက်တာကွာ... ဟား...ဟား...ဟား..”



Amiss Prayer (Zawgyi&Unicode) [Completed]Where stories live. Discover now