The Vampire's Butler

Chapter 56

Violet's POV

What the...

Where are we?

Napabangon ako na pinagsisihan kong ginawa ko dahil sumakit ang ulo! Taena!

Wala naman akong ginawa kagabi. Pero bakit ang sakit ng ulo ko?!

Sinapo ko ang ulo ko at inilibot ang paningin ko sa kabuuan ng kwarto.

Hala, nasaan sila Menchie? Ako lang mag-isa ang nandito?

Nang malibot ko ang mata ko, nakita ko ang pitong kama na halatang hinigaan. Magulo ang sapin nun kaya halatang kakabangon lang nila.

Tinanggal ko ang kumot ko na nakalagay hanggang bewang at sinapo ang ulo habang nakatungo ng may makita akong dalawang paa na tumigil sa harap ko.

Unti-unti kong inangat ang paningin ko at kumunot ang noo ko ng sumalubong sakin ang di pamilyar na gwapong lalaki. Presensya niya palang kanina ay iba na.

"Great, your awake." Ngumiti siya ng tipid ngunit walang kaemo-emosyon ang mata niya.

"Good thing your now awake. You've been asleep for three days." Three days?! Huwattt?!

"The two of your sisters caught a fever, but they woke up the same day their fever is gone." Ano?! Ang daya!

Ako yung walang sakit, pero ako mas matagal magising?! Anong meron?!

"S-sino ka?" The side of his lips rosed when I asked. Seriously, all of them had a good looks.

"Nakakapagsalita ka naman pala." Walang emosyon ang mata niya pero baliktad ang ginawa ng labi niya na ngumiti sakin.

Hindi ko maintindihan. Bakit nila kailangan ngumiti kung pwedeng hindi naman?

Bakit sila nagpapanggap na masaya kung alam nila sa sarili nila na hindi?

I dislike liars. Lalo na kapag ginawa mong pangalawang balat mo ang pamemeke ng sarili.

We can fool other people but not ourselves. But what can I do?

I can't judge them just by simply reading their face and looking at them.

Who knows if they have much deeper meanings.

"Nakikinig ka ba? Ayos ka lang ba? You look bothered. Shit, I'm gonna get fucked up by him." Gumuhit ang pagkapagod sa mukha niya nung sinabi niya ang 'him'. Sino ba yon?

"Ayos lang ako. Nasaan ang mga kasama ko?" Tanong ko at bumaba na ng kama.

"They're already eating. Hindi pa nila alam na gising ka na. Go, and also don't forget to fetch your lover boy." Kumindat siya kapagkuwan ay naguluhan ako sa huling sinabi.

Maglalakad na ako ng may makita na naman akong isa ulit na gwapong lalaki at isang magandang babae. Ang lalaki ay nakahilig sa hamba ng pintuan at yung babae ay kumaway sakin at parang titili na dahil di mapuknat ang ngiti.

"By the way I'm Jed and that's Thunder and Fyure." He pointed the two. Yumukod ako at bumati.

"Let's go! They will be surprise to know your already awake!" And she clings on my arms.

"Harap nga sakin!" Nasa kalagitnaan kami ng pagbaba ng hagdan ng pinaharap ako ni Fyure sa kaniya.

"B-bakit, ate Fyure?" Nakakailang man na tawagin siyang ate, ginawa ko pa din. She looks like the same age as Blair. Well, halos magkasing-ganda nga din sila.

"You are really a beauty! Tama ang description niya sayo!" Naguguluhan ako sa sinasabi niya. Inisip ko nalang na isa ito kila ate.

"And oh, don't call me ate. Nakakatanda. Di tulad ng isa diyan, parang laging may topak." Bulong niya na kami lang ang nakakarinig.