Voorbestemd

38.

'En hoe was je eerste dag?' Emma kwam de woonkamer binnengelopen en nieuwsgierig zaten Mary-Margaret en David op de bank te wachten. 'Leuk.' Antwoordde Emma droog. 'Leuk? Dat klinkt nog niet heel enthousiast.' Fronste David. 'Drukke dag gehad bij die mijnen.' Zuchtte Emma. Ze ging op de bank tegenover Mary-Margaret en David zitten.

'Ja, er was een explosie daar hoorde ik. Was er veel schade?' Vroeg Mary-Margaret. 'Nee, viel wel mee. Er waren vooral veel nieuwsgierige mensen die erop af kwamen.' Antwoordde Emma. 'Ik zag het op internet ja. Ik was aan het werk dus ik kon niet kijken.' Zei David. 'Oh je hebt niet veel gemist hoor. Die hele mijn stortte voor een groot deel in en veel mensen wouden dat met eigen ogen zien.'

'Aha. Even een ander onderwerp. Wat gaan we avondeten?' David keek van Mary-Margaret en Emma. 'Geen idee. Ik heb nog niks voorbereid eerlijk gezegd.' Antwoordde Mary-Margaret. 'Hmm zullen we dan maar gewoon pizza bestellen? Stelde David voor. 'Ik ben voor!' Zei Emma. 'Dat dacht ik al. En jij Mary-Margaret?' David keek zijn vrouw vragend aan. 'Ja, prima. Laten we zo even de pizzeria bellen om te bestellen.' Knikte ze.

'Ik heb trouwens wel om acht uur een afspraakje.' Herinnerde Emma zich. 'Oh leuk! Met wie?' Vroeg Mary-Margaret nieuwsgierig. 'Graham. We moeten nog wat dingen doornemen.' Verzon Emma. 'Aha. Eet je dan wel gewoon met ons mee?' Vragend keek ze Emma aan. 'Ja hoor. Dat moet wel lukken.' Knikte Emma. 'Mooi. Dan ga ik bestellen. Wat voor pizza willen jullie?' Vroeg David.

Emma en Mary-Margaret gaven hun bestelling door en David belde de pizzeria. Nadat hij had gebeld hing hij op en plofte hij weer neer op de bank. 'Ze zijn er over een half uurtje.' Zei hij. Emma keek naar de klok. Het was iets over half zes dus dat kwam mooi uit.

*

Het was een aantal uren later en David, Mary-Margaret en Emma hadden zojuist avond gegeten. Na het eten had Emma geholpen met afruimen en daarna was ze naar de badkamer gelopen en had ze zich daar omgekleed. Ze had een leuk roze jurkje aangetrokken en ze had haar blonde haren gekruld. Snel deed ze nog wat mascara op en daarna keek ze tevreden in de spiegel.

Emma haalde het slot van de badkamerdeur en ze liep de woonkamer weer in. 'Weet je zeker dat het gewoon een afspraak is voor je werk?' Mary-Margaret gniffelde toen ze Emma zag. 'Ja. Hoezo?' Emma keek haar aan. 'Het ziet er meer uit alsof je een date met Graham hebt dan een werkoverleg.' Bemoeide David zich ermee. 'Je vind hem leuk he.'

'Leuk is een groot woord. Hij is wel hot.' Gaf Emma toe. 'Emma, je bent verliefd.' Zei Mary-Margaret. 'Nee. Ik weet het niet.' Zuchtte Emma. 'Misschien kom je er vanavond wel achter.' Zei Mary-Margaret. 'Misschien wel ja. Hoe hebben jullie elkaar eigenlijk leren kennen?' Vroeg Emma nieuwsgierig. 'Oh dat was niet echt heel bijzonder. We zaten bij elkaar in de klas op de middelbare school.' Antwoordde Mary-Margaret. 'Ik stuurde haar een briefje of ze een keer wou afspreken en sindsdien is ze nooit meer weggegaan.' Grinnikte David. 'Schattig.' Vond Emma.

Emma keek naar de klok. 'Ik ga maar eens.' Zei ze. 'Haalt Graham je niet op?' Vroeg David. 'Nope. We hebben bij Granny's eetcafé afgesproken.' Antwoordde Emma. David fronste. 'Het lijkt mij niet heel verstandig als jij alleen door het donker over straat gaat.'

'Het is nu nog niet helemaal donker. Lief dat je je zorgen maakt maar ik red mij wel. Ik zie jullie vanavond.' Emma pakte haar jas van de kapstok en ze trok hem over haar jurk aan. 'Veel plezier.' Wenste Mary-Margaret haar glimlachend toe. 'Dankjewel!' Emma vertrok en lachend keken Mary-Margaret en David haar na. Ze wisten heus wel dat er meer in Emma's hoofd om ging dan dat ze hun vertelde.

Op haar gemakje wandelde Emma naar Granny's. Het was pas tien voor acht dus ze had nog alle tijd. Na een paar minuten kwam ze aan bij het dorpscafeetje en ze liep alvast naar binnen. Zoekend keek ze om haar heen of ze Graham al zag en zoals ze al had verwacht zat Graham er al.

'Hey!' Emma liep naar Graham toe die al aan een tafeltje zat. 'Hey Emma!' Graham stond snel op. 'Wat zie je er mooi uit.' Complimenteerde hij haar. 'Dankje. Jij ook!' Glimlachte ze. Ze bekeek Graham van top tot teen. Hij had zich netjes aangekleed en een nette blouse aangetrokken. Ook zijn haar zat strak in de gel en Emma moest toegeven dat ze hem er erg schattig uit vond zien zo.

'Ga lekker zitten.' Zei Graham. Emma deed wat hij zei en ze nam plaats tegenover hem. Ook Graham ging weer zitten en hij glimlachte naar Emma. 'En hoe vond je je eerste werkdag?' Vroeg hij. 'Leuk! Beetje wennen maar het moet wel goedkomen.' Antwoordde Emma. 'Daar heb ik ook alle vertrouwen in! Je hebt talent in dit vak.' Zei hij. Emma glimlachte bescheiden.

'Goedenavond, wat willen jullie bestellen?' Ruby stond bij hun tafel en keek het tweetal vragend aan. 'Wat wil jij?' Graham keek Emma vragend aan. 'Doe maar een glas wijn en een hamburger voor mij.' Zei Emma tegen Ruby. Ruby noteerde het op haar kladblok. 'En uw?' Ze keek naar Graham. 'Hetzelfde graag.' Antwoordde Graham. 'Het komt eraan.' Knikte Ruby en ze liep weer weg.

'Dus jij woont al heel je leven in Storybrooke?' Begon Emma het gesprek. Graham knikte. 'Ik ben hier inderdaad geboren en getogen.' Zei hij trots. 'Leuk! Wonen je ouders ook nog in dit dorp?' Vroeg Emma belangstellend. 'Ja zeker! Ze hebben een huis aan de rand van het bos.' Vertelde Graham. 'Oh bij die speeltuin daar schuin tegenover?' Vroeg Emma. 'Jup!'

Ruby kwam inmiddels aangelopen met alvast twee glazen drinken. Voorzichtig zette ze de twee glazen op tafel en daarna liep ze weer weg naar achteren. 'Laten we proosten op een leuke avond.' Graham hief zijn glas en Emma volgde zijn voorbeeld. 'Op een leuke avond!' Emma en Graham proostten en daarna namen ze allebei een slok van hun wijn.