KALKAN

12

Öncelikle sizinle konuşmak istediğim bir konu var.

Geçen hafta birisi hikayeye istediği kadar yorum atan birisini eleştirmiş.Neyse, asıl mesele şu ki bu hiç de harika bir davranış değil. Siz yorum atmıyor olabilirsiniz ama yorum yapanları eleştirme hakkına da sahip değilsiniz. Bir yazar olarak okuyucuların bölüm aralarına attığı yorumları keyifle okuyorum. Bunu herkes ister ama kimse de engel olamaz. Bu yüzden isterseniz yorum atın -atmanız daha iyi olur,eleştirileriniz benim için çok önemli- isterseniz atmayın;ama atanlara da engel olmayın.

Şimdilik bu kadar. Yukarıdaki yazıyı okuduğunuz için teşekkürler.

YENİ...

BİR DE İLK YORUMUN SAHİBİ VE EN ÇOK YORUM ATAN KİŞİYE ,ÇOK MERAK ETTİKLERİ SORUYU CEVAPLAMA SÖZÜ VERİYORUM.

Bu bölümün ithafları

@kirazlikola

@ecenurecenur9

@beyza-cyln

@painbdgdso

Sizi daha fazla oyalamıyorum. KEyifli okumalar...:)

'&(=%+(^+(%)=+^+/^+()+

Şaşkınlık veya ne yapacağınızı,karşınızdakine ne diyeceğinizi bilememe durumu.Kullanmak istediğiniz o kadar çok kelime olur ki bunlar boğazınıza yerleşerek koca bir düğümü oluştururlar. Yutkunursunuz geçmez, söylemeye çalışırsınız dile gelmez. Tek yapabildiğiniz kocaman olmuş gözlerinizle karşınızdaki kişiye bakmaktır.

Benim durumum da aynen buydu.

Resmen nutkum tutulmuştu. Kısa süreli felç geçirmiş;ancak kendime gelebilmiştim. Kimi kandırıyordum? Hâlâ etkisini devam ettiren bir hastalık gibiydi.

Peki neydi beni bu kadar şaşırtan? Electrat mıydı yoksa önümden geçen alev topu çocuk mu? Cevap:ikisiydi de.

Tek yapabildiğim olayları tartmaktı ve aklıma gelen ilk şeylerse mutant balosundaki valsti. Electrat'ın bana beni öldüreceğini söylediği o dans...

Benim bu halime tepki olarak yere bakıp alaycı bir gülüş sergiledikten sonra gözlerini yine bana çevirdi. Bir ayağı üzerinde dönmüş tam arkasını dönüyordu ki seslendim:

''Electrat-''

Tekrar bana döndü ve sözümü yarıda keserek baloda dediklerine rağmen adını söyledi.

''Oğuz. Adım Oğuz. Daha fazla rezil olmana gerek yok. Bu işi bana bırakmalısın.'' Bu işi bana bırakmalısınmış(!)! Öfkemi gizlemeye özen göstererek,

''Her neyse.'' dediğimde sinirli bakışlarına aldırmayarak devam ettim:'' Baloyu hatırlıyorsun değil mi? Bana o gün dediklerin,sen ve gücün, neden şansınızı denemiyorsunuz?''

Tanrım! Bu cümleleri ben kurmuş olamazdım. Her kim dediyse normal Gazel değildi bu kişi. O anda aklıma başka bir anı geldi. Seğmen ile dövüşürken bana güçlerimizi öğrendikçe ve geliştirdikçe değişeceğimizi söylemişti. Artık haklı olmasından korkmaya başlamıştım; çünkü bunlar,bunlar mutant Gazel'in cümleleriydi. Değişiyor muydum? Bu değişim olumlu mu olacaktı yoksa olumsuz mu? Ne tür sonuçlar doğuracaktı?

Ah! Kafamda o kadar çok soru dönüyordu ki...

Küçümseyici bir gülüş attıktan sonra bembeyaz kesilmeme neden olacak o kelimeleri söyledi:''Zamanı geldiğinde bu cümleleri kurduğuna pişman olacaksın kalkan. Sana başka bir gerçek daha söylememi ister misin? Kendi katiline bu cümleleri söyleyeceğini biliyordum. Bu da artık sonun başladığının kanıtı. O gün de söylediğim gibi Gazel: Bu güç senin sonun olacak ve son sadece sana bağlı.''