Amiss Prayer (Zawgyi&Unicode) [Completed]

Part-50(ချစ်ခြင်း)

For Unicode
ချစ်ခြင်း

ယနေ့သည့် စနေနေ့..။ ပုံမှန်အားဖြင့် သင်တန်းသွားရမည့်ရက်ဖြစ်သည်..။ သို့သော် ယနေ့တွင်သင်တန်းမသွားဖြစ်..။ ကြီးမားသောအကြောင်းပြချက်မှာ လက်ကျိုးခြင်းဖြစ်သည်။ ထိုအကြောင်းပြချက်နှင့် ချစ်ရသူအားချုပ်ကိုင်ထားသေးသည်။ ယနေ့ သူ၏သင်တန်းဆင်းချိန်၌မိမိထံလာ၍ စာပြရမည်ဖြစ်သည်။

ထို့ကြောင့် သူ့ကိုသာမျှော်နေမိသည်။ မျှော်နေသောသူသည် ညနေခင်းမှသာ ရောက်လာမည်ဖြစ်သောကြောင့် သူမလာသေးသောအချိန်တို့အား ဂိမ်းဆော့ရင်း ကုန်ဆုံးမိပြန်သည်။ အချိန်အားဖြင့် ညနေလေးနာရီသို့ရောက်သောအခါ မျှော်နေသောသူသည် ရောက်လာခဲ့သည်။

“ အန်တီ.. နေသူရိန်ရှိလားဗျ “

“ လမင်းပါလား.. လာလေသား.. နေသူရိန်အပေါ်မှာရှိတယ် အန်တီခေါ်ပေးမယ်နော်..။ နေသူရိန်ရေ.. သား.. အောက်မှာ လမင်းကိုကိုရောက်နေတယ် “

မေမေ၏ခေါ်သံကြောင့် အိမ်အောက်ထပ်သို့ဆင်းလာသောအခါ ဧည့်ခန်းထဲတွင် ထိုင်နေသော ချစ်ရသူသည် ငြိမ်သက်လျက် မေမေ၏မျက်နှာအား မကြည့်ဘဲ ခေါင်းကိုသာငုံ့ထားသည်။

“ အစ်ကို ရောက်ပြီလား...”

“ အင်း.. စာပြရမယ်ဆို.. အခုစမယ်လေ “

“ အခုမှရောက်တာကို.. ခဏနားပါဦးလား.. ဘာလဲ.. မတော်ရသေးတဲ့ ယောက္ခမကို ကြောက်နေတာလား “

ပြုံးစိစိနဲ့ပြောလာတဲ့ နေသူရိန်ရဲ့စကားက အန်တီ့ကိုအားနာစရာ..။

“ သားကလည်း လိုက်စနေတယ်.. လမင်းက အစကတည်းက ကြောက်နေရကြားထဲ “

“ ကြောက်နေမှန်းသိလို့ တမင်စတာလေ..။ စာပြဖို့ခေါ်ထားတာလေ.. ကိုက်စားဖို့ခေါ်ထားတာမှမဟုတ်တာ “

“ ဘာစာပြခိုင်းမလို့လဲ “