CHAPTER 40

25 2 0
                                    

40

__________________________________________

Dumating ang bukas at nag-asikaso na ako para pumasok. Hindi ko na muna binasa lahat ng sulat na nasa loob ng malaking sobre dahil ayokong pahirapan ang sarili ko. Maybe I'll read twice a day. Ni hindi ko pa ito nasasabi kay mama kaya ngayong umaga ko nalang ipapaalam.

Bumaba na ako sa kusina at nakita ngang nandun na si mama sa hapagkainan.

"Good morning, ma."

I greeted and kiss her cheeks.

Nagsimula na nga kaming kumain at nang makalahati ko na ang laman ng plato ko, muli akong nagsalita.

"Uhmmm... Ma."

Pagtawag ko sa kanya at agad siyang ngumiti sa akin, hinihintay ang sasabihin ko.

"Ate Kyla gave me an envelope..."

I started and her smiles eventually fades.

"That contains letters from my past."

I added at biglang nag-iba ang mukha ni mama. She looks worried and scared of what I said.

"I think ate Kyla is right. I have the right to know my past to make my self complete."

Feeling ko kasi talaga kulang na kulang ako. I can't even remember things from my childhood. My schools, classmates, friends, or even one playmate.

Ilang segundo lang nakatingin sa akin si mama at maya-maya ay humugot ito ng malalim na paghinga.

"Sorry."

I get confused about her sorry. Lumapit siya sa akin at niyakap ako.

"Sorry from keeping you away from your memories. I'm just scared that it may cause you worse. Like remembering lots of things at the same time. And... your childhood caause you lots of pain, anak."

She sounds like crying.

"I'm just scared, anak."

She repeated. Bumitaw na siya sa yakap ko at iniharap ako sa kanya.

"But now, it's ok. It's your right. Basta wag mo lang pipilitin ang sarili mo."

I nod at her and smile. Tinapos na namin ang kinakain namin at nagpaalam na ako para pumasok.

Pagkadating ko sa school at dire-diretso nalang ako sa classroom, walang pake sa paligid. Doon na ako sa upuan ko umupo, pagkaupo ko don ay saktong dating ng teacher namin.

Umupo na ako at nakinig. Medyo mag-e-extend ako ng oras dito dahil kukuhain ang list ng mga kailangan kong gawing activities, quizzes, or kung ano pa man.

Nung nagbell na for recess, agad kong kinuha ang cellphone ko at tinext si Jhay na sabay kami kumain.

Kinuha ko nalang gamit ko at hinintay siya sa tapat ng pinto namin. Mga ilang minuto din ako naghihintay dito pero walang dumadaan na Jhay. Tinignan ko ang cellphone ko. He texted me.

From GabGab:
"Sorry di muna kita masamahan, busy ako, te. Bawi ako sa susunod."

Owww. Ganun ba? Ok sige. Maybe madami na silang ginagawa dahil malapit na ang exam. Nagpunta nalang ako sa canteen mag-isa at sa peaceful place ko kumain.

Nang matapos akong kumain ay inilabas ko ang envelope na mahalaga sa akin. Yes, I brought it.

I put out another letter. Nang mabuksan ko ito ay nag-iba ang penmanship ng sumulat. And I looks familiar.

Crazy Little LoveTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon