The Vampire's Butler

Chapter 67

Violet's POV

Nakangisi ako habang naglalakad papasok ng school dahil naaalala ko pa din ang sagot ni Herith ng tanungin ko siya.

Aba, hindi pwedeng magtatanong na sana pero may nagpabitin.

                    ~Flashback~

"Yes. You may now leave." Umalis ako sa tapat ng pintuan ng council room dahil papalabas na ang ilang butler kaya nagtago ako sa pinagtaguan namin noong dadaan si Benedict.

Nakita kong nakalabas na ata ang lahat at wala ng lumabas pa kaya naisipan ko ng pumasok ng council room.

Sumilip muna ako at ulo ko lamang ang nakatingin doon at nakita ko si Herith na seryosong tinitingnan isa-isa ang mga libro tsaka siya may kinuha doon at bumalik sa pwesto niya kanina.

"He~rith!" It's actually Sunday today and I was the first to wake up.

"Shit. I thought I was going to have a heart attack!" Ngumiti lang ako ng malawak kaya tumaas agad ang kilay niya.

"Kailangan mo?" Sambit niya at tumalikod. Sungit nito.

"Kailangan agad? Tinawag ka lang, may kailangan agad ako?" Pa-inosente pang tanong ko. Baka lang naman gumana.

He closed the book he was reading. "Seriously, Violet? Ako talaga lolokohin mo? Your not gonna smile like an idiot and called me 'He~rith!' ng walang dahilan." Napairap ako dahil ang bilis nitong makabasa. Psh.

"Oo na! May itatanong kasi ako sayo!" Pag-amin ko din dahil ayaw pa yatang daanin sa segway.

He looks like he's hurt. "And you didn't even denied it?" Napamaang siya at lalo na ako!

Sumayad yata ang panga ko sa sahig dahil ang baliw-baliw niya! Ano?!

Ginulo ko ang buhok ko. "Ano ba talaga!" Kainis ha!

Tumawa siya ng malakas bago nagseryoso. "So, what is it?" Inirapan ko siya at narinig ko ang pagtawa niya. Psh.

"Dun sa laro kahapon. Ang tanong ko sana ay—"

"It's about the game yesterday?" Bingi ka ba?!

"Nagtatanong lang eh." He literally invade my mind! Just great!

"Oo nga. Sa laro." Pikon kong saad. "Tanong ko sana kahapon toh, since ngayon lang ang pwedeng panahon, kaya magtatanong na ako." Kumunot ang noo niya kaya nagpatuloy ako.

"Yung sinabi mong, hindi ka na mag-aasawa, kasi gusto mong mas pagtuunan lang ng pansin ang pagiging butler mo, nababali na ba yon?" Tanong ko at walang nagbago sa reaksyon niya.

"What do you mean?"

"Yun nga! Oo o hindi lang ang sagot." Pinapatagal pa eh.

"Ewan." Nanlaki ang mata ko sa sagot niya. Hindi sa pagiging OA pero diba ganyan na ganyan ang madalas ng sagot ng mga naguguluhan na??

"Sabi na eh! Tama ako!" At tumawa ako ng malakas kaya malakas niyang sinara ang libro ulit at tumingin sakin.

"Ewan means hindi ko alam. Hindi yes ang ibig sabihin, Violet." Pinantukod niya sa lamesa ang kamay niya at madiin ang bawat salita niya.

Kaya ginaya ko din siya. "Well Herith, it's just, I'm saying what will be the future."

"What are you, some kind of fortune teller?" Umiling ako. "Iyaa. It's just my hypothetical answer." Kibit-balikat kong sambit.