Voorbestemd

01.

Slaperig opende Emma haar ogen en meteen wist ze welke dag het was vandaag. Het was haar achtentwintigste verjaardag. Een dag die je hoort te vieren met je vrienden en familie maar zoals elk jaar was het voor Emma een feestje in haar eentje.

Emma keek op haar wekker en ze zag dat het elf uur s'ochtends was. Zuchtend stapte ze uit bed en liep ze naar de badkamer. Ze keek in de spiegel. Haar prachtige, lange, blonde haren zaten door de war en ze had wallen onder haar ogen.

Emma kleedde zich uit en ze nam een lange douche. Haar verjaardag bleef elk jaar een pijnlijke dag in het jaar. Elke dag liep ze rond met de vraag waarom ze door haar ouders is afgestaan maar op haar verjaardag, de dag dat ze langs de snelweg is gevonden net nog even meer.

Nadat Emma had gedoucht trok ze een warme trui en een spijkerbroek aan en liep ze naar de keuken om een ontbijtje voor haar zelf te maken. Ze haalde wat brood uit de vriezer en ze smeerde haar brood en deed er een plak kaas op. Met het broodje in haar handen liep ze naar de bank en ze plofte neer. Ze grabbelde wat om haar heen naar de afstandsbediening en ze zette het nieuws aan om te kijken of er nog wat bijzonders was gebeurd in de wereld.

Al snel had Emma er genoeg van en haalde ze haar mobiel uit der zak. Ze checkte haar mobiel of ze nog een berichtje had gekregen van iemand maar helaas.. Niemand had de moeite genomen om haar een felicitatie te sturen.

Het enige appje die ze had ontvangen was van een jongeman genaamd Ryan die haar een berichtje stuurde of de date nog doorging. Emma zuchtte en typte terug dat ze hem vanavond om 21.00 verwachtte in het restaurant op de hoek van de straat. Emma was van beroep borgtochtschieter. Borgtochtschieters zorgen ervoor dat dat verdachte personen weer op vrije voeten komen door hun geld voor de borgtocht te schieten. Emma zuchtte en legde haar mobiel weer weg. Hoe langer ze naar haar mobiel keek, hoe verdrietiger ze werd. Hopelijk was die date vanavond met Ryan leuk want anders was deze dag echt heel saai.

Emma stond op van de bank en liep naar de kapstok om haar jas te pakken. Ze trok haar rode jas aan die ze altijd aanhad als ze de deur uit moest. Emma moest nog wat boodschappen doen en ze wou als troost nog een paar muffins kopen voor vanavond om in haar eentje op te eten.

Emma deed de deur achter haar op slot en ze liep naar beneden naar haar haar gele kever. Haar gele autootje heeft ze elf jaar geleden gejat samen met een oude vriend. Ze is niet trots op haar leven als dief maar de auto gaf haar goede herinneringen die ze altijd zou blijven koesteren. Voor het eerst in haar leven had Emma een vriend die ze helaas door een streek van hem was kwijtgeraakt.

*

In een prachtige roze jurk stapte Emma uit de lift en zoekend keek ze om haar heen door het restaurant. Ze liep door het restaurant en ze glimlachte opgelucht toen ze haar date van vanavond zag zitten. 'Jij bent dus Emma?' De jongeman schudde haar een hand. 'Ja, en jij Ryan? Je ziet er opgelucht uit.' Merkte Emma op. 'Op internet zijn foto's en soms...' Ryan kwam niet verder met zijn zin, want Emma vulde het al voor hem in. 'Nep, oud, gejat uit een catalogus van Victoria's Secret?' Ze lachte allebei.

Emma nam plaats op de stoel tegenover Ryan en er viel een ongemakkelijke stilte en Ryan schraapte zijn keel. 'Dus vertel me eens wat over jezelf.' Hij leunde met zijn armen op de tafel. 'Nou, ik ben vandaag jarig.' Ze glimlachte. Zo'n dag als vandaag betekende veel voor haar. 'Moet je dan niet met vrienden zijn?' Ryan keek haar niet begrijpend aan. De meeste mensen hoorde hun verjaardag met vrienden te vieren niet met iemand die ze nog nooit in het echt had gezien. 'Ik ben nogal op mezelf.' Antwoordde Emma snel. 'En je familie dan?'

'Heb ik niet.' Zei Emma. 'Maar iedereen heeft familie.' Zei Ryan. 'Maar niet iedereen weet wie ze zijn. Wil je trouwens al weg?' Onzeker keek Emma hem aan. 'Nee, echt niet. Je bent veruit de meeste sexy wees zonder vrienden die ik ooit heb ontmoet.' Glimlachte Ryan. Emma lachte. 'Nu mag jij. Laat mij raden.' Emma keek naar hem. 'Jij bent knap en charmant.'

'Ga door.' Zei Ryan. 'Jij bent dat soort man en zeg maar als ik het verkeerd heb. Jij bent zo iemand die zijn werkgever heeft bestolen, is gearresteerd en toen is gevlucht.' Sprak ze haar zin in een adem uit. Ryan lachte. 'Wat? Waar heb je het over?'

'Het ergste is nog dat je vrouw de borgsom betaald heeft en jij het lef hebt om op een date te gaan.' Emma keek hem fel aan en Ryans gezicht betrok. 'Wie ben jij?' Ryan keek haar vragend aan. 'Ik heb de rest van het geld betaald.' Zei Emma. 'Een borgtochtgeldschieter.' Concludeerde Ryan.

Ryan leunde achterover op zijn stoel en in een keer schoof hij de tafel voorover en al het eten en de glazen vielen op de grond. Geschrokken stond Emma op van haar stoel en ze zag uit haar ooghoeken dat Ryan wegrende. Ze keek naar haar jurk die nat was door de wijn die op tafel stond. 'Wat is dat nou nodig?' Mompelde ze.

Ze liep het restaurant uit en ze zag dat Ryan wegrende over de drukke weg. Emma liep achter hem aan en Ryan klikte snel zijn auto open en startte de motor. Emma grijnsde. Het was maar goed dat ze voor de date al die wielklem had neergezet, want nu kon Ryan niet wegrijden. 'Ik betaal je wel.' Ryan stak zijn hoofd uit het raam. 'Welnee. En anders is dat voor jou gezin.' Zei Emma.

'Wat weet jij nou weer van gezinnen?' Mompelde Ryan. Emma keek hem boos aan het trok de deur open van de auto en greep Ryan beet. Ze duwde hem met zijn hoofd tegen het stuur aan en stapte daarna weer uit de auto. 'Niks.' Zei ze zachtjes.